علی‌رغم آگاهی از خطرات شدید جانی و سلامتی که کشیدن سیگار به همراه دارد، فروش سیگار در جهان افزایش یافته و سود کمپانی‌های دخانیات بیش از گذشته شده است.
به گفته منابع بین‌المللی، اکنون اگر مرگ و میر ناشی از مصرف الکل، مواد مخدر، بیماری ایدز و تصادف و خودکشی را روی هم بگذاریم، مرگ و میر ناشی از کشیدن سیگار از مجموع آن‌ها هم بیشتر است.
اما مصرف سیگار در تمام کشور‌ها یکسان نیست. در کشورهای غربی آگاهی‌رسانی سازمان‌های غیرانتفاعی و سازمان‌های غیردولتی و فشارهایی که این سازمان‌ها بر دولت‌های‌شان وارد می‌کنند، دولت‌ها را وادار کرده است که مصرف سیگار را در تمام اماکن عمومی ممنوع کنند و از تبلیغات کمپانی‌های سیگار جلوگیری کنند. به همین خاطر میزان مصرف سیگار در غرب به مراتب کاهش یافته است.
اما همزمان شرکت‌های دخانیات، تبلیغات و فروش خود را در کشورهای در حال توسعه یا حکومت‌های بی‌توجه به سلامت شهروندان‌شان افزایش داده‌اند.
بنا بر آمار بین‌المللی، ۳۸ درصد مصرف سیگار در سال ۱۹۹۰ در کشورهای غربی بوده است. اما این میزان در سال ۲۰۰۹ یعنی دو سال پیش، به ۲۴ درصد رسیده است. در حالی که مصرف سیگار در کشورهای در حال توسعه به شدت بالا رفته و در سال ۲۰۰۹ به ۷۶ درصد مصرف کل جهان بالغ گشته است.
هفته‌نامه بریتانیایی ایندی‌پندنت در پژوهشی در این زمینه نشان می‌دهد که چگونه شرکت‌های دخانیات از عدم پاسخ‌گویی دولت‌های در حال توسعه و در بسیاری موارد در زد و بند با دولت‌های فاسد، فروش سیگار در این کشور‌ها را افزایش داده‌اند.
این شرکت‌ها نه تنها زیان‌شان از کاهش فروش در کشورهای غربی را جبران کرده‌اند، که سود بیشتری نیز نصیب‌شان شده است.
اما در برابر هر واحد پولی که به جیب شرکت‌های دخانیات می‌رود، جان یک نفر به مخاطره می‌افتد.
بنا بر تخمین سازمان جهانی بهداشت، مصرف سیگار که در قرن بیستم منجر به مرگ ۹۰۰ میلیون نفر شد، اگر به همین منوال ادامه یابد، در قرن بیست و یکم افزایش یافته و باعث مرگ یک میلیارد انسان خواهد شد.
امسال سازمان جهانی بهداشت روز امتناع از کشیدن سیگار را به تشویق هر چه بیشتر کشور‌ها به امضای پیمان جهانی بر تعهد حفاظت از جان شهروندان از بلیه سیگار اختصاص داده است.
اگرچه تا حال ۱۷۲ کشور این پیمان را که شش سال پیش تنظیم شده امضا کرده‌اند، ۲۰ درصد این کشور‌ها هنوز هیچ قدمی در این راه برنداشته‌اند. دو کشور آمریکا و اندونزی هم هنوز این پیمان را امضا نکرده‌اند.
با این حال در کشورهایی مانند آمریکا که سازمان‌های فعال غیردولتی نقش مهمی را در جامعه ایفا می‌کنند، مصرف سیگار با کشورهای در حال توسعه قابل مقایسه نیست.
عامل دیگری که در کشورهای غربی جلو تبلیغ و گسترش مصرف سیگار را می‌گیرد، بیمه‌های بهداشت و طب ملی در برخی از این کشورهاست. از آنجا که هزینه بیماری‌های ناشی از مصرف سیگار بر دوش آن‌ها سنگینی می‌کند، به نفع این کشورهاست که در مبارزه با مصرف سیگار فعال باشند و روز «سیگارنکشیم» را تداوم بخشند.
