رواندا، يک هفته مراسم سوگواری به مناسبت بيستمين سالگرد نسل‌کشی در آن کشور را آغاز کرده است.
«پل کاگامه» رئيس جمهوری رواندا و بان گی مون، دبيرکل سازمان ملل، روز دوشنبه در «کيگالی» پايتخت رواندا به اين مناسب مشعلی روشن کردند.
مشعلی که رئيس جمهوری رواندا و دبيرکل سازمان ملل روشن کردند يکصد روز روشن خواهد ماند. معادل مدت زمانی که نسل‌کشی بطول انجاميد.
در سال ۱۹۹۴ ميلادی در رواندا، بيش از هشتصد هزار تن، اغلب از اقليت قومی توتسی توسط افراطيون هوتو کشته شدند.
اين کشتار در ۶ آوريل سال ۱۹۹۴، ۱۷ فروردين ۱۳۷۳ هجری شمسی، بدنبال شليک به هواپيمای «جوونال هابياريمانا» رئيس جمهور هوتوی رواندا برفراز کيگالی و سقوط هواپيما و کشته‌شدن وی آغاز شد.
در آغاز مراسم سوگواری به مناسبت بيستمين سالگشت نسل‌کشی در رواندا،
دبيرکل سازمان ملل، بان کی مون در ورزشگاه ملی در پايتخت رواندا با اشاره‌ای به گذشته، از امروز رواندا گفت: "۲۰ سال پيش، هزاران رواندايی در اين استاديوم ملی پناه گرفته، بسختی از قتل و تجاوز در کيگالی و حومه گريختند. امروز، اينجا با مردمی پُر شده که رواندای جديدی را می‌سازند، رواندايی که آنها در فرهنگشان، سنت‌ها و صلح سهيم‌اند."
رئيس جمهوری رواندا، پل کاگامه نيز با اشاره به عوامل و دلايل نسل‌کشی در کشورش، بر عزم مردمش برای احياء منزلت‌شان تأکيد کرد: "کسانی که نسل‌کشی را طراحی و اجرا کردند رواندايی بودند اما تاريخچه و ريشه عوامل، فراتر از اين کشور زيبا ميرود. برای همين است روانداييها همچنان خواهان کامل‌ترين توضيح ممکن‌اند برای آنچه روی داد. اينرا با فروتنی ميخواهيم، بعنوان ملتی که تقريبا خودش را نابود کرد، با اين وجود، مصمم‌ايم جايگاهمان را چون مردمی احياء کنيم."
پيشاپيش آغاز مراسم بيستمين سالگرد نسل‌کشی رواندا، فراتر از قاره آفريقا در آنسوی آبهای اقيانوس اطلس در قاره آمريکا، باراک اوباما در واشنگتن به قربانيان نسل‌کشی رواندا ادای احترام کرد.
رئيس جمهوری آمريکا گفت، ياد آنهايی را که کشته شدند ارج مينهد و در برابر بازماندگان در کمال احترام می‌ايستد.
اوباما همچنين عزم روانداييها در ترميم زخمهای قديمی و تشويق رشد اقتصادی را ستود.
فاجعهٔ نسل‌کشی در رواندا چون کشتار پس از آن در صربرنيتسا مايه شرمساری جامعهٔ بين‌المللی دانسته ميشود.
بان گی مون، دبيرکل سازمان ملل در مراسم بيستمين سالگرد نسل‌کشی در رواندا گفت: بسياری از کارکنان سازمان ملل و ديگران شجاعت بسياری از خود نشان دادند، اما ميشد بيشتر کوشيد. بايد بيشتر اقدام ميشد.
وی اشاره کرد، نيروها در رواندا زمانی که وجودشان ضرورت داشت، عقب‌نشينی کردند و يکسال بعد در صربرنيتسا، مناطقی که خطر وجود داشت، از سوی سازمان ملل امن اعلام شد؛ مناطقی که افراد بيگناه در آن رها شدند تا قتل‌عام شوند. اين شرمساری از نسلی به نسل ديگر ادامه دارد.
دبيرکل سازمان ملل، نسل‌کشی رواندا را يکی از تاريکترين وقايع تاريخ بشريت خواند و در ادامه سخنرانی‌اش گفت: امروز، سوريه در آتش جنگ داخلی می‌سوزد و جمهوری آفريقای مرکزی درگير ناآرامی است، اما جهان تاکنون به اين درگيريها بطور کامل رسيدگی نکرده و درگير اختلاف است بان کی مون گفت: جرايم مربوط به اقدامات مستبدانه ديگر يک موضوع داخلی نيست و جنگ‌طلبان نه تنها در داخل کشورهايشان بلکه از جانب جامعه بين‌الملل تحت پيگرد قرار ميگيرند.
سازمان ملل به خاطر تعلل در قبال مسئله رواندا و عقب‌نشينی نيروهايش از آن کشور در سال ۱۹۹۴ همواره نکوهش شده است.
دبيرکل سازمان ملل همچنين گفت: «اين نهاد بين‌المللی شيوه خود را پس از نسل‌کشی در رواندا تغيير داده است و او به همه نمايندگان سازمان ملل در سراسر جهان اعلام کرده؛ زمانی که مردم را در خطر وقوع جرايم مستبدانه می‌بينند، منتظر دستور مقامات بالاتر نماند و خود اقدام کنند.»
