در واکنش به حمله شیمیایی اخیر در حومه دمشق، فرانسه اعلام کرد که اگر ثابت شود حکومت سوریه مسئول آن بوده است، جامعه جهانی باید متوسل به زور شود. در همین حال ترکیه نیز با انتقاد از عملکرد جامعه جهانی مدعی شد، «تمام خطوط قرمز» در سوریه نقض شده است.
به گزارش خبرگزاری رویترز، لوران فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه، روز پنجشنبه، ۳۱ مرداد، با اشاره به حمله شیمیایی اخیر سوریه گفت: «جامعه جهانی ناگزیر از کاربرد زور در واکنش به این رخداد است، اگرچه بحث ارسال نیروهای زمینی منتفی است.»
وی سپس هشدار داد که اگر شورای امنیت سازمان ملل متحد نتواند در اینباره به تصمیم برسد، آن وقت «از طریق دیگری» اقدام خواهد شد.
از سویی داوود احمد اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه، نیز که اکنون در برلین بهسر میبرد در واکنش به این رویداد گفت: «تمام خطوط قرمز [در سوریه] نقض شده است، اما با این حال شورای امنیت سازمان ملل متحد قادر به اتخاذ یک تصمیم نبوده است. مسئولیت این ماجرا با همه طرفهایی است که کماکان خط قرمز تعیین میکنند و نیز با همه ما.»
نیروهای اپوزیسیون سوریه حکومت بشار اسد را به حمله شیمیایی و کشتار صدها نفر از جمله زنان و کودکان، متهم میکنند، اما دولت سوریه چنین اتهامی را به شدت رد میکند.
این حمله روز چهارشنبه در حومه دمشق و محلههایی به وقوع پیوست که گفته میشود در اختیار شورشیان است و در پی آن صدها نفر کشته شدند.
اما درباره شمار تلفات این حادثه آمار متفاوتی منتشر میشود، چنانچه نشریه بریتانیایی گاردین به نقل از برخی منابع پزشکی، شورشیان و رهبران سیاسی نوشته است که شمار کشتهشدگان از ۱۴۰۰ نفر فراتر میرود.
در عین حال برخی منابع نیز میگویند که تعداد کشتهشدگان بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ نفر هستند. با این شرایط گاردین تاکید کرده است که هیچ کدام این آمارها را تایید نمیکند.
این رخداد واکنش دبیر کل سازمان ملل متحد را نیز در پی داشته است، چنانچه بان گیمون آن را بهتآور خواند و از بازرسان بینالمللی که در سوریه بهسرمیبرند خواست دراینباره تحقیق کنند.
اما مشخص نیست دولت سوریه چنین اجازهای را به گروه بازرسان سازمان ملل بدهد چرا که توافق شده بود این گروه تنها از سه منطقه خاص بازرسی کند.
اکنون لوران فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه، میگوید که تصمیم حکومت سوریه در رابطه با اجازه بازرسی به ماموران بینالمللی میتواند آزمونی برای بیگناهی یا گناهکار بودن آن باشد.
آقای فابیوس گفت که اگر اسد اجازه ندهد گروه بازرسان سازمان ملل متحد از محل وقوع حادثه بازرسی کنند، ثابت میشود که «دست او در کار است».
پیش از این شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز از بان گی مون و خواسته او برای انجام تحقیقات درباره این حمله حمایت کرده بود، اما ترکیه این را کافی نمیداند و از آنچه «بیتصمیمی» این شورا میخواند، انتقاد میکند.
ایران حمله شیمیایی در سوریه را به شورشیان نسبت داد
ترکیه در بحران سوریه از شورشیان حمایت میکند، برخلاف کشور همسایه آن ایران که جانب حکومت اسد را گرفته است.
وزیر امور خارجه ایران نیز در گفتوگویی تلفنی با همتای ترکیهای خود حمله اخیر شیمیایی در سوریه را به شورشیان نسبت داده است.
بر اساس گزارشهای خبرگزاریهای داخلی، محمدجواد ظریف در این گفتوگو تاکید کرده که اگر وقوع این حمله شیمیایی صحت داشته باشد، بدون تردید کار «گروههای تروریستی و تکفیری بوده که در عمل نشان دادهاند از هیچ جنایتی رویگردان نیستند».
او ما در توضیح این ادعای خود گفته است که چگونه امکان دارد در شرایطی که بازرسان سازمان ملل در سوریه حضور دارند و «تروریستها» نیز عقبنشینی میکنند، نیروهای دولتی دست به چنین اقدامی بزنند.
