در سالگرد ترور فعالان کرد و سیاسی در رستوران میکونوس در برلین مراسمی در برابر لوح یادبود قربانیان برگزار شد

در سالگرد ترور فعالان کرد و سیاسی در رستوران میکونوس در برلین مراسمی در برابر لوح یادبود قربانیان در این شهر برگزار شد. حمید نوذری از اعضای کانون پناهندگان سیاسی در برلین در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: ما هرساله به این محل خواهیم آمد. خانم شهره بدیعی همسر نوری دهکردی در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: متاسفانه درباره جنایت های دیگر رژیم ایران هنوز دادگاهی به آنصورت تشکیل نشده که بشود شکایت ها را دنبال کرد. شهرام میریان (رادیو فردا): باوجود مخالفت ها و اعتراض های شدید از سوی جمهوری اسلامی سرانجام دو سال پیش از لوح یادبودی با حضور نمایندگان احزاب و سازمانهای مدافع حقوق بشر در آلمان در برابر رستورانی که پیش از این میکونوس نام داشت پرده برداری شد. پائیز 14 سال پیش دکتر صادق شرفکندی، دکتر مفتاح عبدلی ،همایون اردلان از سران حزب دموکرات کردستان ایران و نوری دهکردی فعال سیاسی در این رستوران از سوی ماموران اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی به رگبار مسلسل بسته شدند. پس از سه سال و نیم از این کشتار دادگاهی در برلین حکم نهایی خود را صادر کرد و در آن بر طرحریزی و دخالت رهبران طراز اول ایران در کشتار میکونوس تایید کرد. به مناسبت نهمین سال صدور این حکم شامگاه دوشنبه مراسمی در برابر لوح یادبودی که دو سال است در برابر رستوران یاد شده نصب شده، برپا شد. حمید نوذری از اعضای کانون پناهندگان سیاسی در برلین در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: حمید نوذری: از پائیز 97 عده ای برای نصب این لوح فعالیت می کردند. مقامهای دولت آلمان گفتند که تاحکم تایید نشود و قطعی نشود اقدامی انجام نخواهند داد. در دسامبر 98 حکم قطعی شد. آنزمان خاتمی سرکار بود. از سال 2002 به بعد این خواست دوباره مطرح شد وسرانجام در ماه اوت 2003 تایید شد و احمدی نژاد که آنموقع شهردار تهران بود سعی کرد فشار بیاورد که نشد و در آوریل 2004 در مراسم باشکوهی پرده برداری شد. ما هرساله به این محل خواهیم آمد. ش.م: در مراسم گرامیداشت یاد قربانیان کشتار میکونوس خانم شهره بدیعی همسر نوری دهکردی یکی از 4 قربانی این واقعه از موضوع ادعای خسارت از جمهوری اسلامی سخن گفت که مراحل آغازین خود را پشت سر می گذارد: شهره بدیعی: درواقع این فاز اول این ماجراست و در جایی این کار می تواند موفقیت برسد که حکمی وجود داشته باشد و به تصویب رسیده باشد. متاسفانه درباره جنایت های دیگر رژیم ایران هنوز دادگاهی به آنصورت تشکیل نشده که بشود دنبال کرد و در نتیجه در مرحله اول سعی می کنیم ادعای خسارت را مطرح کنیم و فضای بسیار امیدواری هست که این مساله چه ابعاد دیگری می تواند بگیرد. و درآنجا به چه شکلی این پروسه می تواند طی شود.