در حالی که مسئولان بازداشتگاه گوانتانامو از چند هفته پیش از اعتصاب غذای ۳۹ زندانی خبر داده‌اند، وکیل برخی از این اعتصاب‌کنندگان به نقل از زندانیان می‌گوید که این اعتصاب فراگیر شده است.
دیوید ریمز، وکیل ۱۵ تن از زندانیان گوانتانامو که از میان آنها دست‌کم شش تن‌شان دست به اعتصاب غذا زدهاند، به رادیو اروپای آزاد گفته است: «آنها (موکلانم) به من گفته‌اند که اعتصاب غذا همچنان فراگیر است. به گفته آنها و برخی دیگر از زندانیان، تقریبا تمامی ساکنان کمپ شماره شش، که پرجمعیت‌ترین کمپ این زندان است، در اعتصاب غذا به سر می‌برند.»
اعتصاب غذا در گوانتانامو زمانی آغاز شد که فرماندهان این بازداشتگاه به منظور جلوگیری از قاچاق، اقدام به بازرسی قرآن‌های زندانیان کردند. این بازرسی پیشتر در سال ۲۰۰۶ نیز صورت می‌گرفت، اما بعدها متوقف شد.
به دنبال این اقدام زندانیان گوانتانامو در اعتراض به آن چه «هتک حرمت» خوانده‌اند، دست به اعتصاب غذا زدند.
مسئولان بازداشتگاه نظامی گوانتانامو و همچنین وزارت دفاع آمریکا اوایل فروردین‌ماه اعلام کردند که ۳۹ تن از زندانیان این مرکز دست به اعتصاب غذا زدهاند، اما وکلای زندانیان گوانتانامو می‌گویند شمار اعتصاب‌کنندگان به ۱۳۰ تن نزدیک است.
دیوید ریمز می‌گوید اعتصاب‌کنندگان بیش از پیش مصمم هستند که تا زمان دستیابی به اهداف خود به اعتصاب غذای خود ادامه دهند و افزوده است که اگرچه در ابتدا درخواست این افراد تنها توقف بازرسی قرآن‌ها بود، حال این افراد خواهان روشن شدن وضعیت بازداشت خود هستند.
در همین حال سخنگوی پنتاگون، تاد برِسیل، به رادیو اروپای آزاد گفته است که از میان اعتصاب‌کنندگان، دست‌کم ۱۱ تن مورد «تغذیه اجباری» قرار گرفته‌اند.
در روش «تغذیه اجباری» زندانی به صندلی بسته شده و لوله‌ای از طریق بینی وارد گلو و سپس معده‌اش می‌شود که از این طریق غذای مایع را می‌توان به بدن زندانی منتقل کرد.
تاد برِسیل در این خصوص به رادیو اروپای آزاد گفت: «ما اجازه نخواهیم داد که یک زندانی به خود آسیب برساند. ما وضعیت آنها را روزانه بررسی می‌کنیم و در صورت لزوم، بر اساس راهنمایی که از سوی دفتر زندان‌های ایالات متحده تنظیم شده است، آنها را تغذیه می‌کنیم.»
این در حالی است که وکلای این زندانیان و فعالان حقوق بشری این اقدام را غیرقانونی و نوعی از شکنجه می‌دانند و تاکنون بارها نسبت به این روش شکایت قانونی کرده‌اند، اما هر بار دادگاه‌های آمریکا این شکایت را رد کرده‌اند.
باراک اوباما پس از آن که برای نخستین بار به عنوان رئیس جمهوری آمریکا انتخاب شد، فرمان تعطیلی بازداشتگاه گوانتانامو در عرض یک سال را امضا کرد.
این فرمان با این حال در ادامه راه متوقف شد؛ دادگاه نظامی آمریکا با محاکمه ساکنان گوانتانامو در دادگاه‌های شهروندی مخالفت کرد، سنای آمریکا استفاده از بودجه عمومی برای انتقال زندانیان گوانتانامو یا آزادی آنها را ممنوع کرد و در نهایت نیز پس از آن که آقای اوباما فرمان آماده‌سازی زندانی با حداکثر امنیت در آمریکا را برای انتقال زندانیان گوانتانامو صادر کرد، کنگره با این فرمان مخالفت کرد.
در حال حاضر ۱۶۶ زندانی در گوانتانامو به سر می‌برند که ۸۹ تن‌شان یمنی هستند. از این ۱۶۶ زندانی، حکم مرخص شدن ۸۶ تن از سوی دولت باراک اوباما به منظور انتقال‌شان به کشور محل تابعیت یا کشوری جهان سومی صادر شده است، ۴۶ تن بدون تعیین مدت زمان محکومیت در حبس به سر می‌برند، شش تن در جریان برگزاری دادگاه هستند و تحقیقات بر روی پرونده مابقی زندانیان نیز همچنان در جریان است.