آقای ظریف در نهایت نتیجه گرفته است «این عمل جنایتکارانه توسط گروههای تروریستی انجام گرفته که منافع آنها در گرو تشدید بحران در سوریه و بینالمللی کردن آن است».
به گزارش خبرگزاری رویترز، لوران فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه، روز پنجشنبه، ۳۱ مرداد، با اشاره به حمله شیمیایی اخیر سوریه گفت: «جامعه جهانی ناگزیر از کاربرد زور در واکنش به این رخداد است، اگرچه بحث ارسال نیروهای زمینی منتفی است.»
وی سپس هشدار داد که اگر شورای امنیت سازمان ملل متحد نتواند در اینباره به تصمیم برسد، آن وقت «از طریق دیگری» اقدام خواهد شد.
از سویی داوود احمد اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه، نیز که اکنون در برلین بهسر میبرد در واکنش به این رویداد گفت: «تمام خطوط قرمز [در سوریه] نقض شده است، اما با این حال شورای امنیت سازمان ملل متحد قادر به اتخاذ یک تصمیم نبوده است. مسئولیت این ماجرا با همه طرفهایی است که کماکان خط قرمز تعیین میکنند و نیز با همه ما.»
نیروهای اپوزیسیون سوریه حکومت بشار اسد را به حمله شیمیایی و کشتار صدها نفر از جمله زنان و کودکان، متهم میکنند، اما دولت سوریه چنین اتهامی را به شدت رد میکند.
این حمله روز چهارشنبه در حومه دمشق و محلههایی به وقوع پیوست که گفته میشود در اختیار شورشیان است و در پی آن صدها نفر کشته شدند.
اما درباره شمار تلفات این حادثه آمار متفاوتی منتشر میشود، چنانچه نشریه بریتانیایی گاردین به نقل از برخی منابع پزشکی، شورشیان و رهبران سیاسی نوشته است که شمار کشتهشدگان از ۱۴۰۰ نفر فراتر میرود.
در عین حال برخی منابع نیز میگویند که تعداد کشتهشدگان بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ نفر هستند. با این شرایط گاردین تاکید کرده است که هیچ کدام این آمارها را تایید نمیکند.
این رخداد واکنش دبیر کل سازمان ملل متحد را نیز در پی داشته است، چنانچه بان گیمون آن را بهتآور خواند و از بازرسان بینالمللی که در سوریه بهسرمیبرند خواست دراینباره تحقیق کنند.
اما مشخص نیست دولت سوریه چنین اجازهای را به گروه بازرسان سازمان ملل بدهد چرا که توافق شده بود این گروه تنها از سه منطقه خاص بازرسی کند.
اکنون لوران فابیوس، وزیر امور خارجه فرانسه، میگوید که تصمیم حکومت سوریه در رابطه با اجازه بازرسی به ماموران بینالمللی میتواند آزمونی برای بیگناهی یا گناهکار بودن آن باشد.
آقای فابیوس گفت که اگر اسد اجازه ندهد گروه بازرسان سازمان ملل متحد از محل وقوع حادثه بازرسی کنند، ثابت میشود که «دست او در کار است».
پیش از این شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز از بان گی مون و خواسته او برای انجام تحقیقات درباره این حمله حمایت کرده بود، اما ترکیه این را کافی نمیداند و از آنچه «بیتصمیمی» این شورا میخواند، انتقاد میکند.
ایران حمله شیمیایی در سوریه را به شورشیان نسبت داد
ترکیه در بحران سوریه از شورشیان حمایت میکند، برخلاف کشور همسایه آن ایران که جانب حکومت اسد را گرفته است.
وزیر امور خارجه ایران نیز در گفتوگویی تلفنی با همتای ترکیهای خود حمله اخیر شیمیایی در سوریه را به شورشیان نسبت داده است.
بر اساس گزارشهای خبرگزاریهای داخلی، محمدجواد ظریف در این گفتوگو تاکید کرده که اگر وقوع این حمله شیمیایی صحت داشته باشد، بدون تردید کار «گروههای تروریستی و تکفیری بوده که در عمل نشان دادهاند از هیچ جنایتی رویگردان نیستند».
او ما در توضیح این ادعای خود گفته است که چگونه امکان دارد در شرایطی که بازرسان سازمان ملل در سوریه حضور دارند و «تروریستها» نیز عقبنشینی میکنند، نیروهای دولتی دست به چنین اقدامی بزنند.
آقای ظریف در نهایت نتیجه گرفته است «این عمل جنایتکارانه توسط گروههای تروریستی انجام گرفته که منافع آنها در گرو تشدید بحران در سوریه و بینالمللی کردن آن است».