اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام ایران، در اولین واکنش به اعلام رد صلاحیت خود برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری، روز چهارشنبه، اول خرداد، تصمیم‌گیران اصلی در جمهوری اسلامی را «نادان» خطاب کرده و نسبت به تجزیه کشور و دیگر خطراتی که ایران را تهدید می‌کند هشدار داد.
به گزارش وب‌سایت کلمه، منبع خبری نزدیک به اصلاح‌طلبان، آقای هاشمی که در جمع اعضای ستاد انتخاباتی خود سخن می‌گفت، درباره رد صلاحیت خود اظهار داشت: «نمی‌خواهم وارد فضای اظهارات و تبلیغات آنها شوم، اما نادانی انسان را اذیت می‌کند. این‌ها نمی‌فهمند دارند چه می‌کنند. حتی اگر دشمنی و رقابت هم داشته باشند عقل می‌گوید که بگذارید بیاید و بعد رسوا کنید.»
وی افزود: «می‌گذاشتید مردم با امید پای صندوق می‌آمدند... نمی‌دانند کسی بود که خود را قربانی کند و سپس راه را برای دیگران باز کند.»
شورای نگهبان روز سه‌شنبه، ۳۱ اردیبهشت، نتیجه بررسی صلاحیت داوطلبان نامزدی در یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران را به وزارت کشور اعلام کرد که نشان می‌داد اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس جمهور سابق و رئیس فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام، رد صلاحیت شده است.
آقای هاشمی رفسنجانی به‌واسطه دعوت بسیاری از گروه‌های اصلاح‌طلب و نیز محافظه‌کاران میانه‌رو برای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم ثبت‌نام کرد، در حالی که قبل از آن گفته بود تمایلی به این کار ندارد.
او اما روز چهارشنبه در جمع اعضای ستاد خود دلایل ثبت‌نام در این دوره انتخابات را توضیح داد.
آقای هاشمی گفت: «من خود می‌دانم نباید می‌آمدم و در جلسات خصوصی هم گفته‌ام که این‌ها را از هر کسی بهتر می‌شناسم... خدمت رهبری هم رفتم و گفتم در انتخابات نامزد نمی‌شوم تا اگر ایشان فکری درباره کسی در نظر دارند انجام دهند...[اما] سیل نامه‌ها و تلفن‌ها از نجف، قم و مشهد که همه از مراجع بزرگ بودند، برای نامزدی بنده آغاز شده بود.»
او اضافه کرد: «یک روز قبل از نام‌نویسی فکر کردم که دیگر نمی‌توان در برابر مردم مقاومت کرد... چطور می‌توانستم این قدر مستبد به رای خودم باشم که به آنها [مراجع] و به خصوص این جوانان نه بگویم؟»
طرح «تجزیه ایران» در سنای آمریکا
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام سپس در مورد آن چه خطر تجزیه ایران خواند هشدار داد و گفت: «در مجلس سنای آمریکا دو طرح خطرناک وجود دارد. منتظر انتخابات بودند که تکلیف روشن شود و گویا از این پس فعال می‌شوند. می‌خواهند سیستان و بلوچستان و آذربایجان را تجزیه کنند. بعد هم قرار است اگر اسرائیل به ایران حمله نظامی کرد به او کمک نظامی کنند. شاید جنگ روانی باشد اما به قول علما هر احتمالی برای انسان تکلیف می‌آورد.»
اسرائیل بارها تهدید کرده است که اگر ایران از «خط قرمزی» که در ارتباط با برنامه اتمی آن وجود دارد فراتر برود، باید منتظر تهاجمی نظامی باشد.
از سوی دیگر حلقه محاصره اقتصادی ایران مدام تنگ‌تر می‌شود، اما چندی پیش وزرای امور خارجه ایالات متحده و بریتانیا اعلام کردند که برای تشدید تحریم‌ها علیه ایران تا انتخابات ریاست جمهوری یازدهم صبر خواهند کرد.
پولی برای دولت نمانده است
هاشمی رفسنجانی سپس تلاش کرد تصویری از شرایط اقتصادی کشور به دست دهد.
