محمدحسین رستمی، مدیر سابق سایت عماریون در یک فایل صوتی ۱۵ دقیقه‌ای که در زندان اوین ضبط شده، ادعاهای متعددی درباره یک شبکه تحت نظر حسین طائب، رئيس سازمان اطلاعات سپاه مطرح کرده است.
آقای رستمی که سال ۱۳۹۵ بازداشت شد، در یک برنامه تلویزیونی که ۲۵ مهرماه از شبکه دوم تلویزیون حکومت ایران پخش شد، متهم شد که در قبال دادن اطلاعات به کانال تلگرامی آمدنیوز، پول دریافت کرده است.
او در این فایل صوتی می‌گوید دلیل اصلی بازداشت او، اطلاعاتش درباره سوابق و شبکه و فعالیت‌های وابسته به حسین طائب بوده است. راستی‌آزمایی همه ادعاهای آقای رستمی در این فایل صوتی ناممکن است، چون برخی موارد برای اولین بار و به صورت تیتروار و کاملاً مبهم مطرح می‌شوند ولی ارزیابی چند ادعا بر اساس برخی داده‌ها ممکن است.
اخراج حسین طائب از وزارت اطلاعات
ادعای محمدحسین رستمی: «کجای دنیا اخراجی دستگاه اطلاعاتی، رئیس سازمان موازی امنیتی می‌شود ... چرا باید ایشان اینقدر بسیط الید شود که اجازه دخالت در هر کاری به خودش بدهد؟»
ارزیابی: در طول دو دهه گذشته روایت‌های متعددی درباره برکناری یا اخراج حسین طائب از وزارت اطلاعات مطرح شده است. مهدی کروبی در نامه‌ای که ۲۹ مرداد ۸۸ خطاب به یک روحانی به نام «حسین شاهمرادی»، باجناق حسین طائب نوشت، به اخراج طائب اشاره کرد: «رئيس دولت وقت [هاشمی رفسنجانی] ... ایشان را از وزارت اطلاعات اخراج کرد». روزنامه ایران در آبان ۸۸ در گزارشی نوشت که علت اخراج طائب، «تشکیل پرونده‌ای برای یکی از فرزندان هاشمی رفسنجانی» بوده است.
کامران غضنفری که رسانه‌های اصولگرا از او به عنوان «پژوهشگر تاریخ معاصر» نام می‌برند، در گفت‌وگویی که تیرماه ۹۷ در سایت فردانیوز منتشر شده، می‌گوید حسین طائب معاون ضدجاسوسی وزارت اطلاعات بود و وقتی در یک پرونده به ردی از دخالت فرزندان هاشمی رفسنجانی می‌رسد و روی آن کار می‌کند، هاشمی رفسنجانی «بلافاصله دستور می‌دهد به وزیر اطلاعات وقت که آن موقع آقای فلاحیان بوده که معاون ضد جاسوسی وزارت را برکنار کند».
محمود احمدی‌نژاد نیز در یک پیام ویدئویی که شهریور ۹۷ منتشر شد، به اخراج طائب اشاره کرد و گفت: «وزارت اطلاعات هم بود انداختنش بیرون». او همچنین گفت بدون قانون به طائب «اختیارات تام» داده‌اند که به نوعی همان «بسیط الید» بودن را معنا می‌دهد.
بر اساس برخی گزارش‌ها، آقای طائب پس از اخراج از وزارت اطلاعات به دفتر رهبر جمهوری اسلامی رفت و «معاون هماهنگ‌کننده» این دفتر شد. او در سال‌های بعد راهی معاونت اطلاعات سپاه و سازمان بسیج شد و سرانجام با حکم رهبر جمهوری اسلامی رئيس سازمان اطلاعات سپاه شد.
ماجرای هلدینگ یاس
ادعای محمدحسین رستمی: «نقش پررنگ محمود سیف در هلدینگ یاس و روابط خاص حسین طائب با محمود سیف و متهمین پرونده مدنظر»
ارزیابی: هولدینگ «یاس»، سازمان اصلی بنیاد تعاون سپاه در حوزه خدمات، واسطه‌گری و مسکن بود که در بهمن ۹۶ منحل شد. این هلدینگ همچنین طرف اصلی قراردادهای بنیاد تعاون سپاه با شهرداری تهران در دوران محمدباقر قالیباف است. یک مورد از قراردادهای این بنیاد و شهرداری تهران که خرداد ۹۳ فاش شد، ۲۰ هزار میلیارد تومان بود. محمود سیف در واقع اسم مستعار «محسن سجادی‌نیا» است. آقای سجادی‌نیا به همراه مسعود مهردادی، جانشین اقتصادی بنیاد تعاون سپاه و جمال‌آلدین آبرومند، معاون سابق هماهنگی سپاه، مثلث اصلی فعالیت‌های اقتصادی این بنیاد بودند.
