استفاده حسن نصرالله، دبيرکل حزب الله لبنان، از تعبير مشترک با بنیامین نتانياهو، نخست وزير اسرائيل، پيرامون مبداء پرواز و منشاء هواپيمای بدون سرنشين (ساخت ايران) که در فاصله ۴۰ مايلی تاسيسات اتمی «ديمونا» سرنگون شد می تواند در توجيه اقدام تلافی جويانه احتمالی اسرائيل مورد استناد قرار گيرد.
ايران در گذشته گزارش هايی را پيرامون مشاهده اشيا پرنده در مرزهای شمال غربی خود با آذربايجان منتشر کرده بود.
عليرغم انکار رسمی باکو و تل آويو، سپتامبر امسال گزارش هايی پيرامون بررسی نحوه استفاده از تاسيسات نظامی جمهوری آذربايجان توسط نيروی هوايی اسرائيل در حمله احتمالی عليه ايران انتشار يافت.
خبرگزاری رويترز به نقل از دو مقام سابق نظامی آذری و دو منبع اطلاعاتی روسيه در همان ماه گزارش داد که موضوع استفاده از امکانات آذربايجان در تدارک حمله هوايی عليه ايران مورد بررسی قرار گرفته است.
آذربايجان در رديف معدود کشورهای مسلمانی است که مناسبات گسترده ای با اسرائيل دارد و دو کشور قراردادی برای خريد نظامی به ارزش ۱.۶ ميليارد دلار به امضاء رسانده اند که تحويل ۲۰ فروند هواپيمای بدون سرنشين پيشرفته ساخت اسرائيل به آذربايجان و مونتاژ تعداد بيشتری در آن کشور بخشی از مفاد آن است.
پهپادهای پيشرفته
اهميت استفاده از هواپيماهای بدون سرنشين طی ده سال اخير در تدارک عمليات نظامی و ماموريت های اطلاعاتی به نحو چشمگيری افزايش يافته است.
هواپيماهای بدون سرنشين به دو دسته کلی تقسيم می شوند: هواپيماهای پيشرفته ای که تکنولوژی ساخت آنها تنها در اختيار آمريکا، چند کشور بزرگ اروپايی و اسرائيل قرار دارد، و همچنين هواپيماهای بدون سرنشين ساده و کوچک که امکان ساخت و به پرواز درآوردن آنها را با استفاده از تجهيزات کارگاهی همه جا و در هر کشوری می توان فراهم ساخت.
کشورهای روسيه و ترکيه هواپيماهای بدون سرنشين نظامی خود را از اسرائيل دريافت کرده اند و چين نيز برای ساخت گونه ای از هواپيماهای پيشرفته بدون سرنشين با اسرائيل همکاری می کند.
با وجود محدوديت هايی غير قابل مقايسه، حتی هواپيماهای کوچک بدون سرنشين نيز از ظرفيت نظامی برخوردارند. از اين نوع هواپيماها برای عکسبرداری از مناطق و همچنين ماموريت شنود می توان استفاده کرد.
پهپادهای ايران
پهپادهای ايرانی که يک دستگاه از آنها بنا به گفته حسن نصرالله به فضای هوايی اسرائيل نفوذ کرد و از سوی نيروی هوايی اسرائيل ساقط شد، از نوع اخير به شمار می روند.
استفاده از هواپيماهای بدون سرنشين در نيمه دوم جنگ ايران و عراق و به منظور کنترل تحرکات نيروهای عراقی مورد توجه ايران قرار گرفت.
اولين نمونه اين هواپيماها «مهاجر» نام گرفت. ايران تدريجا قابليت های اين نوع هواپيماهای بدون سرنشين را بهبود بخشيد و به آنها نام «مهاجر ۲ تا ۵» داد.
بر اساس مدارک غير محرمانه، این هواپیماها توسط ايران در اختيار ونزوئلا، سوريه و حزب الله لبنان نيز قرار گرفته و از نوع هواپيمايی است که اخيرا برفراز اسرائيل ساقط شد.
