(rm) صدا | [ 6:01 mins ]
به مناسبت گذشت یک سال از احراز ریاست جمهوری اسلامی توسط محمود احمدی نژاد ، دکتر مهرداد مشایخی ، استاد جامعه شناسی در دانشگاه جرج تاون واشنگتن، در مصاحبه با رادیو فردا می گوید آقای احمدی نژاد از جمله به خاطر ضعف اصلاح طلبان دولتی و همچنین وعده های اقتصادی که به اقشار کم در آمد داد، به قدرت رسید و در این مدت، نه تنها تلاش کرده است حکومت را یکدست سازد بلکه در راه بی شکل و توده وار ساختن جامعه نیز تلاش کرده است. وی می افزاید آقای احمدی نژاد در یک سال اخیر با سرکوب مخالفان سیاسی و سرکوب هر تشکل صنفی یا جنسیتی یا قومی دیگری که خواسته هائی را مطرح کرد، گروه های جدیدی را وارد عرصه مخالفت با دولت کرده است، از جمله اقلیت های قومی. وی می افزاید عدم سرمایه گذاری در تولید، لطمات جبران ناپذیری به آینده اقتصاد کشور زده است. یک سال از انتخاب محمود احمدینژاد به سمت نهمین رئیس جمهوری اسلامی میگذرد. گرچه انتخاب او را رقبا مخدوش اعلام کردند، ولی هواداران وی گفتند وعدههای آقای احمدینژاد در باره بردن پول نفت سر سفره مردم و مبارزه با فساد اقتصادی سبب جلب آرای مردم شده است. اما طی سالی که گذشت، قراردادهای کلان اقتصادی با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و گران کردن نرخ نان و بنزین، و افزایش قیمت سایر مایحتاج مردم، نشان میدهند که حفظ قدرت و دستیابی به اهداف سیاسی در دولت آقای احمدینژاد به تامین خواستههای اقشار کمدرآمد میچربد.
دکتر مهرداد مشایخی، استاد دانشگاه جرج تاون در واشنگتن، در مصاحبه با رادیو فردا میگوید آقای احمدینژاد به سه دلیل به قدرت رسید: اشتباهات بنیادی و کارنامه ضعیف اصلاحطلبان حکومتی، وعدههای متکی بر آمال و آرزوهای مردم در باره توزیع عادلانه ثروت و در آمد، و تخلفات انتخاباتی و استفاده از سپاه ونیروهای امنیتی به عنوان یک حزب پادگانی.
وی میافزاید: الان که یک سال از انتخاب آقای احمدینژاد میگذرد، دولت او با اتکا به افزایش قیمت نفت توانسته است مازاد درآمد را تقسیم کند بین گروههای مختلف بدون اینکه تاثیر تولیدی و مثبتی در ساختار اقتصادی کشور بگذارد. سیاستهای اقتصادی وی اثرات سوئی بر اقتصاد خواهد داشت.
مشایخی میگوید آقای احمدینژاد با توزیع درآمد، بخشهائی از جامعه را موقتا خنثی کرده و منتظر نگه داشته ولی از سوی دیگر، به سرکوبی کانونهای مخالفت سیاسی و هر حرکت سازمانیافته دیگر، اعم از صنفی و کارگری و دانشجوئی، پرداخته است. سرکوبی دانشجویان در دانشگاهها، ضرب و شتم فعالان حقوق زن، و اعمال فشار بر کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی که خواستههای سندیکائی خود را اعلام کردند، نمونههای این طرز برخورد است، که حتی خواستههای صنفی را محدود کرده ست.
وی میگوید آقای احمدینژاد نه تنها تلاش کرده است حکومت را یکدست سازد بلکه جامعه را نیز تلاش کرده است به جامعه تودهوار بیشکل وبدون هر گونه سازمانی تبدیل کند.
مشایخی میگوید ما هنوز در سطح وسیع و تودهای شاهد برآمدن مقاومت گسترده مردم علیه سیاستهای دولت آقای احمدینژاد نبودهایم ولی در عین حال تبعیضها و محدودیتهائی را که با شدت بیشتر از گذشته دارد اعمال میکند، باعث میشود که گروهها و تشکلهائی که در گذشته وارد فعالیت سیاسی نبودند، به طور جدی وارد صحنه میکند. مثلا اعتراضات گروههای قومی که از سوئی نتیجه سیاستهای تبعیضآمیز نسبت به آنها است و از سوی دیگر، نتیجه تحریکات از خارج.
کوتاه شده