به گفته منابع بین‌المللی، اکنون اگر مرگ و میر ناشی از مصرف الکل، مواد مخدر، بیماری ایدز و تصادف و خودکشی را روی هم بگذاریم، مرگ و میر ناشی از کشیدن سیگار از مجموع آن‌ها هم بیشتر است.
اما مصرف سیگار در تمام کشور‌ها یکسان نیست. در کشورهای غربی آگاهی‌رسانی سازمان‌های غیرانتفاعی و سازمان‌های غیردولتی و فشارهایی که این سازمان‌ها بر دولت‌های‌شان وارد می‌کنند، دولت‌ها را وادار کرده است که مصرف سیگار را در تمام اماکن عمومی ممنوع کنند و از تبلیغات کمپانی‌های سیگار جلوگیری کنند. به همین خاطر میزان مصرف سیگار در غرب به مراتب کاهش یافته است.
اما همزمان شرکت‌های دخانیات، تبلیغات و فروش خود را در کشورهای در حال توسعه یا حکومت‌های بی‌توجه به سلامت شهروندان‌شان افزایش داده‌اند.
بنا بر آمار بین‌المللی، ۳۸ درصد مصرف سیگار در سال ۱۹۹۰ در کشورهای غربی بوده است. اما این میزان در سال ۲۰۰۹ یعنی دو سال پیش، به ۲۴ درصد رسیده است. در حالی که مصرف سیگار در کشورهای در حال توسعه به شدت بالا رفته و در سال ۲۰۰۹ به ۷۶ درصد مصرف کل جهان بالغ گشته است.
هفته‌نامه بریتانیایی ایندی‌پندنت در پژوهشی در این زمینه نشان می‌دهد که چگونه شرکت‌های دخانیات از عدم پاسخ‌گویی دولت‌های در حال توسعه و در بسیاری موارد در زد و بند با دولت‌های فاسد، فروش سیگار در این کشور‌ها را افزایش داده‌اند.
این شرکت‌ها نه تنها زیان‌شان از کاهش فروش در کشورهای غربی را جبران کرده‌اند، که سود بیشتری نیز نصیب‌شان شده است.
اما در برابر هر واحد پولی که به جیب شرکت‌های دخانیات می‌رود، جان یک نفر به مخاطره می‌افتد.
بنا بر تخمین سازمان جهانی بهداشت، مصرف سیگار که در قرن بیستم منجر به مرگ ۹۰۰ میلیون نفر شد، اگر به همین منوال ادامه یابد، در قرن بیست و یکم افزایش یافته و باعث مرگ یک میلیارد انسان خواهد شد.
امسال سازمان جهانی بهداشت روز امتناع از کشیدن سیگار را به تشویق هر چه بیشتر کشور‌ها به امضای پیمان جهانی بر تعهد حفاظت از جان شهروندان از بلیه سیگار اختصاص داده است.
اگرچه تا حال ۱۷۲ کشور این پیمان را که شش سال پیش تنظیم شده امضا کرده‌اند، ۲۰ درصد این کشور‌ها هنوز هیچ قدمی در این راه برنداشته‌اند. دو کشور آمریکا و اندونزی هم هنوز این پیمان را امضا نکرده‌اند.
با این حال در کشورهایی مانند آمریکا که سازمان‌های فعال غیردولتی نقش مهمی را در جامعه ایفا می‌کنند، مصرف سیگار با کشورهای در حال توسعه قابل مقایسه نیست.
عامل دیگری که در کشورهای غربی جلو تبلیغ و گسترش مصرف سیگار را می‌گیرد، بیمه‌های بهداشت و طب ملی در برخی از این کشورهاست. از آنجا که هزینه بیماری‌های ناشی از مصرف سیگار بر دوش آن‌ها سنگینی می‌کند، به نفع این کشورهاست که در مبارزه با مصرف سیگار فعال باشند و روز «سیگارنکشیم» را تداوم بخشند.