ایران از اين نوع هواپيمای بدون سرنشين در حدود ۲۰۰ فروند توليد کرده است.
ايران در ماه اوت سال ۲۰۱۰ از ساخت نوعی بمب پرنده موسوم به «کرار» خبر داد که مشخصات آن به موشک های نوع کروز نزديک تر از هواپيمای بدون سرنشين است. بمب پرنده ياد شده دارای ۱۰۰۰ کيلومتر برد و قادر به حمل ۲۵۰ کيلوگرم مهمات است.
تازه ترين هواپيمای بدون سرنشين ايران، «شاهد ۱۲۹» ناميده شده که تا حدودی شبيه هواپيماهای اسرائيلی موسوم به هرمس ۴۵۰ است.
ایران کارهای مطالعاتی توليد اين هواپيماها را از سال ۲۰۰۷ در دانشگاه مالک اشتر (وابسته به سپاه) و «مرکز تحقيقات شاهد» آغاز کرده و کار ساخت آن به پيمانکاران سپاه واگذار و توسط صنايع هوايی «هسا» پيگيری شد.
اين هواپيما برای اولين بار ماه ژوئيه سال جاری و در جريان مانور هوايی «پيامبر» ديده شد و ماه گذشته عملياتی شدن آن از سوی مسئولان جمهوری اسلامی رسما اعلام گرديد.
آسيب پذيری اسرائيل
بی ترديد پيشرفته ترين سيستم های دفاع هوايی نيز در برابر حملات پراکنده موشکی( برد کوتاه يا متوسط و بلند) و يا پرتاب راکت و توپخانه کاملا مصون نيستند.
سيستم دفاع موشکی اسرائیل موسوم به «گنبد آهنين» نيز که برای مقابله با سلاح های پرتابی تاکتيکی طراحی شده است از اين قاعده مستثنی نيست. از اين لحاظ، با استفاده حملات راکتی و يا هواپيماهای بدون سرنشين کوچک می توان آسيب هايی را در درون خاک اسرائيل وارد آورد.
ارزش تبليغاتی اين گونه حملات، در مقايسه با حملات گسترده هوايی عليه يک کشور، به مراتب بيشتر از اهميت نظامی آنها است.
اظهارات هفته جاری حسن نصرالله در مورد منشاء ايرانی هواپيمای بدون سرنشينی که به درون اسرائيل نفوذ کرد و موضوع آن از سوی رسانه های نزديک به سپاه (خبرگزاری های مهر و فارس) مورد ستايش قرار گرفت در همين بعد تبليغاتی قرار می گيرد.
در مقابل، دولت اسرائيل ضمن افزايش آمادگی های دفاعی برای مقابله با اين گونه خطرها، بعد سياسی آن را هم مورد بهره برداری قرار می دهد.
دولت اسرائیل می توانست تمرين سرنگونی پهپاد ايرانی را در دستور کار يک مانور هوايی پر هزينه قرار دهد. اين وسيله تمرينی را حزب الله لبنان بدون هیچگونه ای هزينه ای برای اسرائیل در اختيار ارتش این کشور قرار داد.
با بزرگ جلوه دادن خطر ايران و حزب الله توسط دولت اسرائيل و رسانه های آن کشور مانند هاآرتص، دولت کنونی می تواند برای جلب حمايت بيشتر رای دهندگان در انتخابات اعلام شده پارلمانی و تقويت مواضع خود استفاده بیشتری کند.
در صورت مبادرت به حمله نظامی عليه ايران، موضوع نفوذ هواپيمای بدون سرنشين ساخت ايران به فضای اسرائيل می تواند در توجيه «اقدام بازدارنده» و يا مقابله به مثل اسرائيل مورد استناد قرار گيرد.