به گفته او، «بدتر از این نمی‌شود کشور را اداره کرد»، به طوری که دولت «بیش از ۵۰۰ هزار میلیارد تومان» به بانک‌ها و پیمانکاران بدهکار است.
آقای هاشمی در ادامه به نقل گزارش رئیس کل بانک مرکزی و وزیر بازرگانی دولت احمدی‌نژاد پرداخت که در یکی از جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام مطرح شده بود.
او بر اساس این گزارش گفت: «پولی نمانده و اگر هم باشد قابل انتقال به داخل نیست. پول‌های خارجی را خوش‌بینانه به چین دادیم و آنها با دریافت هزینه‌ای آن را به یوآن [پول ملی چین] تبدیل کردند و بعد هم گفتند به جای پول کالا می‌دهیم، اما نه هر کالایی، بلکه آن‌چه خودمان تعیین می‌کنیم. هند هم آمده نفت ما را با قیمتی خیلی ارزان می‌خرد، اما حاضر نیست حتی روپیه بپردازد.»
ایران به خاطر برنامه هسته‌ای خود با تحریم‌های سنگین بین‌المللی مواجه است. محمود احمدی‌نژاد، رئیس دولت ایران، و دیگر مقامات حکومت در ابتدا این تحریم‌ها را «کاغذپاره» می‌خواندند، اما اکنون به تاثیر منفی آن بر اقتصاد کشور معترفند.
این تحریم‌ها مانع انتقال پول به داخل کشور می‌شود و همین مسئله تجارت ایران با جهان خارج را دشوار ساخته است، به طوری که در بسیاری از موارد شرکت‌های خارجی خریدار نفت ایران، مانند «شل»، نتوانسته‌اند بدهی خود به تهران را بپردازند.
سم‌های چینی، نابودکننده محصولات کشاورزی ایران
آقای هاشمی رفسنجانی افزود: «ما کشاورزی کوچکی داریم. با سم‌های چینی محصولات پارسال و امسال را از دست دادیم. حالا ببینید مردمی که داروی چینی می‌خورند چه می‌کشند. چند سال پیش بهترین داروهای دنیا را می خریدیم. [اما] وضع دارو و غذا این شده و هیچ‌کس نمی‌داند فردا چه می‌شود. کاسب وقتی جنس می‌دهد باید جایگزین آن را بخرد اما نمی‌داند فردا باید به چه قیمتی جایگزین کند و ناچار آن را نگه می‌دارد.»
ایران اکنون بحران دارو را تجربه می‌کند، بحرانی که در پی تحریم‌های بین‌المللی به‌وجود آمده و باعث شده است بسیاری از داروها، به‌ویژه داروهای بیماری‌های خاص مانند ام اس و هموفیلی نایاب شود.
مسئله کمبود دارو در کشور در پاره‌ای موارد حتی به مرگ نیز منجر شده است. در عین حال ایران بحران سقوط ارزش پول ملی و تورم بیش از ۳۰ درصد را تجربه می‌کند.
روزگاری که ایران کشوری عزیز بود
هاشمی رفسنجانی در ادامه به موقعیت کنونی ایران در عرصه بین‌المللی پرداخت که به گفته او نسبت به گذشته دچار زوال شده است.
او اظهار داشت: «افتخاراتی که ایران چه قبل و چه بعد از انقلاب داشت کتمان‌شدنی نیست و ایران کشوری عزیز بود. من خودم با ماشین همه کشورهای اروپایی را گشتم و رانندگی کردم. از این کشور به آن کشور می‌خواستم بروم، فقط پاسپورت را نشان می‌دادم. حالا به جایی رسیدیم که مردم امروز می‌ترسند زن خودشان را با خود به سفر خارجی ببرند چون بی‌اهانتی [بی احترامی] می‌شود.»
از انقلاب سال ۱۳۵۷ به این سو ایرانیان داخل کشور برای انجام سفرهای خارجی با دشواری‌های روزافزونی مواجه هستند و شرایط دریافت ویزای بسیاری از کشورهای جهان، به‌ویژه ایالات متحده و کشورهای عضو اتحادیه اروپا، مدام سخت‌تر می‌شود.
