همسران مصطفی تاج زاده و فيض الله عرب سرخی، دو تن از زندانيان سياسی، در نامه ای به ۱۱ تن از مراجع تقلید و علمای قم و نجف، ضمن بيان شرايط همسران خود و ساير زندانيان، خواستار رسيدگی و پيگيری بيشتر اوضاع زندان ها را از جانب مراجع تقليد شدند.
«فخرالسادات محتشمی پور» و «مريم شربتدار قدس» اين نامه را به نمایندگی از سوی چند تن از خانواده های زندانیان سیاسی خطاب به آيات «وحيد خراسانی، مکارم شيرازی، شبيری زنجانی، موسوی اردبيلی، صافی گلپايگانی، سيستانی، صانعی، جوادی آملی، بيات زنجانی، صانعی و امينی» نوشته اند.
آنان در نامه خود با اشاره به آنچه که ظلم دستگاه قضايی بر آنان و زندانيان سياسی می رود، نوشته اند که اين دو زندانی سياسی تا مدت های مديد تحت بازجويی های سخت و تحت فشار و حتی ضرب و شتم و تازيانه قرار گرفته اند.
اين موضوع در شرايطی مطرح شده است که مقام های جمهوری اسلامی ايران وجود شکنجه در زندان ها را به عنوان روش سيستماتيک را رد می کنند، اما فعالان و سازمان های مدافع حقوق بشر بر وجود شکنجه در زندان ها برای اعتراف گيری از زندانيان تاکيد دارند.
در اين ارتباط، وحيد پوراستاد، کارشناس مسايل حقوقی در راديو فردا، در قوانين مربوط به بد رفتاری با زندانيان و شکنجه آنان در ايران می گويد: «در قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران، شکنجه و بدرفتاری منع شده است و علاوه بر قانون اساسی، در قانون مجازات اسلامی و قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی هم نه تنها شکنجه متهم برای اخذ اقرار ممنوع شده، که اگر به این وسيله اقراری از متهم گرفته شود، حجت شرعی و ارزش قانونی ندارد.»
در اين نامه که به ۱۱ تن از علمای قم نوشته شده، آمده است: «علی اکبر صفايی فراهانی حدود ۴ ماه است که از زندان تحت الحفظ به بيمارستان منتقل شده تا برای حوادث ناشی از زندان که سلامت قلبش را به مخاطره انداخته است، تحت نظر باشد.»
نويسندگان اين نامه همچنين اشاره کرده اند که محسن ميردامادی، محسن امين زاده و فيض الله عرب سرخی در بند عمومی ۳۵۰ از حقوق اوليه مانند تماس تلفنی، ملاقات حضوری، مرخصی و حتی حضور در مراسم ختم و ترحيم بستگانشان محروم هستند.
و در مورد مصطفی تاجزاده نوشته شده است: او که در مرخصی از زندان، عمل جراحی سنگين ديسک کمر داشت و از بيماری گوارشی، آرتروز، سينوزيت و نقرس رنج می برد، از ۲۴ مرداد ماه در قرنطينه نگه داشته است.
در اين حال، برخی از وبسايت های نزديک به اصلاح طلبان گزارش دادند که روز پنج شنبه، خانواده محسن امين زاده به دليل انتشار اين نامه به آيات در قم و نجف از ملاقات با وی محروم شدند.
در اين ميان، به نظر می رسد که شرايط سخت زندان ها برای ديگر زندانيان سياسی وجود دارد.
برای مثال، اعظم افشاريان، مادر نازنين خسروانی، روزنامه نگار زندانی، که روز پنجشنبه با او در زندان اوين ديدار کرده می گويد: «نازنين مثل هميشه از نظر روحی، خيلی خوب بود، ولی وقتی از نظر شرايط زندان سئوال کردم، گفت که چند روز او و چند نفر ديگر را در سلولی نگهداری کردند که مانند فريزر بوده است.»
خانم افشاريان می افزايد:«نازنين گفت که در حال حاضر، شرايط بهتر شده است، اما لباس های گرمی که ۱۵ روز قبل برايش برده بودم، هنوز به او داده نشده است.»
وی اشاره می کند که ماموران زندان، آن زمان به او گفته بودند که اين لباس ها را به دخترش تحويل خواهند داد.
خانم افشاريان به اين پرسش که آيا در مورد اين وضعيت با مقام های زندان اوین يا قوه قضاييه گفت و گو کرده می گوید:«روز پنجشنبه، زمانی که ملاقات انجام شد، همه جا تعطيل بود» و اضافه می کند:« تمام اين مدت که به همه جا مراجعه کرديم، در مورد دخترم، پرونده او و نيز زمانی که به دادگاه بايد برود، جوابی نگرفتيم. بنابراين انتظار نداشتم که در مورد سرد و گرم بودن زندان به من جوابی بدهند.»
