(rm) صدا | [ 4:23 mins ]
بهاء الدین ادب نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره ششم و رئیس سندیکای شرکت های ساختمانی امنیت قضائی را در ناامنی موجود برای سرمایه گذاران موثر می داند. آقای ادب در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: امنیت قضایی به معنای واقعی کلمه نبود و سرمایه ای نبود. دستگاه قضایی و دادگستری کشور باید حامی سرمایه گذاری باشد. دکتر جمشید اسدی رانت های موجود در ایران را سد راه سرمایه گذاران خصوصی می داند. وی می گوید بخش خصوصی در ایران دست و پایش بسته است. اکثر امتیازات به رانت خواران داده می شود که به نحوی با صاحبان امتیاز و مقام و قدرت رابطه دارند. رقابت کردن سرمایه گذار با این اشخاص که پشتشان به حمایت مقامهای کشوری و لشگری گرم است مشکل است. سعیده هاشمی (رادیوفردا): بهاءالدین ادب نماینده مجلس شورای اسلامی در دوره ششم و رئیس سندیکای شرکت های ساختمانی امنیت قضائی را در ناامنی موجود برای سرمایه گذاران موثر می داند.
بهاءالدین ادب (نماینده سابق مجلس شورای اسلامی): در درجه اول این است که امنیت قضائی به معنای کامل کلمه نبوده و حامی سرمایه گذاران و سرمایه نبوده در کشورما. دستگاه قضائی کشور و دادگستری و قوه قضائیه باید به نوعی حامی قانونمند سرمایه و سرمایه گذار باشد نه اینکه کسی بخواهد از یک رانت استفاده کند. هر روز به غلط یا درست بحث دستگیری مفسدین اقتصادی می شود. خوب، اینها کی هستند؟ کدام ها هستند؟ آیا واقعا سرمایه گذار و سرمایه دار واقعی هستند یا عده ای هستند که می خواهند به نوعی از ارتباط هاشان یا وابستگی هاشان و رانتهائی که برایشان ایجاد شده استفاده کنند که موجب فساد می شوند در کشور.
س.ه.: اما دکتر جمشید اسدی کارشناس مسائل اقتصادی رانت های موجود در ایران را سد راه سرمایه گذاری خصوصی می داند.
جمشید اسدی: سیاست های اقتصادی و سیاسی هست. به این معنی که سرمایه گذار خصوصی در ایران دست و پاش برای رقابت اقتصادی بسته است. اکثر امتیازها امیتازهائی است که به رانت خواران کشور داده می شود یعنی به کسانی که به نحوی از انحا با صاحبان امتیاز و مقام و فرصت در ایران رابطه دارند. آنها هستند که می توانند راحت ترواردات کنند و آنها هستند که می توانند مناقضات را بهتر برنده شوند، یعنی رانت خواران. رقابت کردن سرمایه گذار با این اشخاصی که پشتشان به حمایت مقامات کشوری و لشگری است مشکل است. یعنی آنها از یک سری امتیازهائی برخوردار هستند که یک سرمایه دار بخش خصوصی از آن امتیازها برخوردار نیست. در نتیجه، هر چقدر هم که کوشش وتلاش ومدیریت صحیح و بهینه انجام بدهد، بازهم نمی تواند از دستاوردهای خود بهره مند شود.
س.ه.: بهاءالدین ادب اما به آنچه سرمایه گذاران ایرانی در طول 27 سال گذشته از دست داده اند اشاره می کند، به ارزش و احترام اجتماعی.
بهاءالدین ادب: درست است که هدف اول سرمایه دار سوددهی و افزایش سرمایه است ولی نیاز به یک نوع احترام اجتماعی دارد به عنوان کسی که دارد کارآفرینی می کند و به عنوان کسی که موجب ارزش افزوده برای مملکت می شود یا آن نقطه ای که در آن سرمایه گذاری انجام شده. متاسفانه طی 27 سال گذشته مرتب گفته اند سرمایه دار خون آشام و سرمایه دار زالو صفت و خوب، بالاخره سرمایه دار اگر نباشد و سرمایه نباشد فرصت های شغلی ایجاد نمی شود و سرمایه گذاری نخواهد شد.
س.ه.: جمشید اسدی توسعه شرکتهای اقتصادی و پژوهشگران این حوزه را به سرمایه گذاران ایرانی بسیار ناراحت کننده بر می شمرد.
جمشید اسدی: شرکتهائی که به طور خیلی جدی در مورد خطر پذیری یا ریسک کشورها الان بررسی می کنند به طور خیلی مشخص و روشن توصیه شان این است که در ایران کسی سرمایه گذاری نکند. یعنی به عبارت دیگر این را مشخصا ممکن است نگویند که بحث شان سیاسی نشود. به عنوان مثال ایران در یکی از این سنجش های خطرپذیری که از سوی مجله وزین ومعتبر اکونومیست چاپ انگلیس منتشر شده در رده ماقبل آخر است و در بعضی موارد چون مسائل مختلف را در نظر می گیرند، در رده آخر است.
س.ه.: این موضوع به گونه ای دیگر صبح امروز توسط بیژن شهبازی خانی نماینده ملایر در صحن علنی مجلس شورای اسلامی مطرح شد.
بیژن شهبازی خانی (نماینده ملایر، مجلس شورای اسلامی، تهران): درمورد افرایش امنیت سرمایه گذاری نیز به نظر می رسد دولت محترم تا جایگاه مطلوب فاصله زیادی دارد. افت شاخص های بورس و کاهش سرمایه گذاری ها حاکی از این است که سرمایه گذار احساس امنیت نمی کند.