به گزارش وب‌سایت کلمه، منبع خبری نزدیک به اصلاح‌طلبان، آقای هاشمی که در جمع اعضای ستاد انتخاباتی خود سخن می‌گفت، درباره رد صلاحیت خود اظهار داشت: «نمی‌خواهم وارد فضای اظهارات و تبلیغات آنها شوم، اما نادانی انسان را اذیت می‌کند. این‌ها نمی‌فهمند دارند چه می‌کنند. حتی اگر دشمنی و رقابت هم داشته باشند عقل می‌گوید که بگذارید بیاید و بعد رسوا کنید.»
وی افزود: «می‌گذاشتید مردم با امید پای صندوق می‌آمدند... نمی‌دانند کسی بود که خود را قربانی کند و سپس راه را برای دیگران باز کند.»
شورای نگهبان روز سه‌شنبه، ۳۱ اردیبهشت، نتیجه بررسی صلاحیت داوطلبان نامزدی در یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران را به وزارت کشور اعلام کرد که نشان می‌داد اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس جمهور سابق و رئیس فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام، رد صلاحیت شده است.
آقای هاشمی رفسنجانی به‌واسطه دعوت بسیاری از گروه‌های اصلاح‌طلب و نیز محافظه‌کاران میانه‌رو برای نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم ثبت‌نام کرد، در حالی که قبل از آن گفته بود تمایلی به این کار ندارد.
او اما روز چهارشنبه در جمع اعضای ستاد خود دلایل ثبت‌نام در این دوره انتخابات را توضیح داد.
آقای هاشمی گفت: «من خود می‌دانم نباید می‌آمدم و در جلسات خصوصی هم گفته‌ام که این‌ها را از هر کسی بهتر می‌شناسم... خدمت رهبری هم رفتم و گفتم در انتخابات نامزد نمی‌شوم تا اگر ایشان فکری درباره کسی در نظر دارند انجام دهند...[اما] سیل نامه‌ها و تلفن‌ها از نجف، قم و مشهد که همه از مراجع بزرگ بودند، برای نامزدی بنده آغاز شده بود.»
او اضافه کرد: «یک روز قبل از نام‌نویسی فکر کردم که دیگر نمی‌توان در برابر مردم مقاومت کرد... چطور می‌توانستم این قدر مستبد به رای خودم باشم که به آنها [مراجع] و به خصوص این جوانان نه بگویم؟»
طرح «تجزیه ایران» در سنای آمریکا
رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام سپس در مورد آن چه خطر تجزیه ایران خواند هشدار داد و گفت: «در مجلس سنای آمریکا دو طرح خطرناک وجود دارد. منتظر انتخابات بودند که تکلیف روشن شود و گویا از این پس فعال می‌شوند. می‌خواهند سیستان و بلوچستان و آذربایجان را تجزیه کنند. بعد هم قرار است اگر اسرائیل به ایران حمله نظامی کرد به او کمک نظامی کنند. شاید جنگ روانی باشد اما به قول علما هر احتمالی برای انسان تکلیف می‌آورد.»
اسرائیل بارها تهدید کرده است که اگر ایران از «خط قرمزی» که در ارتباط با برنامه اتمی آن وجود دارد فراتر برود، باید منتظر تهاجمی نظامی باشد.
از سوی دیگر حلقه محاصره اقتصادی ایران مدام تنگ‌تر می‌شود، اما چندی پیش وزرای امور خارجه ایالات متحده و بریتانیا اعلام کردند که برای تشدید تحریم‌ها علیه ایران تا انتخابات ریاست جمهوری یازدهم صبر خواهند کرد.
پولی برای دولت نمانده است
هاشمی رفسنجانی سپس تلاش کرد تصویری از شرایط اقتصادی کشور به دست دهد.
به گفته او، «بدتر از این نمی‌شود کشور را اداره کرد»، به طوری که دولت «بیش از ۵۰۰ هزار میلیارد تومان» به بانک‌ها و پیمانکاران بدهکار است.