وی همچنين می گويد: «دخترم روز چهارشنبه بدون اطلاع قبلی برای برگزاری دادگاهش به دادگاه انقلاب برده شده بود که به طور اتفاقی، فريده غيرت وکيل خود را در دادگاه ديد و پس از درخواست از قاضی پيرعباسی برای به تعویق افتادن زمان دادگاهش، قاضی با اين درخواست موافقت کرد و دادگاه را به ۱۱ بهمن موکول کرد تا خانم غيرت بتواند پرونده نازنين را قرائت کند.»
خانم خسروانی روز دوازدهم آبان ماه سال جاری توسط ماموران امنيتی در تهران بازداشت شد.
عباس جعفری دولت آبادی، دادستان عمومی و انقلاب تهران، چندی پيش گفت که اتهام های نازنين خسروانی، امنيتی است، اما مادر اين روزنامه نگار تاکيد می کند که اين موضوع را قبول ندارد و دخترش هيچ کار خلاف قانونی انجام نداده است.
مورد ديگر از شرايط زندانيان سياسی در ايران، وضعيت فواد سجودی فريمانی، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه اميرکبير، است که به نوشته وبسايت «دانشجو نيوز» پس از آزادی از زندان، به يک بيمارستان روانی منتقل شده است.
بر اساس اين گزارش، وی پس از بازداشت در تاريخ ۲۳ شهريور و انتقال به بند ۲-الف سپاه، تحت فشار های سنگين جسمی و روحی قرار گرفت و پس از ۴۵ روز انفرادی، در نيمه دوم آذر با قرار وثيقه ۵۰۰ ميليون تومانی از زندان آزاد شد و به علت فشار های وارد آمده در بازجويی ها به بيمارستان روانی مهرگان منتقل شد.
قرار است دادگاه اين دانشجو در بهمن ماه برگزار شود.
همچنين وبسايت «کلمه» در گفت وگویی به نقل از پدر حامد روحی نژاد، زندانی سياسی که به ۱۰ سال زندان محکوم شده نوشت: «اين دانشجو مبتلا به بيماری «ام اس» است و شرايط روحی و جسمی بسيار نامناسبی را در زندان زنجان می گذراند. پدر حامد روحی نژاد از مسئولان قضايی جمهوری اسلامی ايران خواست کرد با ديدن شرايط فرزندش و بيماری سختش در زندان، شرايط آزادی او را فراهم کنند.
«فخرالسادات محتشمی پور» و «مريم شربتدار قدس» اين نامه را به نمایندگی از سوی چند تن از خانواده های زندانیان سیاسی خطاب به آيات «وحيد خراسانی، مکارم شيرازی، شبيری زنجانی، موسوی اردبيلی، صافی گلپايگانی، سيستانی، صانعی، جوادی آملی، بيات زنجانی، صانعی و امينی» نوشته اند.
آنان در نامه خود با اشاره به آنچه که ظلم دستگاه قضايی بر آنان و زندانيان سياسی می رود، نوشته اند که اين دو زندانی سياسی تا مدت های مديد تحت بازجويی های سخت و تحت فشار و حتی ضرب و شتم و تازيانه قرار گرفته اند.
اين موضوع در شرايطی مطرح شده است که مقام های جمهوری اسلامی ايران وجود شکنجه در زندان ها را به عنوان روش سيستماتيک را رد می کنند، اما فعالان و سازمان های مدافع حقوق بشر بر وجود شکنجه در زندان ها برای اعتراف گيری از زندانيان تاکيد دارند.
در اين ارتباط، وحيد پوراستاد، کارشناس مسايل حقوقی در راديو فردا، در قوانين مربوط به بد رفتاری با زندانيان و شکنجه آنان در ايران می گويد: «در قانون اساسی جمهوری اسلامی ايران، شکنجه و بدرفتاری منع شده است و علاوه بر قانون اساسی، در قانون مجازات اسلامی و قانون احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی هم نه تنها شکنجه متهم برای اخذ اقرار ممنوع شده، که اگر به این وسيله اقراری از متهم گرفته شود، حجت شرعی و ارزش قانونی ندارد.»
در اين نامه که به ۱۱ تن از علمای قم نوشته شده، آمده است: «علی اکبر صفايی فراهانی حدود ۴ ماه است که از زندان تحت الحفظ به بيمارستان منتقل شده تا برای حوادث ناشی از زندان که سلامت قلبش را به مخاطره انداخته است، تحت نظر باشد.»