به اين ترتيب با به پرواز درآوردن پهپاد ايرانی و پذيرفتن رسمی منشاء آن، حزب الله لبنان در قبال دريافت يک امتياز تبليغاتی کوچک، عملا امنيت ملی ايران را وجه المصلحه قرارداده و بدون هزينه، آب به آسياب اسرائيل ریخته است.
ايران در گذشته گزارش هايی را پيرامون مشاهده اشيا پرنده در مرزهای شمال غربی خود با آذربايجان منتشر کرده بود.
عليرغم انکار رسمی باکو و تل آويو، سپتامبر امسال گزارش هايی پيرامون بررسی نحوه استفاده از تاسيسات نظامی جمهوری آذربايجان توسط نيروی هوايی اسرائيل در حمله احتمالی عليه ايران انتشار يافت.
خبرگزاری رويترز به نقل از دو مقام سابق نظامی آذری و دو منبع اطلاعاتی روسيه در همان ماه گزارش داد که موضوع استفاده از امکانات آذربايجان در تدارک حمله هوايی عليه ايران مورد بررسی قرار گرفته است.
آذربايجان در رديف معدود کشورهای مسلمانی است که مناسبات گسترده ای با اسرائيل دارد و دو کشور قراردادی برای خريد نظامی به ارزش ۱.۶ ميليارد دلار به امضاء رسانده اند که تحويل ۲۰ فروند هواپيمای بدون سرنشين پيشرفته ساخت اسرائيل به آذربايجان و مونتاژ تعداد بيشتری در آن کشور بخشی از مفاد آن است.
پهپادهای پيشرفته
اهميت استفاده از هواپيماهای بدون سرنشين طی ده سال اخير در تدارک عمليات نظامی و ماموريت های اطلاعاتی به نحو چشمگيری افزايش يافته است.
هواپيماهای بدون سرنشين به دو دسته کلی تقسيم می شوند: هواپيماهای پيشرفته ای که تکنولوژی ساخت آنها تنها در اختيار آمريکا، چند کشور بزرگ اروپايی و اسرائيل قرار دارد، و همچنين هواپيماهای بدون سرنشين ساده و کوچک که امکان ساخت و به پرواز درآوردن آنها را با استفاده از تجهيزات کارگاهی همه جا و در هر کشوری می توان فراهم ساخت.
کشورهای روسيه و ترکيه هواپيماهای بدون سرنشين نظامی خود را از اسرائيل دريافت کرده اند و چين نيز برای ساخت گونه ای از هواپيماهای پيشرفته بدون سرنشين با اسرائيل همکاری می کند.
با وجود محدوديت هايی غير قابل مقايسه، حتی هواپيماهای کوچک بدون سرنشين نيز از ظرفيت نظامی برخوردارند. از اين نوع هواپيماها برای عکسبرداری از مناطق و همچنين ماموريت شنود می توان استفاده کرد.
پهپادهای ايران
پهپادهای ايرانی که يک دستگاه از آنها بنا به گفته حسن نصرالله به فضای هوايی اسرائيل نفوذ کرد و از سوی نيروی هوايی اسرائيل ساقط شد، از نوع اخير به شمار می روند.
استفاده از هواپيماهای بدون سرنشين در نيمه دوم جنگ ايران و عراق و به منظور کنترل تحرکات نيروهای عراقی مورد توجه ايران قرار گرفت.
اولين نمونه اين هواپيماها «مهاجر» نام گرفت. ايران تدريجا قابليت های اين نوع هواپيماهای بدون سرنشين را بهبود بخشيد و به آنها نام «مهاجر ۲ تا ۵» داد.
بر اساس مدارک غير محرمانه، این هواپیماها توسط ايران در اختيار ونزوئلا، سوريه و حزب الله لبنان نيز قرار گرفته و از نوع هواپيمايی است که اخيرا برفراز اسرائيل ساقط شد.
ایران از اين نوع هواپيمای بدون سرنشين در حدود ۲۰۰ فروند توليد کرده است.
