خبرگزاری آسوشیتدپرس روز جمعه، اول فروردین ۹۳، به نقل از پناهجویان اردوگاه جزیره مانوس در پاپوآ گینه نو گزارش داد که رضا براتی «از روی پلکان به پایین انداخته شده و زیر مشت و لگد» جان داده است.
رضا براتی، ۲۳ ساله، شب دوشنبه، ۲۸ بهمن‌ماه، در پی اغتشاش در بازداشتگاه پناهجویان در جزیره مانوس به زمین افتاد و سرش آسیب دید و سپس درگذشت.
آن طور که خبرگزاری آسوشیتدپرس در همان زمان گزارش داد، در این شب صد‌ها پناهجو به قصد فرار به سمت سیم‌خاردارهای اطراف بازداشتگاه هجوم می‌برند و در نتیجه آشوب برپا شده، آقای براتی به زمین می‌افتد و از ناحیه سر آسیب می‌بیند.
این در حالی است که روزنامه گاردین استرالیا هفته گذشته طرحی را به قلم یکی دیگر از پناهجویان حاضر در شب حادثه منتشر کرد که فردی را با اونیفرم نشان می‌دهد که با چیزی شبیه تکه‌ای چوب به سر رضا براتی ضربه می‌زند.
حال خبرنگار آسوشیتدپرس در استرالیا که به همراه یک سازمان خبری دیگر از اردوگاه مانوس بازدید کرده به نقل از پناهجویان این اردوگاه خبر می‌دهد که در شب حادثه آقای براتی به قصد کشت کتک خورده و «زیر مشت و لگد جان داده است».
آسوشیتدپرس می‌گوید که این پناهجویان اشاره نکرده‌اند که ضاربان آقای براتی چه کسانی بوده‌اند.
از سوی دیگر هنوز هیچ فردی در رابطه با پرونده مرگ رضا براتی در جزیره مانوس دستگیر نشده است.
این در حالی است که روزنامه گاردین استرالیا روز جمعه، ۲۳ اسفندماه، به نقل از فرمانده پلیس جزیره مانوس از قرار بازداشت برای «سه یا چهار نفر» به دنبال مرگ پناهجوی ۲۳ ساله ایرانی، رضا براتی، خبر داده بود.
«فقط تعدادی، نه همه»
در همین حال روزنامه گاردین چاپ بریتانیا روز جمعه، اول فروردین، به نقل از نخست وزیر پاپوآ گینه نو گزارش داد که این کشور «فقط به تعدادی، نه همه» پناهجویان در جزیره مانوس «اسکان و اقامت» خواهد داد.
پیتر اونیل، نخست وزیر پاپوآ، ضمن آن که از کشورهای دیگر در این زمینه درخواست کمک کرده، گفته است که از میان پناهجویان به گفته او «واقعی» تنها عده‌ای اجازه اقامت در پاپوآ را خواهند داشت.
آقای اونیل تعریف روشنی از عبارت «پناهجوی واقعی» نداده، اما اشاره کرده است که به گمان او بخش اعظم پناهجویانی که در جزیره مانوس نگهداری می‌شوند «آوارگان اقتصادی هستند»، نه کسانی که از شکنجه و آزار و اذیت فرار کرده‌اند.
روزنامه گاردین گزارش می‌دهد که در حال حاضر ۱۳۱۰ پناهجو در جزیره مانوس پاپوآ گینه نو زندگی می‌کنند و روند اسکان آن عده‌ای که پناهجوی «واقعی» هستند از ماه ژوئن آینده یعنی حدود سه ماه دیگر آغاز خواهد شد.
در همین حال تونی ابوت، نخست وزیر استرالیا، گفته است کمکی که کشورش می‌تواند به روند اسکان پناهجویان در پاپوآ بکند این است که «آنها را که مشخص می‌شود آواره نیستند به سرعت» به کشورشان بازگردانند.
بازداشتگاه محل وقوع قتل در جزیره بسیار کوچکی (با ۵۰ هزار نفر جمعیت) به نام مانوس (کوچک‌ترین شهرستان کشور پاپوآ گینه نو، در شمال استرالیا) واقع شده است.
