مروری بر مهم ترين رويدادها در پرونده هسته ای ايران در فاصله سال های ۲۰۰۴- ۲۰۰۲ ميلادی
نوامبر
ايران در پی مذاکرات با سه کشور اروپايی موافقت کرد که غنی سازی اورانيويم را متوقف کند.
اروپايی ها مجموعه امتيازهای اقتصادی و سياسی به ايران ارائه دادند، اما در جلسه شورای حکام آژانس بين المللی انرژی اتمی که قرار بود طی قطعنامه ای از اين توافق ايران تمجيد کند، ايران بر دراختيار داشتن ۲۰ دستگاه سانتريفيوژ برای فعاليت های تحقيقی اصرار ورزيد.
ايران سرانجام از اين خواسته چشم پوشيد، اما طرح اين خواسته باعث شد که لحن قطعنامه در چند مورد کليدی، نرم تر شود.
مهم ترين مورد اين بود که تعليق غنی سازی توسط ايران، داوطلبانه توصيف شود و نه يک تعهد الزام آور که هم آمريکا و هم اتحاديه اروپا به دنبال آن بودند .
اکتبر
سه کشور اروپايی بار ديگر ايران را فرا خواندند که فعاليت های غنی سازی را کنار بگذارد تا پرونده ايران به شورای امنيت سازمان ملل متحد ارجاع نشود و به ازاء آن از مشوق های اقتصادی و سياسی برخوردار شود.
مجلس شورای اسلامی لايحه ای مبنی بر از سرگيری فعاليت های غنی سازی اورانيوم تصويب کرد .
سپتامبر
گزارش آژانس بين المللی انرژی اتمی توضيحات ايران در باره برنامه هسته ايش را محتمل دانست، اما تصميم ايران برای توليد مواد لازم برای غنی سازی اورانيويم در مقياس انبوه را نگران کننده توصيف کرد.
ايران تعليق غنی سازی اورانويم را نپذيرفت و اعلام کرد به نصب سانتريفوژها ادامه می دهد .
آژانس بين المللی انرژی اتمی تا ۲۷ ماه نوامبر به ايران مهلت داده که همه فعاليت های هسته ای خود را آشکار کند.
ايران سپس اعلام کرد که تبديل کيک زرد را که گامی در جهت غنی سازی اورانيويم است آغاز کرده است .
ژوييه
ايران گفت توليد قطعات سانتريفوژ ويژه غنی سازی اورانيويم را آغاز کرده است، اما اصرار کرد که غنی سازی اورانيويم را آغاز نکرده است.
اين اقدام ايران، توافق ميان ايران و سه کشور اروپايی و آژانس بين المللی انرژی اتمی برای توقف کامل همه فعاليت های مربوط به غنی سازی اورانيويم ايران را به خطر انداخت .
ژوئن
آژانس بين المللی انرژی اتمی اعلام کرد که بازرسان اين آژانس، رگه های تازه اورانيويم غنی شده در سايت هسته ای ايران يافته اند .
مه
ايران گزارش ۱۰۰۰ صفحه ای خود درباره فعاليت های هسته ايش را به آژانس بين المللی انرژی اتمی تحويل داد .
فوريه
عبدالقدير خان، پدر بمب اتمی پاکستان اعتراف کرد که در اواخر دهه ۱۹۸۰ ميلادی، اسناد مربوط به ساخت سلاح هسته ای را در اختيار ايران، ليبی و کره شمالی قرار داده است.
بازرسان آژانس شباهت هايی ميان طرح اجزا سانتريفوژ های پيشرفته پی ۲ و سانتريفوژهای ايران مشاهده کردند. اين مساله به شک و ترديد ها که ممکن است عبدالقدير خان دانش هسته ای مشابهی در اختيار کره شمالی و ايران قرار داده باشد، افزود .
سال ۲۰۰۳ ميلادی
نوامبر
گزارش آژانس بين المللی انرژی اتمی بر آن است که در اين لحظه هيچ مدرکی که نشان دهد ايران برای توليد بمب اتمی فعاليت می کند، وجود ندارد.
۳۵ عضو شورای حکام آژانس بين المللی انرژی اتمی طی قطعنامه ای ايران را به خاطر ۱۸ سال فعاليت های پنهان هسته ای نکوهش کردند. قطعنامه اما ايران را به شورای امنيت سازمان ملل متحد ارجاع نکرد .
اکتبر
وزيران امور خارجه فرانسه، آلمان و بريتانيا به ايران سفر کردند و از ايران خواستند تا پروتکل الحاقی پيمان منع گسترش تسليحات هسته ای را امضا کند.
نمايندگان سه کشور اروپايی، به ايران وعده پاداش های اقتصادی، در صورت همکاری کامل ايران با آژانس بين المللی انرژی اتمی را دادند.
در اين ميان ايران بيانيه ای را به آژانس بين المللی انرژی اتمی ارايه داد که در آن به ۱۸ سال آزمايش های مخفيانه هسته ای از جمله غنی سازی اورانيوم، اعتراف شده است. با اين حال ايران اصرار دارد که اين آزمايش ها در راستای توليد سلاح هسته ای نبوده اند .
سپتامبر
ايالات متحده آمريکا می گويد ايران با پيمان منع گسترش تسليحات هسته ای همکاری نکرده و خواستار ارجاع ايران به شورای امنيت سازمان ملل متحد شد که می تواند تحريم هايی را به دنبال داشته باشد.
واشينگتن در عين حال از پيشنهاد سه کشور اروپايی آلمان، بريتانيا و فرانسه که به نمايندگی از اتحاديه اروپا با ايران در حال مذاکره هستند، حمايت کرد.
بر اساس اين پيشنهاد، ايران تا پايان اکتبر فرصت دارد همه فعاليت های هسته ای خود را آشکار کند و به بازرسی های سخت تر گردن بگذارد.
ژوييه
آژانس بين المللی انرژی اتمی دور تازه ای از بازرسی از تاسيسات هسته ای ايران را آغاز کرد .
ژوئن
محمد البرادعی، مدير کل آژانس بين المللی انرزی اتمی در گزارش خود نوشت ايران برخی از فعاليت ها و مواد هسته ای خود را اعلام نکرده است.
آقای البرادعی از ايران خواست که با آژانس بين المللی انرژی اتمی همکاری کند. آژانس بين المللی انرژی اتمی از ايران خواست که پروتکل الحاقی پيمان منع گسترش تسليحات هسته ای را امضا کند.
بر پايه اين پروتکل، بازرسان آژانس می توانند از تاسيسات و سايت های هسته ای ايران، به طور سر زده بازرسی کنند .
فوريه
محمد البرادعی، مدير کل آژانس بين المللی انرژی اتمی به ايران سفر کرد تا درباره اظهارات ايران مبنی بر صلح آميز بودن برنامه هسته ايش تحقيق کند. بازرسان آژانس بعدا رگه های اورانيوم بسيار غنی شده در نطنز و ديگر سايت های هسته ای ايران يافتند .
سال ۲۰۰۲ ميلادی
۱۴ اوت
يک گروه اپوزيسيون تبعيدی ايران به نام شورای ملی مقاومت، ايران را متهم به داشتن تاسيسات مخفی غنی سازی اورانيوم در نطنز و نيز ساخت نيروگاه آب سنگين در اراک کرد .
