باراک اوباما هشدار داد ایالات متحده تقریبا دیگر فرصتی ندارد تا برای تعیین سقف بدهی‌هایش به توافق برسد.
اگر کنگره تا دوم اوت (۱۱ مرداد) برای افزایش سقف بدهی‌های آمریکا به توافق نرسد، دولت این کشور قادر نخواهد بود برای پرداخت دیون و تعهداتش پول استقراض کند.
تنها چهار روز مانده به اینکه دولت آمریکا از عهده پرداخت دیون و بدهی‌های خود برنیاید، باراک اوباما، تصریح کرد: «را‌ه‌های متعددی برای برای برون‌رفت از این مخمصه وجود دارد. اما ما تقریبا دیگر فرصتی نداریم. باید تا روز سه‌شنبه به توافقی دست یابیم تا کشورمان بتواند صورت‌حساب‌هایش را مانند همیشه به موقع پرداخت کند.»
از سوی دیگر باراک اوباما، از طریق توییتر خود که بیش از ۹ میلیون همراه دارد، با انتشار نام‌های قانونگذاران جمهوری‌خواه از مردم خواسته برای آنها پیام بفرستند و ضرورت رسیدن به یک توافق را گوشزد کنند.
در حالی که دموکرات‌ها خواهان آن هستند که با جمهوریخواهان به یک توافق کلی دست یابند و موضوع تعیین سقف بدهی‌های آمریکا تا پس از انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر مطرح نشود، جمهوریخواهان درصدد این هستند که تنها به یک توافق کوتاه‌مدت دست یابند تا بار دیگر بتوانند پیش از انتخابات این موضوع را در دستور کار قرار دهند.
از طرف دیگر با نزدیک شدن به تاریخ دوم اوت (۱۱ مرداد) زنگ‌های خطر در بازارهای جهانی به صدا درآمده است.
رسانه‌های چینی با حمله به ایالات متحده، هشدار داده‌اند که اگر آمریکا نتواند دیون خود را پرداخت کند اقتصاد جهانی بار دیگر در رکود فرو خواهد رفت.
چین بزرگترین دارنده اوراق بهادار آمریکا است که ارزش آن بالغ به ۱.۱۶ تریلیون دلار می‌شود.
روزنامه خلق، ارگان حزب کمونیست چین، با هشدار نسبت به پرداخته نشدن احتمالی دیون و بدهی‌های دولت آمریکا نوشت اگر این اتفاق بیفتد دلار آمریکا ضربه خواهد خورد و موجب روانه شدن «سیل خروشانی» از پول نقد در اقتصاد جهانی خواهد شد که به نوبه خود باعث تورم در کشورهایی نظیر چین می‌شود.
خبرگزاری دولتی شینهوای چین نیز قانونگذاران آمریکایی را متهم کرده است که به طرز خطرناکی «بی‌مسئولیت» هستند.
روبرت زولیک، رئیس بانک جهانی هم روز جمعه با ابراز نارضایی از وضعیت پیش آمده در واشینگتن اظهار داشت که ایالات متحده دارد با آتش بازی می‌کند.
بدهی‌ها و تعهدهای مالی دولت آمریکا بیش از ۱۴ تریلیون دلار است که نزدیک به دو سوم آن، بدهی‌های دولت به مردم، شرکت‌ها و دولت‌های خارجی است و یک سوم دیگر بدهی‌های دولت به خودش است.
اگر کنگره تا دوم اوت (۱۱ مرداد) برای افزایش سقف بدهی‌های آمریکا به توافق نرسد، دولت این کشور قادر نخواهد بود برای پرداخت دیون و تعهداتش پول استقراض کند.
تنها چهار روز مانده به اینکه دولت آمریکا از عهده پرداخت دیون و بدهی‌های خود برنیاید، باراک اوباما، تصریح کرد: «را‌ه‌های متعددی برای برای برون‌رفت از این مخمصه وجود دارد. اما ما تقریبا دیگر فرصتی نداریم. باید تا روز سه‌شنبه به توافقی دست یابیم تا کشورمان بتواند صورت‌حساب‌هایش را مانند همیشه به موقع پرداخت کند.»
از سوی دیگر باراک اوباما، از طریق توییتر خود که بیش از ۹ میلیون همراه دارد، با انتشار نام‌های قانونگذاران جمهوری‌خواه از مردم خواسته برای آنها پیام بفرستند و ضرورت رسیدن به یک توافق را گوشزد کنند.
در حالی که دموکرات‌ها خواهان آن هستند که با جمهوریخواهان به یک توافق کلی دست یابند و موضوع تعیین سقف بدهی‌های آمریکا تا پس از انتخابات ریاست جمهوری بار دیگر مطرح نشود، جمهوریخواهان درصدد این هستند که تنها به یک توافق کوتاه‌مدت دست یابند تا بار دیگر بتوانند پیش از انتخابات این موضوع را در دستور کار قرار دهند.
از طرف دیگر با نزدیک شدن به تاریخ دوم اوت (۱۱ مرداد) زنگ‌های خطر در بازارهای جهانی به صدا درآمده است.
رسانه‌های چینی با حمله به ایالات متحده، هشدار داده‌اند که اگر آمریکا نتواند دیون خود را پرداخت کند اقتصاد جهانی بار دیگر در رکود فرو خواهد رفت.
چین بزرگترین دارنده اوراق بهادار آمریکا است که ارزش آن بالغ به ۱.۱۶ تریلیون دلار می‌شود.
روزنامه خلق، ارگان حزب کمونیست چین، با هشدار نسبت به پرداخته نشدن احتمالی دیون و بدهی‌های دولت آمریکا نوشت اگر این اتفاق بیفتد دلار آمریکا ضربه خواهد خورد و موجب روانه شدن «سیل خروشانی» از پول نقد در اقتصاد جهانی خواهد شد که به نوبه خود باعث تورم در کشورهایی نظیر چین می‌شود.
خبرگزاری دولتی شینهوای چین نیز قانونگذاران آمریکایی را متهم کرده است که به طرز خطرناکی «بی‌مسئولیت» هستند.
روبرت زولیک، رئیس بانک جهانی هم روز جمعه با ابراز نارضایی از وضعیت پیش آمده در واشینگتن اظهار داشت که ایالات متحده دارد با آتش بازی می‌کند.
بدهی‌ها و تعهدهای مالی دولت آمریکا بیش از ۱۴ تریلیون دلار است که نزدیک به دو سوم آن، بدهی‌های دولت به مردم، شرکت‌ها و دولت‌های خارجی است و یک سوم دیگر بدهی‌های دولت به خودش است.
