نایب رییس مجلس ایران میگوید احزاب کمونیستی و چپگرا به شرط اینکه خود را با «تابلو و شاخصهای اصلی» خودشان به مردم معرفی کنند، «میتوانند» در ایران «فعالیت کنند».
به گزارش خبرگزاری ایلنا، علی مطهری روز پنجشنبه ۳۱ تیر در همایش فصلی خانه احزاب گفت مرتضی مطهری،پدرش، معتقد بوده که «احزاب مخالف نظام میتوانند در کشور فعالیت کنند».
وی اضافه کرد: «در نتیجه احزاب کمونیستی و چپگرا نیز میتوانند در کشور ما فعالیت داشته باشند ولی باید این نکته را رعایت کنند که با تابلو و شاخصهای اصلی خودشان، خود را به مردم معرفی کنند».
مرتضی مطهری که از او به عنوان یکی از نظریهپردازان حکومت جمهوری اسلامی نام میبرند، سال ۵۷ در یک سخنرانی گفته بود که «در حکومت اسلامی احزاب غیراسلامی هم آزادند».
وی همچنین اعلام کرده بود که احزاب باید آنچه را که واقعا به آن معتقد هستند بگویند و اگر گروهی به لنین اعتقاد دارند باید در تجمعات خود دروغ نگویند و از عکس او استفاده کنند، نه عکس آیتالله خمینی.
مرتضی مطهری همچنین گفته بود که باید در دانشکده الهیات یک کرسی مارکسیسم ایجاد شود و استادی که به مارکسیسم «مومن باشد، و مخصوصا به خدا اعتقاد نداشته باشد» دراین کرسی تدریس کند.
آیتالله روحالله خمینی بنیانگذار جمهوری اسلامی نیز تاکید کرده بود که کمونیستها هم در بیان عقیده خود آزادند. با این حال چند ماه پس از پیروزی انقلاب بهمن ۵۷، وی در مصاحبه با اوریانا فالاچی روزنامهنگار سرشناس ایتالیایی، گروههای کمونیستی و دیگر گروههای منتقد جمهوری اسلامی را به «توطئه» متهم کرده و گفته بود که «ما پنج ماه ... مهلت دادیم به آنها تا اینکه ... به دنیا ثابت شد قضیه، قضیه آزادى بیان نیست. قضیه، قضیه آزادى توطئه است».
محمد محمدی ری شهری، نخستین وزیر اطلاعات ایران در کتاب خاطرات خود نوشته است که در سال های نخستین پس از انقلاب ۱۳۵۷ دستکم ۹۹ گروه مارکسیستی و چپگرا در ایران فعالیت می کردند.
به دنبال حوادث خرداد ۱۳۶۰، جمهوری اسلامی ایران سرکوب شمار زیادی از گروههای چپ و مارکسیستی از جمله سازمان چریک های فدایی خلق (اقلیت)، سازمان پیکار، راه کارگر و اتحادیه کمونیست ها را آغاز کرد.
شماری از اعضا و کادر های این گروه ها در دهه ۱۳۶۰ اعدام شدند.
همچنین رهبران جمهوری اسلامی ایران در چارچوب سرکوب گسترده مخالفان خود، در ۱۷ بهمن سال ۱۳۶۱ نورالدین کيانوری دبیرکل حزب توده، مریم فیروز همسرش، و بسياری از رهبران این حزب را بازداشت کردند.
اين گروه و آن دسته از رهبران حزب توده ايران که در ارديبهشت سال ۱۳۶۲ بازداشت شدند، به «جاسوسی» برای اتحاد جماهیر شوروی سابق و نيز «توطئه برای انجام کودتا» متهم شدند.
پس از چند هفته، برخی از رهبران حزب توده به مقابل دوربينهای تلويزيونی آورده شدند و در مصاحبههای تلويزيونی، به «جاسوسی» و ديگر اتهامات مقامهای جمهوری اسلامی اعتراف کردند.
از جمله کسانی که در اين مصاحبهها شرکت کرد، نورالدين کيانوری بود که بعدها، زمانی که آزاد شده بود، در نامه به آيتالله علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی توضيح داد که آن اعترافات تحت شکنجههای گسترده و پياپی گرفته شده بودند.
با زوال دولتهای کمونیستی در اروپای شرقی و با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ میلادی، امپراتوری کمونیسم در جهان و به خصوص اروپا افول کرد و امروز کشورهای معدودی از جمله چین و کوبا از سوی احزاب کمونیستی اداره میشوند.