محمد سرافراز، رئيس سابق صداوسیما و شهرزاد میرقلی‌خان، مشاور او در مجموعه گفت‌وگوهایشان درباره استعفای اجباری‌شان از صداوسیما به فعالیت‌های این شبکه و ارتباط آنها با حسین طائب اشاره کرده‌اند. بر اساس گزارش‌های منتشره، مسعود مهردادی و محمود سیف در جریان رسیدگی به پرونده فساد ۱۳ هزار میلیارد تومانی بنیاد تعاون سپاه بازداشت شدند. جمال‌الدین آبرومند نیز تیرماه ۹۷ از معاونت هماهنگی سپاه برکنار و به قرارگاه تازه تاسیس «جنگ نرم» فرستاده شد.
محمود سیف که آقای رستمی می‌گوید رابطه خاصی با حسین طائب داشته است، همسر سابق شهرزاد میرقلی‌خان است. این دو نفر سال ۲۰۰۷ به جرم تلاش برای خرید و انتقال غیرقانونی ۳۰۰۰ دوربین دید در شب، در اتریش بازداشت شدند. محمود سیف، همچنین شرکت «تجارت الماس مبین» را اداره می‌کرد که زیر مجموعه بنیاد تعاون سپاه بود. بر اساس اطلاعیه وزارت خزانه‌داری آمریکا که ۲۹ آبان ۹۶، منتشر شد، این شرکت در همکاری با سپاه، تجهیزات و لوازم لازم برای جعل اسکناس را از اروپا را تأمین کرده و در معاملات اسلحه نیز نقش داشته است.
شرکت «تجارت الماس مبین» همچنین در راه‌‌اندازی یک شبکه جعل اسکناس برای تأمین نیازهای مالی شورشیان حوثی در یمن نقش داشته است. پرونده فساد در سپاه به گفته علی مطهری، نماینده تهران توسط ستاد کل نیروهای مسلح ایران و در دادسرای نظامی بررسی می‌شود ولی تاکنون دستگاه قضایی جزئیاتی درباره آن منتشر نکرده است.
گروگان‌گیری تاجر آلمانی
ادعای محمدحسین رستمی: «ضایع کردن مقام عالی‌رتبه امنیتی در سفر آلمان با گروگان‌گیری تاجر آلمانی و دختر همراهش در ایران در دهه ۷۰»
ارزیابی: این ماجرا به مهر ۷۶ باز می‌گردد. آقای هوفر که در کار تجارت قطعات خودرو با ایران بود، در سومین سفرش به ایران در فرودگاه مهرآباد تهران بازداشت شد. اتهام او ارتباط با یک دختر ایرانی بود که در مشهد با هم آشنا شده بودند. هوفر اعتقاد دارد این زن به اصطلاح پرستو بوده و نیروهای امنیتی ایران این زن را سر راه او قرار داده بودند و تا او را شکار کنند و هدف آنها از به گروگان‌گرفتن او، معامله با کشور آلمان برای آزادی کاظم دارابی، متهم ترور میکونوس بوده است. دادگاه در ابتدا هوفر را به دلیل ارتباط نامشروع با زن مسلمان به مرگ محکوم کرد ولی بهمن ۷۸ اعلام شد که حکم او به دو هزار و ۳۰۰ دلار جریمه کاهش پیدا کرده است. هوفر آزاد شد و به آلمان رفت.
با توجه به اینکه گزاره‌های زیادی درباره اخراج حسین طائب در سال ۷۴ از وزارت اطلاعات منتشر شده و او سال ۷۸ به معاونت اطلاعات سپاه بازگشته، مشخص نیست که نقش آقای طائب در این ماجرا دقیقاً چه بوده است. به عبارت دقیق‌تر او حدفاصل سال ۷۶ تا ۷۸، سمت ارشد امنیتی مهمی نداشته که بتوان بر اساس آن گمانه‌زنی کرد.
ماجرای پیام‌رسان سروش
ادعای محمدحسین رستمی: «ماجرای استعفای جناب سرافراز و سرکار خانم میرقلی خان چیست؟ نهادهای بالادست نظارتی و امنیتی در ماوقع نرم‌افزار سروش و آقازاده آقای علی عسگری هستند؟»
ارزیابی: محمد سرافراز، رئيس سابق سازمان صداوسیما در جریان گفت‌وگوی ۵۵ دقیقه‌ای که از طریق برنامه اینترنتی «اتاق شیشه‌ای» پخش شد، به نرم‌افزار سروش اشاره کرد. او گفت یکی از مهم‌ترین درگیری‌هایش با حسین طائب مربوط به پیام‌رسان سروش و مزایده‌های صداوسیما به ارزش ۱۶۵۰میلیارد تومان بوده است. این مزایده‌ها با دخالت سازمان اطلاعات سپاه ناکام می‌ماند. سرافراز و مشاور او شهرزاد میرقلی‌خان می‌گویند همین ماجرا زمینه‌ساز برکناری و رفتن آنها از صداوسیما شد.
