اخيرا ۳۷ نفر از کارشناسان مسایل ايران در بيانيه مشترکی که در فايننشال تايمز منتشر شد، از دولت آمريکا خواستند سازمان مجاهدين خلق را از ليست گروه های تروريستی خارج نکند.
يروان آبراهاميان، استاد دانشگاه نيويورک و نويسنده کتابی در مورد تاريخ مجاهدين خلق، علی انصاری ، استاد دانشگاه سنت اندروز، هادی قائمی ، فعال حقوق بشر، اسکات لوکاس، استاد دانشگاه بيرمنگام، فاطمه حقيقت جو، نماينده سابق مجلس شورای اسلامی، استفن کينزر، نويسنده کتاب تمام مردان شاه، رامين جهانبگلو، استاد دانشگاه و زندانی سابق سياسی از جمله افرادی هستند که اين بيانيه را امضا کرده‌اند.
در اين بيانيه آمده است که سازمان مجاهدين خلق پايگاه سياسی در ايران ندارد. اين بيانيه می‌افزاید برخی از سازمانهای مدافع حقوق بشر مانند ديده‌بان حقوق بشر می‌گويند سازمان مجاهدين مانند يک فرقه اداره می‌شود. همچنین اين بيانيه حمايت صدام حسين از اين سازمان را در زمان جنگ ايران و عراق عاملی برای از دست دادن پايگاه اين گروه در ميان ايرانی‌ها دانسته است.
در اين بيانيه امضا کنندگان همچنين خروج نام اين سازمان از ليست گروههای تروريستی دولت آمريکا را به ضرر جنبش سبز ايران دانسته‌اند.
راديو فردا با اسکات لوکاس از امضا کنندگان این بیاینه گفت وگو کرده است.
برپايه اطلاعات شما، چه کسانی در ايالات متحده آمريکا طرفدار حذف مجاهدين [خلق] از فهرست گروههای تروريستی [وزارت خارجه آمريکا] هستند؟ چرا؟
اسکات لوکاس: ماه‌های زيادی است که تلاش‌هايی متمرکز در اين زمينه، با حمايت شرکت‌های لابی‌گری و روابط عمومی، برای حذف مجاهدين خلق از فهرست گروههای تروريستی، در اروپا و نيز در ايالات متحده آمريکا صورت پذيرفته است.
من شکی ندارم که برخی سياستمداران و رسانه ها دلايل کافی برای پشتيبانی از طرح خروج نام سازمان مجاهدين خلق از فهرست گروه های تروريستی ارائه می کنند، اما، در عين حال، کارزار تبليغاتی همه جانبه ای برای حمايت از اين طرح راه اندازی شده است.
اين تبليغات با پرداخت مبالغ چشمگير به سخنرانان برای ايراد خطابه در گردهمايی ها و چاپ مقالاتی در روزنامه های مطرح آمريکايی مانند يک توپ برفی حجم بيشتری يافته و هواداران بيشتری را جلب کرده است.
به نظر شما این فعالیت ها تا چه حد تاثیرگذار است؟
من فکر می کنم که اين کارزار تبليغاتی تا حدی تأثيرگذار بوده است، اما به طور مسلم در اين بين تصميم های قضايی مبنی بر اينکه کدام گروه ها در فهرست سازمان های تروريستی گنجانده شوند، نقش مهمتری خواهند داشت.
در بيانيه مطبوعاتی شورای ملی ايرانيان آمريکا (نايک، NIAC) درباره ملاقات باربارا اسلاوین ،«کارشناس ایران» نوشته شده است: «باربارا اسلاوين، کارشناس ايران و عضو ارشد و غير مقيم شورای آتلانتيک، ضمن تأکيد برروی فقدان حمايت مردمی از مجاهدين در ايران، اشاره کرده است که در جريان مسافرتهايش به ايران به عنوان يک خبرنگار تنها يک نفر را ملاقات کرده است که خود را هوادار مجاهدين معرفی نمود.» آيا انتظار داريد که مردم در ايران به سراغ يک فرد آمريکايی، که او را نمی شناسند، آمده و خود را هوادار مجاهدين معرفی کنند؟ آيا فکر نمی کنيد که يک چنين نتيجه گيری بر اساس سفر يک آمريکايی به يک جامعه بسته مانند ايران، بدون دارا بودن هرگونه پشتوانه تحقيقی دقيق، مخاطبان را به گمراهی نمی کشاند؟
من برای بررسی ميزان حمايت از مجاهدين خلق در ايران، هيچگاه به گفته های يک خبرنگار خارجی بسنده نکرده، بلکه به گفته های خود ايرانيان رجوع خواهم کرد. در اين رهگذر، آنچه برای من حائز اهميت بوده است اظهارات گروههای مختلف مخالف دولت ايران، در يک طيف گسترده، است که آنها نيز ادعا می کنند مجاهدين پشتيبانی مردمی چندانی در ايران ندارند و خروج نام اين گروه از فهرست سازمان های تروريستی می تواند به سرکوب گسترده تر مخالفان توسط رژيم در داخل کشور منجر شود.
در بيانيه مطبوعاتی که در فاینششال تایمز منتشر شده، شما مجاهدين را به انجام حملات تروريستی عليه مردم ايران متهم کرده ايد. آيا ممکن است چند مثال برای اين مدعا بياوريد؟ آيا سازمانهای مستقل توانايی اثبات اين مسئله را دارند که مجاهدين پشت اين حمله ها بوده اند؟
فکر می کنم سند اثبات اين ادعا دهه ها حمله های مجاهدين خلق باشد که تا کنون باعث کشته شدن شهروندان عادی در کنار افرادی بوده است که مجاهدين «اهداف مشروع» می دانسته اند. اما ورای اين پرسش، به نظرم، ذکر اين نکته مهم ضروری باشد که اگر ما مصمم هستيم با اين قضيه به گونه ای سازنده برخورد کنيم بايد از مجاهدين خلق بخواهيم که هدف و رويکرد خود، از جمله موضعشان را درباره استفاده از خشونت، تشريح کند.
در حال حاضر مجاهدين در عراق در وضعيتی بسيار دشوار قرار دارند، آيا فکر نمی کنيد حذف نام مجاهدين از فهرست گروههای تروريستی می تواند به اين دسته افراد کمک کند تا به مکانهايی امن نقل مکان کنند؟
فکر نمی کنم که مسئله حذف نام سازمان مجاهدين از فهرست سازمانهای تروريستی و مسئله [اردوگاه] اشرف به يکديگر مرتبط باشند. وضعيت پناهجويان ساکن اشرف بايد فارغ از طبقه بندی رسمی برابر مجاهدين خلق به عنوان يک گروه، حل و فصل شود. از آن سو وضعيت پناهجويان نيز نبايد به عنوان دستاويزی برای حذف مجاهدين از فهرست تروريستی مورد استفاده قرار گيرد.