ايران در ماه اوت سال ۲۰۱۰ از ساخت نوعی بمب پرنده موسوم به «کرار» خبر داد که مشخصات آن به موشک های نوع کروز نزديک تر از هواپيمای بدون سرنشين است. بمب پرنده ياد شده دارای ۱۰۰۰ کيلومتر برد و قادر به حمل ۲۵۰ کيلوگرم مهمات است.
تازه ترين هواپيمای بدون سرنشين ايران، «شاهد ۱۲۹» ناميده شده که تا حدودی شبيه هواپيماهای اسرائيلی موسوم به هرمس ۴۵۰ است.
ایران کارهای مطالعاتی توليد اين هواپيماها را از سال ۲۰۰۷ در دانشگاه مالک اشتر (وابسته به سپاه) و «مرکز تحقيقات شاهد» آغاز کرده و کار ساخت آن به پيمانکاران سپاه واگذار و توسط صنايع هوايی «هسا» پيگيری شد.
اين هواپيما برای اولين بار ماه ژوئيه سال جاری و در جريان مانور هوايی «پيامبر» ديده شد و ماه گذشته عملياتی شدن آن از سوی مسئولان جمهوری اسلامی رسما اعلام گرديد.
آسيب پذيری اسرائيل
بی ترديد پيشرفته ترين سيستم های دفاع هوايی نيز در برابر حملات پراکنده موشکی( برد کوتاه يا متوسط و بلند) و يا پرتاب راکت و توپخانه کاملا مصون نيستند.
سيستم دفاع موشکی اسرائیل موسوم به «گنبد آهنين» نيز که برای مقابله با سلاح های پرتابی تاکتيکی طراحی شده است از اين قاعده مستثنی نيست. از اين لحاظ، با استفاده حملات راکتی و يا هواپيماهای بدون سرنشين کوچک می توان آسيب هايی را در درون خاک اسرائيل وارد آورد.
ارزش تبليغاتی اين گونه حملات، در مقايسه با حملات گسترده هوايی عليه يک کشور، به مراتب بيشتر از اهميت نظامی آنها است.
اظهارات هفته جاری حسن نصرالله در مورد منشاء ايرانی هواپيمای بدون سرنشينی که به درون اسرائيل نفوذ کرد و موضوع آن از سوی رسانه های نزديک به سپاه (خبرگزاری های مهر و فارس) مورد ستايش قرار گرفت در همين بعد تبليغاتی قرار می گيرد.
در مقابل، دولت اسرائيل ضمن افزايش آمادگی های دفاعی برای مقابله با اين گونه خطرها، بعد سياسی آن را هم مورد بهره برداری قرار می دهد.
دولت اسرائیل می توانست تمرين سرنگونی پهپاد ايرانی را در دستور کار يک مانور هوايی پر هزينه قرار دهد. اين وسيله تمرينی را حزب الله لبنان بدون هیچگونه ای هزينه ای برای اسرائیل در اختيار ارتش این کشور قرار داد.
با بزرگ جلوه دادن خطر ايران و حزب الله توسط دولت اسرائيل و رسانه های آن کشور مانند هاآرتص، دولت کنونی می تواند برای جلب حمايت بيشتر رای دهندگان در انتخابات اعلام شده پارلمانی و تقويت مواضع خود استفاده بیشتری کند.
در صورت مبادرت به حمله نظامی عليه ايران، موضوع نفوذ هواپيمای بدون سرنشين ساخت ايران به فضای اسرائيل می تواند در توجيه «اقدام بازدارنده» و يا مقابله به مثل اسرائيل مورد استناد قرار گيرد.
به اين ترتيب با به پرواز درآوردن پهپاد ايرانی و پذيرفتن رسمی منشاء آن، حزب الله لبنان در قبال دريافت يک امتياز تبليغاتی کوچک، عملا امنيت ملی ايران را وجه المصلحه قرارداده و بدون هزينه، آب به آسياب اسرائيل ریخته است.
