«شهر سوخته» در استان سیستان و بلوچستان، در فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو ثبت شد.
به گزارش ایسنا محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری روز یکشنبه یکم تیر ۱۳۹۳گفت: « پرونده شهر سوخته به‌عنوان سایت فرهنگی در اجلاس یونسکو مطرح شد و بدون رأی مخالف به ثبت جهانی رسید.»
به گفته آقای طالبیان در این اجلاس «نمایندگانی از کشورهایی مانند هند، ترکیه، آلمان، ژاپن و لهستان، کرواسی و مالزی درباره اهمیت شهر سوخته سخن گفته‌اند که این سخنان در ثبت جهانی شهر سوخته تأثیرگذار بود. »
شهر سوخته شامل بقایای دولت - شهری باستانی در ایران است که در ۵۶ کیلومتری زابل و در حاشیه جاده زابل - زاهدان در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد.
سی‌وهشتمین اجلاس سالانه کمیته میراث جهانی سازمان یونسکو از ۲۵ خردادماه در پایتخت قطر گشایش یافته و همچنان ادامه دارد. ایران از تاریخ ۲۶ فوریه ۱۹۷۵ میلادی به عضویت کمیته حفاظت از میراث فرهنگی و طبیعی یونسکو در آمده است.
در سی‌وهشتمین اجلاس یونسکو که برای اولین‌بار در قطر برگزار می‌شود، پرونده ۴۰ محوطه تاریخی، طبیعی یا تاریخی - طبیعی برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو بررسی می‌شود.
تا قبل از آغاز این اجلاس، ۹۸۱ محوطه تاریخی، طبیعی و تلفیقی یا همان تاریخی - طبیعی در فهرست جهانی به ثبت رسیده‌اند.
معاون سازمان میراث فرهنگی درباره ویژگی‌های شهر سوخته گفت: «شهر سوخته یک الگوی شهرسازی و معماری هزاره‌سوم به‌عنوان شهری است که خلاقیت بشری با یک برنامه‌ریزی منحصربه‌فرد دارد.»
طالبیان درباره دیگر معیار یونسکو برای ثبت محوطه‌های تاریخی که «شهر سوخته» نیز از آن برخوردار بود، توضیح داد: «براساس این معیار، محوطه باید در تبادل ارتباطات فرهنگی بین دوره‌های مختلف تاریخی و حوزه‌های جغرافیایی، اهمیت داشته باشد.»
شهر سوخته به عنوان هفدمین اثر تاریخی ایرانی در فهرست یونسکو ثبت شده است. سه مجموعه تاریخی «چغازنبیل» ،«تخت جمشید» و میدان «نقش جهان» در اصفهان به‌عنوان نخستین آثار جهانی ایران در تاریخ ۱۹ اردیبهشت‌ماه ۱۳۵۸ ثبت جهانی شدند.
پس از ثبت این آثار، ایران به مدت حدود ۲۴ سال اثری را در فهرست جهانی ثبت نکرد تا این‌که در سال ۱۳۸۲، مجموعه تاریخی «تخت سلیمان» به‌عنوان چهارمین اثر تاریخی کشور جهانی شد.
در سال‌های بعد نیز «پاسارگاد»، «منظر تاریخی و فرهنگی بم»، «گنبد سلطانیه»، «مجموعه تاریخی بیستون» و «قره‌کلیسا» در فهرست جهانی یونسکو ثبت شدند.
مجموعه «کلیساهای ارامنه»، «بازار تبریز» ،«بقعه‌شیخ صفی‌الدین اردبیلی» و «باغ‌های ایرانی» دیگر اثرهای ایرانی هستند که در یونسکو ثبت شده‌اند.
در سی‌وششمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو ایران دو اثر «مسجدجامع اصفهان» و «برج گنبد قابوس» و در سی‌وهفتمین اجلاس ایران «مجموعه فرهنگی تاریخی کاخ گلستان» را به عنوان شانزدهمین اثر جهانی در این فهرست ثبت کرد.