«پل کاگامه» رئيس جمهوری رواندا و بان گی مون، دبيرکل سازمان ملل، روز دوشنبه در «کيگالی» پايتخت رواندا به اين مناسب مشعلی روشن کردند.
مشعلی که رئيس جمهوری رواندا و دبيرکل سازمان ملل روشن کردند يکصد روز روشن خواهد ماند. معادل مدت زمانی که نسل‌کشی بطول انجاميد.
در سال ۱۹۹۴ ميلادی در رواندا، بيش از هشتصد هزار تن، اغلب از اقليت قومی توتسی توسط افراطيون هوتو کشته شدند.
اين کشتار در ۶ آوريل سال ۱۹۹۴، ۱۷ فروردين ۱۳۷۳ هجری شمسی، بدنبال شليک به هواپيمای «جوونال هابياريمانا» رئيس جمهور هوتوی رواندا برفراز کيگالی و سقوط هواپيما و کشته‌شدن وی آغاز شد.
در آغاز مراسم سوگواری به مناسبت بيستمين سالگشت نسل‌کشی در رواندا،
دبيرکل سازمان ملل، بان کی مون در ورزشگاه ملی در پايتخت رواندا با اشاره‌ای به گذشته، از امروز رواندا گفت: "۲۰ سال پيش، هزاران رواندايی در اين استاديوم ملی پناه گرفته، بسختی از قتل و تجاوز در کيگالی و حومه گريختند. امروز، اينجا با مردمی پُر شده که رواندای جديدی را می‌سازند، رواندايی که آنها در فرهنگشان، سنت‌ها و صلح سهيم‌اند."
رئيس جمهوری رواندا، پل کاگامه نيز با اشاره به عوامل و دلايل نسل‌کشی در کشورش، بر عزم مردمش برای احياء منزلت‌شان تأکيد کرد: "کسانی که نسل‌کشی را طراحی و اجرا کردند رواندايی بودند اما تاريخچه و ريشه عوامل، فراتر از اين کشور زيبا ميرود. برای همين است روانداييها همچنان خواهان کامل‌ترين توضيح ممکن‌اند برای آنچه روی داد. اينرا با فروتنی ميخواهيم، بعنوان ملتی که تقريبا خودش را نابود کرد، با اين وجود، مصمم‌ايم جايگاهمان را چون مردمی احياء کنيم."
پيشاپيش آغاز مراسم بيستمين سالگرد نسل‌کشی رواندا، فراتر از قاره آفريقا در آنسوی آبهای اقيانوس اطلس در قاره آمريکا، باراک اوباما در واشنگتن به قربانيان نسل‌کشی رواندا ادای احترام کرد.
رئيس جمهوری آمريکا گفت، ياد آنهايی را که کشته شدند ارج مينهد و در برابر بازماندگان در کمال احترام می‌ايستد.
اوباما همچنين عزم روانداييها در ترميم زخمهای قديمی و تشويق رشد اقتصادی را ستود.
فاجعهٔ نسل‌کشی در رواندا چون کشتار پس از آن در صربرنيتسا مايه شرمساری جامعهٔ بين‌المللی دانسته ميشود.
بان گی مون، دبيرکل سازمان ملل در مراسم بيستمين سالگرد نسل‌کشی در رواندا گفت: بسياری از کارکنان سازمان ملل و ديگران شجاعت بسياری از خود نشان دادند، اما ميشد بيشتر کوشيد. بايد بيشتر اقدام ميشد.
وی اشاره کرد، نيروها در رواندا زمانی که وجودشان ضرورت داشت، عقب‌نشينی کردند و يکسال بعد در صربرنيتسا، مناطقی که خطر وجود داشت، از سوی سازمان ملل امن اعلام شد؛ مناطقی که افراد بيگناه در آن رها شدند تا قتل‌عام شوند. اين شرمساری از نسلی به نسل ديگر ادامه دارد.
دبيرکل سازمان ملل، نسل‌کشی رواندا را يکی از تاريکترين وقايع تاريخ بشريت خواند و در ادامه سخنرانی‌اش گفت: امروز، سوريه در آتش جنگ داخلی می‌سوزد و جمهوری آفريقای مرکزی درگير ناآرامی است، اما جهان تاکنون به اين درگيريها بطور کامل رسيدگی نکرده و درگير اختلاف است بان کی مون گفت: جرايم مربوط به اقدامات مستبدانه ديگر يک موضوع داخلی نيست و جنگ‌طلبان نه تنها در داخل کشورهايشان بلکه از جانب جامعه بين‌الملل تحت پيگرد قرار ميگيرند.
سازمان ملل به خاطر تعلل در قبال مسئله رواندا و عقب‌نشينی نيروهايش از آن کشور در سال ۱۹۹۴ همواره نکوهش شده است.
دبيرکل سازمان ملل همچنين گفت: «اين نهاد بين‌المللی شيوه خود را پس از نسل‌کشی در رواندا تغيير داده است و او به همه نمايندگان سازمان ملل در سراسر جهان اعلام کرده؛ زمانی که مردم را در خطر وقوع جرايم مستبدانه می‌بينند، منتظر دستور مقامات بالاتر نماند و خود اقدام کنند.»
