اشتغال و تورم، دو چالش عمده حکومت ایران

گروه مطالعات بنیادین مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی اشتغال و تورم را در راس «چالش های حکومتی» ایران قرار داد. وزیر کار و امور اجتماعی دو روز پیش گفت در حال حاضر سه میلیون و پانصد هزار نفر از نیروی فعال کشور بیکارند و شمار بیکاران، به گفته او، تا پایان برنامه چهارم (چهار سال و نیم دیگر) به 4.5 تا به 5.5 میلیون نفر خواهد رسید. دیگر چالش های مهم عبارتند از مسایل مناطق محروم، مبارزه با فساد، امنیت سرمایه گذاری و تثبیت جایگاه بین المللی ایران. در همین حال و همچنان دولت احمدی نژاد به هیجان های برخاسته از تنش های خارجی بیش از پرداختن به دشواری های بنیادین داخلی علاقه نشان می دهد. فریدون خاوند (رادیو فردا، پاریس): به گزارش دیروز دوشنبه خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)، گروه مطالعات بنیادین مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی اشتغال و تورم را در راس «چالش های حکومتی» ایران قرار داده. در عرصه اشتغال، از دیدگاه مرکز پژوهش ها، هنوز بررسی کارشناسی درستی انجام نگرفته. محمد جهرمی، وزیر کار و امور اجتماعی ایران دو روز پیش گفت در حال حاضر سه میلیون و پانصد هزار نفر از نیروی فعال کشور بیکارند و شمار بیکاران، به گفته او، تا پایان برنامه چهارم (چهار سال و نیم دیگر) به 4.5 تا به 5.5 میلیون نفر خواهد رسید. چالش دوم حکومتی، که مهار آن از دیدگاه مرکز پژوهش ها به مطالعات عمیق نیاز دارد، تورم است. کشمکش بر سر نرخ واقعی تورم در ایران همچنان ادامه دارد. شمار زیادی از منابع کارشناسی، از جمله در دستگاه مقننه، رقم ارائه شده از سوی سخنگویان دولت را، که از فرو افتادن تورم به مرز ده در صد سخن میگویند، نمی پذیرند. به گزارش دیروز خبرگزاری کار ایران (ایلنا)، پیمان فروزش، نماینده زاهدان و عضو کمیسیون اقتصادی مجلس، ادعای رییس جمهوری را مبنی بر بیسابقه بودن کاهش نرخ تورم طی چهل سال گذشته نادرست خواند و گفت با توجه به واقعیات موجود جامعه و آمار ارائه شده از سوی موسسات پژوهشی بین المللی، نرخ واقعی تورم ایران 15 تا 18 در صد است. دیگر چالش های مهم حکومتی ایران بعد از اشتغال و تورم، از دیدگاه گروه مطالعات بنیادین مرکز پژوهش های مجلس، عبارتند از مسایل مناطق محروم، مبارزه با فساد، امنیت سرمایه گذاری و تثبیت جایگاه بین المللی ایران. چالش های حکومتی، که این مرکز از آنها نام می برد، در شرایط کنونی تحت الشعاع تنش های تندی قرار دارند که فضای بین المللی ایران را در بر گرفته. دولت احمدی نژاد نیز، به سیاق شماری از نظام های سیاسی «جهان سوم»، به ویژه در خاورمیانه، به هیجان های برخاسته از تنش های خارجی بیش از پرداختن به دشواری های بنیادین داخلی علاقه نشان میدهد.