آقای هاشمی در ادامه به نقل گزارش رئیس کل بانک مرکزی و وزیر بازرگانی دولت احمدی‌نژاد پرداخت که در یکی از جلسات مجمع تشخیص مصلحت نظام مطرح شده بود.
او بر اساس این گزارش گفت: «پولی نمانده و اگر هم باشد قابل انتقال به داخل نیست. پول‌های خارجی را خوش‌بینانه به چین دادیم و آنها با دریافت هزینه‌ای آن را به یوآن [پول ملی چین] تبدیل کردند و بعد هم گفتند به جای پول کالا می‌دهیم، اما نه هر کالایی، بلکه آن‌چه خودمان تعیین می‌کنیم. هند هم آمده نفت ما را با قیمتی خیلی ارزان می‌خرد، اما حاضر نیست حتی روپیه بپردازد.»
ایران به خاطر برنامه هسته‌ای خود با تحریم‌های سنگین بین‌المللی مواجه است. محمود احمدی‌نژاد، رئیس دولت ایران، و دیگر مقامات حکومت در ابتدا این تحریم‌ها را «کاغذپاره» می‌خواندند، اما اکنون به تاثیر منفی آن بر اقتصاد کشور معترفند.
این تحریم‌ها مانع انتقال پول به داخل کشور می‌شود و همین مسئله تجارت ایران با جهان خارج را دشوار ساخته است، به طوری که در بسیاری از موارد شرکت‌های خارجی خریدار نفت ایران، مانند «شل»، نتوانسته‌اند بدهی خود به تهران را بپردازند.
سم‌های چینی، نابودکننده محصولات کشاورزی ایران
آقای هاشمی رفسنجانی افزود: «ما کشاورزی کوچکی داریم. با سم‌های چینی محصولات پارسال و امسال را از دست دادیم. حالا ببینید مردمی که داروی چینی می‌خورند چه می‌کشند. چند سال پیش بهترین داروهای دنیا را می خریدیم. [اما] وضع دارو و غذا این شده و هیچ‌کس نمی‌داند فردا چه می‌شود. کاسب وقتی جنس می‌دهد باید جایگزین آن را بخرد اما نمی‌داند فردا باید به چه قیمتی جایگزین کند و ناچار آن را نگه می‌دارد.»
ایران اکنون بحران دارو را تجربه می‌کند، بحرانی که در پی تحریم‌های بین‌المللی به‌وجود آمده و باعث شده است بسیاری از داروها، به‌ویژه داروهای بیماری‌های خاص مانند ام اس و هموفیلی نایاب شود.
مسئله کمبود دارو در کشور در پاره‌ای موارد حتی به مرگ نیز منجر شده است. در عین حال ایران بحران سقوط ارزش پول ملی و تورم بیش از ۳۰ درصد را تجربه می‌کند.
روزگاری که ایران کشوری عزیز بود
هاشمی رفسنجانی در ادامه به موقعیت کنونی ایران در عرصه بین‌المللی پرداخت که به گفته او نسبت به گذشته دچار زوال شده است.
او اظهار داشت: «افتخاراتی که ایران چه قبل و چه بعد از انقلاب داشت کتمان‌شدنی نیست و ایران کشوری عزیز بود. من خودم با ماشین همه کشورهای اروپایی را گشتم و رانندگی کردم. از این کشور به آن کشور می‌خواستم بروم، فقط پاسپورت را نشان می‌دادم. حالا به جایی رسیدیم که مردم امروز می‌ترسند زن خودشان را با خود به سفر خارجی ببرند چون بی‌اهانتی [بی احترامی] می‌شود.»
از انقلاب سال ۱۳۵۷ به این سو ایرانیان داخل کشور برای انجام سفرهای خارجی با دشواری‌های روزافزونی مواجه هستند و شرایط دریافت ویزای بسیاری از کشورهای جهان، به‌ویژه ایالات متحده و کشورهای عضو اتحادیه اروپا، مدام سخت‌تر می‌شود.
