جان کری، وزیر خارجه آمریکا، در آستانه گفت‌وگوهای پیش روی هسته‌ای ایران که قرار است طی هفته جاری در وین برگزار شود به جمهوری اسلامی گوشزد کرد که ایران هنوز نتوانسته صلح‌آمیز بودن کامل برنامه هسته‌ای‌اش را نشان بدهد.
جان کری در سخنانی که روز دوشنبه نهم تیر، سی‌ام ژوئن، در روزنامه «واشینگتن پست» منتشر شد تأکید کرد که مهلت بیستم ژوئیه «دارد به سرعت نزدیک می‌شود».
طرف‌های مذاکره هسته‌ای با ایران روز سوم آذرماه سال گذشته به توافقی موقت دست یافتند و هم‌اینک ایران و ۱+۵ در تلاش هستند که تا پیش از پایان یافتن مهلت شش ماهه توافق هسته‌ای یعنی بیستم ژوئیه (۳۰ تیرماه)، به توافقی جامع و نهایی دست یابند.
جان کری روز دوشنبه در ادامه سخنانش با اشاره به شکاف‌های موجود میان مواضع طرفین مذاکره گفت که «این شکاف‌ها به خاطر تقاضاهای بیش از اندازه از جانب ما به وجود نیامده‌اند» و افزود که شش قدرت جهانی «تا حد ممکن از خود انعطاف نشان داده‌اند».
این سخنان جان کری در حالی بیان می‌شود که تهران درخواست‌های گروه ۱+۵ را «زیاده‌خواهی» توصیف کرده است.
وزیر خارجه آمریکا افزود که تهران یا قادر خواهد بود از این فرصت استفاده کرده و نگرانی‌های موجود در قبال برنامه هسته‌ای خود را رفع کند «یا این که این فرصت تاریخی که برای خاتمه انزوای اقتصادی و دیپلماتیک ایران و بهبود زندگی مردم ایران پیش آمده را از دست بدهد».
جان کری در ادامه گفت که «بین مقاصد اعلام‌شده ایران درخصوص برنامه هسته‌ای و محتوای واقعی این برنامه که تا امروز مشاهده شده همچنان تفاوت دیده می‌شود».
سخنان آقای کری که در قالب مقاله روزنامه «واشینگتن پست» بازتاب یافته کمی پس از آن منتشر شد که اعلام شد «بیل برنز»، معاون وزیر خارجه آمریکا، قرار است در مذاکرات هسته‌ای که روز چهارشنبه آغاز می‌شود شرکت کند.
خبرگزاری رویترز روز سه‌شنبه، دهم تیر، در این باره نوشت که بیل برنز رهبری «مذاکرات مخفی» بین ایران و آمریکا را که به امضای توافقنامه سوم آذر انجامید برعهده داشت و «به این خاطر حضور برنز در مذاکرات پیش رو می‌تواند راهگشای احتمال گفت‌وگوی دوجانبه بین دو دشمن قدیمی شود».
دور ششم گفت‌وگوهای میان این گروه و ایران قرار است از چهارشنبه، ۱۱ تیرماه، با حضور کاترین اشتون، مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا، و محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، در وین از سر گرفته شود.
این در حالی است که دور پنجم مذاکرات دو طرف نتیجه چندانی در بر نداشت و گزارش شده که اختلافات درباره نحوه حل و فصل ابهامات برنامه هسته‌ای ایران و نوشتن توافقنامه نهایی همچنان باقی است.