استرالیا مسئولیت کنترل بازداشتگاه‌های پناهجویان که در کشور پاپوآ گینه نو واقع شده را برعهده دارد.
رضا براتی، ۲۳ ساله، شب دوشنبه، ۲۸ بهمن‌ماه، در پی اغتشاش در بازداشتگاه پناهجویان در جزیره مانوس به زمین افتاد و سرش آسیب دید و سپس درگذشت.
آن طور که خبرگزاری آسوشیتدپرس در همان زمان گزارش داد، در این شب صد‌ها پناهجو به قصد فرار به سمت سیم‌خاردارهای اطراف بازداشتگاه هجوم می‌برند و در نتیجه آشوب برپا شده، آقای براتی به زمین می‌افتد و از ناحیه سر آسیب می‌بیند.
این در حالی است که روزنامه گاردین استرالیا هفته گذشته طرحی را به قلم یکی دیگر از پناهجویان حاضر در شب حادثه منتشر کرد که فردی را با اونیفرم نشان می‌دهد که با چیزی شبیه تکه‌ای چوب به سر رضا براتی ضربه می‌زند.
حال خبرنگار آسوشیتدپرس در استرالیا که به همراه یک سازمان خبری دیگر از اردوگاه مانوس بازدید کرده به نقل از پناهجویان این اردوگاه خبر می‌دهد که در شب حادثه آقای براتی به قصد کشت کتک خورده و «زیر مشت و لگد جان داده است».
آسوشیتدپرس می‌گوید که این پناهجویان اشاره نکرده‌اند که ضاربان آقای براتی چه کسانی بوده‌اند.
از سوی دیگر هنوز هیچ فردی در رابطه با پرونده مرگ رضا براتی در جزیره مانوس دستگیر نشده است.
این در حالی است که روزنامه گاردین استرالیا روز جمعه، ۲۳ اسفندماه، به نقل از فرمانده پلیس جزیره مانوس از قرار بازداشت برای «سه یا چهار نفر» به دنبال مرگ پناهجوی ۲۳ ساله ایرانی، رضا براتی، خبر داده بود.
«فقط تعدادی، نه همه»
در همین حال روزنامه گاردین چاپ بریتانیا روز جمعه، اول فروردین، به نقل از نخست وزیر پاپوآ گینه نو گزارش داد که این کشور «فقط به تعدادی، نه همه» پناهجویان در جزیره مانوس «اسکان و اقامت» خواهد داد.
پیتر اونیل، نخست وزیر پاپوآ، ضمن آن که از کشورهای دیگر در این زمینه درخواست کمک کرده، گفته است که از میان پناهجویان به گفته او «واقعی» تنها عده‌ای اجازه اقامت در پاپوآ را خواهند داشت.
آقای اونیل تعریف روشنی از عبارت «پناهجوی واقعی» نداده، اما اشاره کرده است که به گمان او بخش اعظم پناهجویانی که در جزیره مانوس نگهداری می‌شوند «آوارگان اقتصادی هستند»، نه کسانی که از شکنجه و آزار و اذیت فرار کرده‌اند.
روزنامه گاردین گزارش می‌دهد که در حال حاضر ۱۳۱۰ پناهجو در جزیره مانوس پاپوآ گینه نو زندگی می‌کنند و روند اسکان آن عده‌ای که پناهجوی «واقعی» هستند از ماه ژوئن آینده یعنی حدود سه ماه دیگر آغاز خواهد شد.
در همین حال تونی ابوت، نخست وزیر استرالیا، گفته است کمکی که کشورش می‌تواند به روند اسکان پناهجویان در پاپوآ بکند این است که «آنها را که مشخص می‌شود آواره نیستند به سرعت» به کشورشان بازگردانند.
بازداشتگاه محل وقوع قتل در جزیره بسیار کوچکی (با ۵۰ هزار نفر جمعیت) به نام مانوس (کوچک‌ترین شهرستان کشور پاپوآ گینه نو، در شمال استرالیا) واقع شده است.
استرالیا مسئولیت کنترل بازداشتگاه‌های پناهجویان که در کشور پاپوآ گینه نو واقع شده را برعهده دارد.