دیوید ریمز، وکیل ۱۵ تن از زندانیان گوانتانامو که از میان آنها دست‌کم شش تن‌شان دست به اعتصاب غذا زدهاند، به رادیو اروپای آزاد گفته است: «آنها (موکلانم) به من گفته‌اند که اعتصاب غذا همچنان فراگیر است. به گفته آنها و برخی دیگر از زندانیان، تقریبا تمامی ساکنان کمپ شماره شش، که پرجمعیت‌ترین کمپ این زندان است، در اعتصاب غذا به سر می‌برند.»
اعتصاب غذا در گوانتانامو زمانی آغاز شد که فرماندهان این بازداشتگاه به منظور جلوگیری از قاچاق، اقدام به بازرسی قرآن‌های زندانیان کردند. این بازرسی پیشتر در سال ۲۰۰۶ نیز صورت می‌گرفت، اما بعدها متوقف شد.
به دنبال این اقدام زندانیان گوانتانامو در اعتراض به آن چه «هتک حرمت» خوانده‌اند، دست به اعتصاب غذا زدند.
مسئولان بازداشتگاه نظامی گوانتانامو و همچنین وزارت دفاع آمریکا اوایل فروردین‌ماه اعلام کردند که ۳۹ تن از زندانیان این مرکز دست به اعتصاب غذا زدهاند، اما وکلای زندانیان گوانتانامو می‌گویند شمار اعتصاب‌کنندگان به ۱۳۰ تن نزدیک است.
دیوید ریمز می‌گوید اعتصاب‌کنندگان بیش از پیش مصمم هستند که تا زمان دستیابی به اهداف خود به اعتصاب غذای خود ادامه دهند و افزوده است که اگرچه در ابتدا درخواست این افراد تنها توقف بازرسی قرآن‌ها بود، حال این افراد خواهان روشن شدن وضعیت بازداشت خود هستند.
در همین حال سخنگوی پنتاگون، تاد برِسیل، به رادیو اروپای آزاد گفته است که از میان اعتصاب‌کنندگان، دست‌کم ۱۱ تن مورد «تغذیه اجباری» قرار گرفته‌اند.
در روش «تغذیه اجباری» زندانی به صندلی بسته شده و لوله‌ای از طریق بینی وارد گلو و سپس معده‌اش می‌شود که از این طریق غذای مایع را می‌توان به بدن زندانی منتقل کرد.
تاد برِسیل در این خصوص به رادیو اروپای آزاد گفت: «ما اجازه نخواهیم داد که یک زندانی به خود آسیب برساند. ما وضعیت آنها را روزانه بررسی می‌کنیم و در صورت لزوم، بر اساس راهنمایی که از سوی دفتر زندان‌های ایالات متحده تنظیم شده است، آنها را تغذیه می‌کنیم.»
این در حالی است که وکلای این زندانیان و فعالان حقوق بشری این اقدام را غیرقانونی و نوعی از شکنجه می‌دانند و تاکنون بارها نسبت به این روش شکایت قانونی کرده‌اند، اما هر بار دادگاه‌های آمریکا این شکایت را رد کرده‌اند.
باراک اوباما پس از آن که برای نخستین بار به عنوان رئیس جمهوری آمریکا انتخاب شد، فرمان تعطیلی بازداشتگاه گوانتانامو در عرض یک سال را امضا کرد.
این فرمان با این حال در ادامه راه متوقف شد؛ دادگاه نظامی آمریکا با محاکمه ساکنان گوانتانامو در دادگاه‌های شهروندی مخالفت کرد، سنای آمریکا استفاده از بودجه عمومی برای انتقال زندانیان گوانتانامو یا آزادی آنها را ممنوع کرد و در نهایت نیز پس از آن که آقای اوباما فرمان آماده‌سازی زندانی با حداکثر امنیت در آمریکا را برای انتقال زندانیان گوانتانامو صادر کرد، کنگره با این فرمان مخالفت کرد.
در حال حاضر ۱۶۶ زندانی در گوانتانامو به سر می‌برند که ۸۹ تن‌شان یمنی هستند. از این ۱۶۶ زندانی، حکم مرخص شدن ۸۶ تن از سوی دولت باراک اوباما به منظور انتقال‌شان به کشور محل تابعیت یا کشوری جهان سومی صادر شده است، ۴۶ تن بدون تعیین مدت زمان محکومیت در حبس به سر می‌برند، شش تن در جریان برگزاری دادگاه هستند و تحقیقات بر روی پرونده مابقی زندانیان نیز همچنان در جریان است.