نويسندگان اين نامه همچنين اشاره کرده اند که محسن ميردامادی، محسن امين زاده و فيض الله عرب سرخی در بند عمومی ۳۵۰ از حقوق اوليه مانند تماس تلفنی، ملاقات حضوری، مرخصی و حتی حضور در مراسم ختم و ترحيم بستگانشان محروم هستند.
و در مورد مصطفی تاجزاده نوشته شده است: او که در مرخصی از زندان، عمل جراحی سنگين ديسک کمر داشت و از بيماری گوارشی، آرتروز، سينوزيت و نقرس رنج می برد، از ۲۴ مرداد ماه در قرنطينه نگه داشته است.
در اين حال، برخی از وبسايت های نزديک به اصلاح طلبان گزارش دادند که روز پنج شنبه، خانواده محسن امين زاده به دليل انتشار اين نامه به آيات در قم و نجف از ملاقات با وی محروم شدند.
در اين ميان، به نظر می رسد که شرايط سخت زندان ها برای ديگر زندانيان سياسی وجود دارد.
برای مثال، اعظم افشاريان، مادر نازنين خسروانی، روزنامه نگار زندانی، که روز پنجشنبه با او در زندان اوين ديدار کرده می گويد: «نازنين مثل هميشه از نظر روحی، خيلی خوب بود، ولی وقتی از نظر شرايط زندان سئوال کردم، گفت که چند روز او و چند نفر ديگر را در سلولی نگهداری کردند که مانند فريزر بوده است.»
خانم افشاريان می افزايد:«نازنين گفت که در حال حاضر، شرايط بهتر شده است، اما لباس های گرمی که ۱۵ روز قبل برايش برده بودم، هنوز به او داده نشده است.»
وی اشاره می کند که ماموران زندان، آن زمان به او گفته بودند که اين لباس ها را به دخترش تحويل خواهند داد.
خانم افشاريان به اين پرسش که آيا در مورد اين وضعيت با مقام های زندان اوین يا قوه قضاييه گفت و گو کرده می گوید:«روز پنجشنبه، زمانی که ملاقات انجام شد، همه جا تعطيل بود» و اضافه می کند:« تمام اين مدت که به همه جا مراجعه کرديم، در مورد دخترم، پرونده او و نيز زمانی که به دادگاه بايد برود، جوابی نگرفتيم. بنابراين انتظار نداشتم که در مورد سرد و گرم بودن زندان به من جوابی بدهند.»
وی همچنين می گويد: «دخترم روز چهارشنبه بدون اطلاع قبلی برای برگزاری دادگاهش به دادگاه انقلاب برده شده بود که به طور اتفاقی، فريده غيرت وکيل خود را در دادگاه ديد و پس از درخواست از قاضی پيرعباسی برای به تعویق افتادن زمان دادگاهش، قاضی با اين درخواست موافقت کرد و دادگاه را به ۱۱ بهمن موکول کرد تا خانم غيرت بتواند پرونده نازنين را قرائت کند.»
خانم خسروانی روز دوازدهم آبان ماه سال جاری توسط ماموران امنيتی در تهران بازداشت شد.
عباس جعفری دولت آبادی، دادستان عمومی و انقلاب تهران، چندی پيش گفت که اتهام های نازنين خسروانی، امنيتی است، اما مادر اين روزنامه نگار تاکيد می کند که اين موضوع را قبول ندارد و دخترش هيچ کار خلاف قانونی انجام نداده است.
مورد ديگر از شرايط زندانيان سياسی در ايران، وضعيت فواد سجودی فريمانی، دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه اميرکبير، است که به نوشته وبسايت «دانشجو نيوز» پس از آزادی از زندان، به يک بيمارستان روانی منتقل شده است.
بر اساس اين گزارش، وی پس از بازداشت در تاريخ ۲۳ شهريور و انتقال به بند ۲-الف سپاه، تحت فشار های سنگين جسمی و روحی قرار گرفت و پس از ۴۵ روز انفرادی، در نيمه دوم آذر با قرار وثيقه ۵۰۰ ميليون تومانی از زندان آزاد شد و به علت فشار های وارد آمده در بازجويی ها به بيمارستان روانی مهرگان منتقل شد.
قرار است دادگاه اين دانشجو در بهمن ماه برگزار شود.
همچنين وبسايت «کلمه» در گفت وگویی به نقل از پدر حامد روحی نژاد، زندانی سياسی که به ۱۰ سال زندان محکوم شده نوشت: «اين دانشجو مبتلا به بيماری «ام اس» است و شرايط روحی و جسمی بسيار نامناسبی را در زندان زنجان می گذراند. پدر حامد روحی نژاد از مسئولان قضايی جمهوری اسلامی ايران خواست کرد با ديدن شرايط فرزندش و بيماری سختش در زندان، شرايط آزادی او را فراهم کنند.
