کمیته حمایت از روزنامهنگاران در تازهترین آمار خود از روزنامهنگاران زندانی در دنیا اعلام کرد که ایران در کنار چین همچنان بزرگترین زندان برای روزنامهنگاران است. این کمیته میگوید آمارش از روزنامهنگاران زندانی در ۱۴ سال گذشته بیسابقه است.
به گزارش این کمیته که مقر آن در شهر نیویورک است، در حال حاضر ۱۴۵ تن از اصحاب مطبوعات و رسانه از سراسر جهان در زندان به سر میبرند که از این تعداد ۳۴ تن در ایران زندانی هستند.
این کمیته میگوید در چین نیز ۳۴ تن، یعنی به تعداد روزنامهنگاران زندانی در ایران، روزنامهنگار زندانی وجود دارد. این در حالی است که چین بیش از ۱۵ برابر ایران جمعیت دارد.
این کمیته مدافع روزنامهنگاران در بیانیهای که چهارشنبه شب به همین مناسبت منتشر کرد میگوید تقریبا نیمی از روزنامهنگاران زندانی دنیا در زندانهای جمهوری اسلامی و چین به سر میبرند.
این بیانیه همچنین میافزاید که «سرکوب پیوسته صداهای منتقد» در جمهوری اسلامی ایران و «سرکوب وحشیانه روزنامهنگاری قومی» در چین باعث شده است که تعداد روزنامهنگاران زندانی به بالاترین حد خود از سال ۱۹۹۶ تاکنون برسد.
کمیته حمایت از روزنامهنگاران در اسفندماه سال گذشته، ۱۳۸۸، نیز ایران را با ۵۲ روزنامهنگار زندانی «بزرگترین زندان روزنامهنگاران در جهان» خوانده بود.
کمیته نیویورکی حامی روزنامهنگاران در بیانیه خود میگوید که بر اساس سرشماری سالانه این کمیته تا روز ۹ آذرماه ۱۳۸۹ دقیقا ۱۴۵ گزارشگر، ادیتور و عکاس در زندانهای دنیا به سر میبرند. این آمار نسبت به همین تاریخ در سال گذشته میلادی، ۲۰۰۹، افزایشی ۹ نفری را نشان میدهد.
با این حساب این کمیته چهار روزنامهنگار دیگری را که روز سهشنبه گذشته همزمان با روز دانشجو در ایران در دفتر روزنامه شرق دستگیر و روانه زندان شدند محاسبه نکرده است.
عصر روز سهشنبه، مأموران امنيتی جمهوری اسلامی ايران با مراجعه به دفتر روزنامه اصلاحطلب شرق، احمد غلامی، سردبير، فرزانه روستايی، دبير گروه بينالملل، و کيوان مهرگان، دبير سرويس سياسی، را همراه با علی خدابخش، سرمايهگذار اين روزنامه، بازداشت کردند.
از میان ۲۸ کشوری که زندانبان روزنامهنگاران هستند، اریتره، برمه و ازبکستان پس از ایران و چین مقامهای سوم تا پنجم را به خود اختصاص دادهاند.
در بیانیه کمیته حمایت از روزنامهنگاران اشاره شده است که حبس اصحاب مطبوعات در ایران دیگر فقط به سرکوب پس از انتخابات سال ۱۳۸۸ مربوط نیست، و «سرکوب مداوم و پیوسته صداهای منتقد را شامل میشود، سرکوبی که تا امروز نیز ادامه دارد».
به دنبال انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته در ایران و آغاز اعتراضات مردم به نتیجه آن، موجی از دستگیریها در کشور آغاز شد که بیشترین قربانی آنها را روزنامهنگاران مطبوعات اصلاحطلب ایران تشکیل میدادند، موجی که پس از حدود یک سال و نیم همچنان در ایران قربانی میگیرد.
کمیته حمایت از روزنامهنگاران همچنین اشاره کرده است که ایران و چین همواره با اتکا به اتهامات «مبهم ضد حکومتی» چون «اقدام علیه امنیت ملی» اصحاب مطبوعات را روانه زندان میکنند که «چیز تازهای نیست» و ۷۲ روزنامهنگار دیگر از سراسر دنیا با همین نوع اتهامات محبوس هستند.
