همزمان با تصویب طرح بازبینی توافق اتمی در سنای آمریکا، ۱۵۰ عضو مجلس نمایندگان در نامهای حمایت خود را از مذاکرات اتمی دولت باراک اوباما و همپیمانان آن با ایران اعلام کردهاند.
این شمار از نمایندگان دمکرات میتواند نشان دهد مخالفان احتمالی توافق اتمی، برای آنکه بتوانند جلوی وتوی رئیسجمهوری را بگیرند، به دو سوم آرای لازم دست پیدا نمیکنند.
در صورت مخالفت کنگره با توافق نهایی هستهای، رئیس جمهوری آمریکا میتواند طی ۱۲ روز آن را وتو کند، پس از آن کنگره ۱۰ روز دیگر زمان دارد تا به آرای دو سوم نمایندگان در هر یک از مجالس کنگره، که قانونا وتوی رئیسجمهوری را بیاثر میکند، برسد.
روزنامه واشینگتنپست میگوید اکنون به نظر میرسد نماینده کافی در حزب دمکرات، برای آنکه بیش از یک سوم نمایندگان کنگره از توافق اتمی دولت اوباما و وتوی احتمالی او علیه مخالفان، حمایت کنند، وجود دارد.
نامهای که جان شاکوسکی، نماینده دمکرات مجلس نمایندگان، لوید دگت (دمکرات) و دیوید پرایس (دمکرات) آن را تنظیم کردهاند، قویا از مذاکرات اتمی دولت ایالات متحده با تهران حمایت کرده است.
در بخشی از نامه که نسخهای از آن را رادیو فردا رویت کرده، آمده است «این مسئله فراتر از سیاست است. ریسک بالا و جایگزینها ترسناک هستند. ما باید از هر راهی برای رسیدن به راهحلی دیپلماتیک، قابل راستیآزمایی و اجرایی برای جلوگیری از ایرانی مسلح به سلاح هستهای دست یابیم».
نویسندگان این نامه افزودهاند «اگر آمریکا به ترک مذاکرات دست زند یا موجبات فروپاشی آن را فراهم کند، نه تنها به شکلی مسالمتآمیز جلوی مسلح شدن ایران به سلاح اتمی را نمیگیریم، بلکه احتمال آن را هم افزایش میدهیم.»
در جای دیگری از این نامه نیز آمده است که «جنگ به خودی خود ما را امنتر نمیکند.»
امضاءکنندگان میگویند حمله احتمالی اسرائیل یا آمریکا به تاسیسات اتمی ایران، برنامه اتمی را دو یا سه سال عقب میراند، که باز هم کمتر از زمانیست که در توافق مورد مذاکره میان ایران و ۵+۱ پیشبینی شده است.
مقامهای ایرانی همواره تاکید کردهاند که هدف آنها از پیشبرد برنامه اتمی، صلحآمیز است. اما در زمان ریاستجمهوری محمود احمدینژاد نحوه کارها یا همکاری نکردن ایران با سازمانهای بینالمللی و نیز برنامههایی که تهران در پیش گرفت، پرونده اتمی ایران را به شورای امنیت سازمان ملل فرستاد. از آن زمان تهران با تحریمهای بینالمللی و یکطرفه کشورهای غربی روبهرو شده است.
با روی کار آمدن دولت حسن روحانی دور تازهای از مذاکرات اتمی با کشورهای گروه ۵+۱ آغاز شد.
این مذاکرات مخالفانی، به ویژه در حزب جمهوریخواه، که اکثریت کنگره را در دست دارند، دارد.
این مخالفتها در نهایت به تصویب طرح بازبینی توافق اتمی در سنا انجامید؛ طرحی که خود به تنهایی لزوما با مخالفت کاخ سفید روبهرو نیست. و البته رئیسجمهوری از قدرت وتوی آن برخوردار است. اما متممهای این طرح با مخالفت و انتقاد روبهرو بودهاند.