احمد زيد آبادی، کيوان صميمی، ريحانه طباطبايی، مرضيه رسولی، مسعود باستانی، خسرو کردپور، جيسون رضاييان، سراج الدين ميردامادی، يگانه صالحی، ساجده عرب سرخی، عليرضا بهشتی شيرازی، مهرداد سرجويی، عليرضا رجايی، بهمن احمدی امويی... اين ها تعدادی از روزنامه نگاران زندانی در ايرانند که حسن روحانی رئيس جمهوری اسلامی «البته فکر نمی کند» به خاطر روزنامه نگاری در زندان باشند.
آقای روحانی در حالی لب به انکار زندانی شدن روزنامه نگاران به خاطر فعاليت رسانه ای گشوده که به گفته سازمان گزارشگران بدون مرز در حال حاضر ۵۸ روزنامه‌نگار و وب‌نگار در ايران زندانی هستند.
يکی از اين روزنامه نگاران بهمن احمدی امويی است که قرار بود روز پنجشنبه با پايان دوره محکوميتش پس از پنج سال و چهار ماه از زندان آزاد شود، اما ژيلا بنی يعقوب همسر روزنامه نگار او، که خود نيز پيشتر علاوه بر چشيدن طعم زندان، به سی سال محروميت از فعاليت روزنامه نگاری محکوم شده، ساعت ها با دسته گلی در دست، در برابر زندان رجايی شهر چشم به راه همسر ايستاد، تا سرانجام بی آنکه پاسخ قانع کننده ای بشنود، تنها به خانه بازگردد.
اين هفته در برنامه «ساعت ششم» واکنش ژيلا بنی يعقوب را به صحبت های اخير حسن روحانی می شنويم. مرتضی کاظميان روزنامه نگار و فعال ملی مذهبی از پاريس هم در کنار تماس های مستقيم مخاطبان راديو فردا ميهمان برنامه بود تا درباره اين اظهارات آقای روحانی و وضعيت روزنامه نگاران زندانی صحبت کنيم . آقای کاظميان که تا پيش از خروج از ايران عضو شورای مرکزی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات ايران بود، تجربه سه بار بازداشت را در سال های ۱۳۷۶، ۱۳۷۹، و ۱۳۸۸ دارد.