به گزارش این کمیته که مقر آن در شهر نیویورک است، در حال حاضر ۱۴۵ تن از اصحاب مطبوعات و رسانه از سراسر جهان در زندان به سر میبرند که از این تعداد ۳۴ تن در ایران زندانی هستند.
این کمیته میگوید در چین نیز ۳۴ تن، یعنی به تعداد روزنامهنگاران زندانی در ایران، روزنامهنگار زندانی وجود دارد. این در حالی است که چین بیش از ۱۵ برابر ایران جمعیت دارد.
این کمیته مدافع روزنامهنگاران در بیانیهای که چهارشنبه شب به همین مناسبت منتشر کرد میگوید تقریبا نیمی از روزنامهنگاران زندانی دنیا در زندانهای جمهوری اسلامی و چین به سر میبرند.
این بیانیه همچنین میافزاید که «سرکوب پیوسته صداهای منتقد» در جمهوری اسلامی ایران و «سرکوب وحشیانه روزنامهنگاری قومی» در چین باعث شده است که تعداد روزنامهنگاران زندانی به بالاترین حد خود از سال ۱۹۹۶ تاکنون برسد.
کمیته حمایت از روزنامهنگاران در اسفندماه سال گذشته، ۱۳۸۸، نیز ایران را با ۵۲ روزنامهنگار زندانی «بزرگترین زندان روزنامهنگاران در جهان» خوانده بود.
کمیته نیویورکی حامی روزنامهنگاران در بیانیه خود میگوید که بر اساس سرشماری سالانه این کمیته تا روز ۹ آذرماه ۱۳۸۹ دقیقا ۱۴۵ گزارشگر، ادیتور و عکاس در زندانهای دنیا به سر میبرند. این آمار نسبت به همین تاریخ در سال گذشته میلادی، ۲۰۰۹، افزایشی ۹ نفری را نشان میدهد.
با این حساب این کمیته چهار روزنامهنگار دیگری را که روز سهشنبه گذشته همزمان با روز دانشجو در ایران در دفتر روزنامه شرق دستگیر و روانه زندان شدند محاسبه نکرده است.
عصر روز سهشنبه، مأموران امنيتی جمهوری اسلامی ايران با مراجعه به دفتر روزنامه اصلاحطلب شرق، احمد غلامی، سردبير، فرزانه روستايی، دبير گروه بينالملل، و کيوان مهرگان، دبير سرويس سياسی، را همراه با علی خدابخش، سرمايهگذار اين روزنامه، بازداشت کردند.
از میان ۲۸ کشوری که زندانبان روزنامهنگاران هستند، اریتره، برمه و ازبکستان پس از ایران و چین مقامهای سوم تا پنجم را به خود اختصاص دادهاند.
در بیانیه کمیته حمایت از روزنامهنگاران اشاره شده است که حبس اصحاب مطبوعات در ایران دیگر فقط به سرکوب پس از انتخابات سال ۱۳۸۸ مربوط نیست، و «سرکوب مداوم و پیوسته صداهای منتقد را شامل میشود، سرکوبی که تا امروز نیز ادامه دارد».
به دنبال انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته در ایران و آغاز اعتراضات مردم به نتیجه آن، موجی از دستگیریها در کشور آغاز شد که بیشترین قربانی آنها را روزنامهنگاران مطبوعات اصلاحطلب ایران تشکیل میدادند، موجی که پس از حدود یک سال و نیم همچنان در ایران قربانی میگیرد.
کمیته حمایت از روزنامهنگاران همچنین اشاره کرده است که ایران و چین همواره با اتکا به اتهامات «مبهم ضد حکومتی» چون «اقدام علیه امنیت ملی» اصحاب مطبوعات را روانه زندان میکنند که «چیز تازهای نیست» و ۷۲ روزنامهنگار دیگر از سراسر دنیا با همین نوع اتهامات محبوس هستند.