در دومین روز سفر رییس جمهوری کره جنوبی به تهران مقامات دو کشور ۱۹ سند همکاری به ارزش «حدود بیست میلیارد دلار» امضا کردند، رقمی که به گفته حسن روحانی بیش از سه برابر سطح روابط فعلی است.
حسن روحانی روز دوشنبه پس از امضای اسناد همکاری بین ایران و کره جنوبی امنیت شبه جزیره کره و خاورمیانه را برای توسعه هر چه بیشتر روابط دو کشور «بسیار حائز اهمیت» دانست.
معاهدات امضاء شده در چارچوب دیدار دو روز گذشته پارک گئون هی رییس جمهوری کره جنوبی از ایران، در برابر خرید نفت و گاز از ایرانٰ، از جمله سرمایه‌گذاری کره جنوبی در فناوری‌های نوین، صنعت و معدن، انرژی، راه آهن، بیمه، اینترنت مخابراتی و زیرساخت‌های صنعت جهانگردی ایران، اجرای دو خط لوله گاز سراسری ایران و خط لوله زیردریایی صادرات گاز ایران به عمان را در برمی‌گیرد.
رادیو فردا درباره میزان اهمیت افزایش سطح مبادلات میان دو کشور نظر یک اقتصاددان را جویا شده است؛ کامران دادخواه استاد اقتصاد دانشگاه نورث ایسترن در شهر بستن در آمریکا:
کامران دادخواه: این تحول بسیار مفیدی است به خصوص برای ایران، همینطور برای کره جنوبی. البته باید توجه کرد که در این فاصله نیم قرن کره جنوبی از یک اقتصاد بسیار عقب افتاده و ورشکسته به یکی از قدرت‌های اقتصادی جهان تبدیل شده، یعنی چهارمین اقتصاد آسیا و یازدهمین یا سیزدهمین اقتصاد در تمام دنیا است. بنابراین با توجه به اینکه تحریم‌ها برداشته شده و اینکه ایران واقعا مدت سی و چند سال دچار عقب ماندگی شده و اقتصادش به هم ریخته، پتانسیلی دارد برای بهبود. بنابراین این خیلی طبیعی است که کشورهای زیادی علاقه داشته باشند که بیایند در ایران سرمایه گذاری کنند. با توجه به همین، ایتالیایی‌ها، آلمان‌ها و فرانسوی‌ها این کار را کردند و طبیعی است که کره جنوبی هم به عنوان یکی از قدرت‌های اقتصادی نخواهد که از دیگران عقب بماند و بخواهد در این فضای بکر و آماده تحول دست به کار شود و شریک باشد.
خب حالا ایران که تحریم بوده در این مدت، چه چیزی دارد که به کره جنوبی بدهد؟
ایران در حال حاضر غیر از نفت و گاز چیزی ندارد که به کره جنوبی بدهد ولی امکان سرمایه گذاری دارد و امکان اینکه تکنولوژی را از آنجا بگیرد. البته در این فاصله بالمآل کره جنوبی صادرات زیادی به ایران صادرات خواهد داشت. اگر به ارقام گمرکی ایران نگاه کنیم واردات ایران از کره جنوبی ۴.۴ میلیارد دلار بوده در حالی که ایران به کره جنوبی چیزی حدود ۴۰۰ میلیون دلار صادر کرده. یعنی یک چیزی حدود ده برابر واردات دارد نسبت به صادراتش. بنابراین کره‌ای‌ها می‌توانند همچنان صادراتشان را به ایران افزایش دهند و سرمایه‌گذاری کنند. ایران بایستی خودش را آماده کند این تحولات را بگیرد و سیستم داخلی‌اش را تعویض کند و همان راهی را برود که در سی و شش سال گذشته چین، کره جنوبی و دیگران رفته‌اند و الان وضعشان به آن خوبی است. در حالی که ایران ناچار است که با وضعیت خیلی بدی روبه‌رو باشد.
ایران از یک چنین معامله‌ای دست خالی بیرون نمی‌آید به دلیل اینکه بنیه اقتصادی کم است؟
نه. اگر که وضعیت داخلی درست شود و امکان سرمایه‌گذاری باشد دست خالی بیرون نخواهد آمد و دست پر اتفاقا بیرون خواهد آمد. ولی مهم اینجاست که ایران رابطه‌اش را با تمام دنیا خوب کند. اینکه دایما با این کشور یا آن کشور در تضاد باشد این جز ضرر چیزی نمی‌آورد. به خصوص باید رابطه‌اش را آمریکا را کاملا درست کند. برخلاف آن چیزی که ایران الان دارد انجام می‌دهد. برای اینکه اگر شما به تاریخ مراجعه کنید تنها کشوری که به ایران شدیدا ضرر زده روسیه است. اینکه طرف روسیه را گرفتند در مقابله با آمریکا اگر خیانت ننامیم چه بگوییم. اگر ایران وضعش با تمام کشورها خوب باشد و ابایی نداشته باشد مسلما دست پر بیرون می‌آید. برای اینکه فرضا اگر کشوری مثل کره جنوبی یا آلمان یا هر کشور دیگر بگوید من این کار را نمی‌کنم آن کار را نمی‌کنم این را می‌خرم آن را نمی‌خرم، ایران خیلی راحت می‌تواند برود به مغازه بعدی. وقتی دست یک کشوری بسته باشد همه این کارها را می‌شود انجام داد. ولی اگر که سیاست اقتصادی درستی پیش بگیرد دولت ایران منفعت بسیاری خواهد برد.