سرافراز همچنین در کتاب خاطراتش به ماجرای سروش به طور دقیق‌تری اشاره کرده است. بر اساس روایت او، «شرکت توسعه فن‌آوری سروش» مجری این پیام‌رسان بوده و ۴۹ درصد سهام آن متعلق به محمدرضا علی‌عسگری، فرزند رئيس فعلی صداسیما است. مهدی اخوان بهابادی، معاون فنی سابق صداوسیما دیگر چهره اصلی این شرکت بوده است و «۱۵ درصد از بودجه خریدهای سازمان [صداوسیما] به نفع شرکت سروش هزینه» می‌شده است.
به گفته سرافراز، آقای اخوان «از طریق ارتباط با نزدیکان آقای حدادعادل و عوامل هدلینگ یاس یک پشتوانه برای خودش ساخته بود». در دوران سرافراز علیه روابط مالی این شرکت با صداوسیما شکایت شده ولی پس از برکناری سرافزار این شکایت پس گرفته شده است. در همان دوران، شهرزاد میرقلی نیز گزارشی درباره نواقص متعدد پیام‌رسان سروش تهیه می‌کند که منجر به چالش‌های درونی می‌شود.
نرم‌افزار سروش از جمله پیام‌رسان‌های داخلی بود که پس از فیلترشدن تلگرام پنج میلیارد تومان وام برای توسعه کارهایش دریافت کرد ولی پس از مدتی مدیرانش گفتند این پول کافی نیست و باید وام ۱۰۰ میلیارد تومان بدهید.
ماجرای دانیال‌زاده و محموله‌های آهن
ادعای محمدحسین رستمی: «ماجرای جناب دانیال‌زاده به کجا کشیده شد؟ چه خبر از محموله‌های آهن میدان هفت تیر؟»
ارزیابی: رسول دانیال‌زاده مالک چند کارخانه فولادسازی از جمله «گیلان»، «نورد و لوله سمنان» و «کاویان» بود و به سلطان فولاد ایران شهرت یافته بود. دی‌ماه ۹۵ اعلام شد که او به دلیل بدهی ۲ هزار میلیارد تومانی به نظام بانکی بازداشت شده است. پس از آن اما گفته شد که رسول دانیال‌زاده «۲۶ میلیارد تومان به حسین فریدون و دو میلیارد تومان به حسن نجار، شوهر خواهر فریدون داده است».
در این زمینه، حسینعلی حاجی دلیگانی، نماینده شاهین‌‌شهر، گفته بود که رسول دانیال‌زاده «خانه‌ای را به ارزش ۱۶ میلیارد تومان به همسر حسین فریدون هدیه داده است». حسین فریدون در این پرونده به ۵ سال زندان محکوم شد. او می‌گوید این پرونده بر اساس شنودهایی سازمان اطلاعات سپاه از مکالمات تلفنی‌اش در نهاد ریاست‌جمهوری تنظیم شده است.
علاوه بر این، رضا گلپور، فردی که اتهامات مشابه محمدحسین رستمی داشت و به اتهام جاسوسی برای اسرائیل به ۱۵ سال زندان محکوم شد، تیرماه امسال در فایل صوتی که در زندان ضبط شده بود، گفت در بند دو الف زندان اوین با رسول دانیال‌زاده همبند بوده و از این زندانی شنیده که یک آپارتمان ۷۰۰ متری به عباس جعفری‌دولت‌آبادی، دادستان سابق تهران داده است. رسول دانیال‌زاده همچنین متهم بود که یک پنت‌هاوس ۱۱۰۰ متری در برج فلورا به اکبر طبری، معاون اجرایی دفتر صادق لاریجانی در دوران ریاست قوه قضاییه داده است.
با وجود همه این اتهامات علیرضا زاکانی، نماینده سابق مجلس ۱۰ مهرماه امسال خبر داد که رسول دانیال‌زاده فراری داده شد. او مشخص نکرد چه کسی رسول دانیال‌زاده را فراری داده و او به کدام کشور رفته است. آیا سازمان اطلاعات سپاه پس از اینکه از رسول دانیال‌زاده به عنوان یک کارت بازی علیه حسین فریدون استفاده کرد، اجازه داد که او از کشور خارج شود تا رازهایش علیه مقام‌های قضایی مخفی بماند یا پای چهره‌های دیگری در میان بوده است؟ پاسخ به این سؤال‌ها آسان نیست و سال‌ها باید بگذرد تا شاید پرده از پستوی فساد در ایران برافتد.