به گزارش ایسنا محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری روز یکشنبه یکم تیر ۱۳۹۳گفت: « پرونده شهر سوخته به‌عنوان سایت فرهنگی در اجلاس یونسکو مطرح شد و بدون رأی مخالف به ثبت جهانی رسید.»
به گفته آقای طالبیان در این اجلاس «نمایندگانی از کشورهایی مانند هند، ترکیه، آلمان، ژاپن و لهستان، کرواسی و مالزی درباره اهمیت شهر سوخته سخن گفته‌اند که این سخنان در ثبت جهانی شهر سوخته تأثیرگذار بود. »
شهر سوخته شامل بقایای دولت - شهری باستانی در ایران است که در ۵۶ کیلومتری زابل و در حاشیه جاده زابل - زاهدان در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد.
سی‌وهشتمین اجلاس سالانه کمیته میراث جهانی سازمان یونسکو از ۲۵ خردادماه در پایتخت قطر گشایش یافته و همچنان ادامه دارد. ایران از تاریخ ۲۶ فوریه ۱۹۷۵ میلادی به عضویت کمیته حفاظت از میراث فرهنگی و طبیعی یونسکو در آمده است.
در سی‌وهشتمین اجلاس یونسکو که برای اولین‌بار در قطر برگزار می‌شود، پرونده ۴۰ محوطه تاریخی، طبیعی یا تاریخی - طبیعی برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو بررسی می‌شود.
تا قبل از آغاز این اجلاس، ۹۸۱ محوطه تاریخی، طبیعی و تلفیقی یا همان تاریخی - طبیعی در فهرست جهانی به ثبت رسیده‌اند.
معاون سازمان میراث فرهنگی درباره ویژگی‌های شهر سوخته گفت: «شهر سوخته یک الگوی شهرسازی و معماری هزاره‌سوم به‌عنوان شهری است که خلاقیت بشری با یک برنامه‌ریزی منحصربه‌فرد دارد.»
طالبیان درباره دیگر معیار یونسکو برای ثبت محوطه‌های تاریخی که «شهر سوخته» نیز از آن برخوردار بود، توضیح داد: «براساس این معیار، محوطه باید در تبادل ارتباطات فرهنگی بین دوره‌های مختلف تاریخی و حوزه‌های جغرافیایی، اهمیت داشته باشد.»
شهر سوخته به عنوان هفدمین اثر تاریخی ایرانی در فهرست یونسکو ثبت شده است. سه مجموعه تاریخی «چغازنبیل» ،«تخت جمشید» و میدان «نقش جهان» در اصفهان به‌عنوان نخستین آثار جهانی ایران در تاریخ ۱۹ اردیبهشت‌ماه ۱۳۵۸ ثبت جهانی شدند.
پس از ثبت این آثار، ایران به مدت حدود ۲۴ سال اثری را در فهرست جهانی ثبت نکرد تا این‌که در سال ۱۳۸۲، مجموعه تاریخی «تخت سلیمان» به‌عنوان چهارمین اثر تاریخی کشور جهانی شد.
در سال‌های بعد نیز «پاسارگاد»، «منظر تاریخی و فرهنگی بم»، «گنبد سلطانیه»، «مجموعه تاریخی بیستون» و «قره‌کلیسا» در فهرست جهانی یونسکو ثبت شدند.
مجموعه «کلیساهای ارامنه»، «بازار تبریز» ،«بقعه‌شیخ صفی‌الدین اردبیلی» و «باغ‌های ایرانی» دیگر اثرهای ایرانی هستند که در یونسکو ثبت شده‌اند.
در سی‌وششمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو ایران دو اثر «مسجدجامع اصفهان» و «برج گنبد قابوس» و در سی‌وهفتمین اجلاس ایران «مجموعه فرهنگی تاریخی کاخ گلستان» را به عنوان شانزدهمین اثر جهانی در این فهرست ثبت کرد.
