رییسجمهور سابق ایران درباره «میل جامعه به خشونت» برای «رهایی از ناامیدی» و همچنین تولید «سیکل خشونت متقابل مردم و حکومت» هشدار داد.
محمد خاتمی در یک سخنرانی اینترنتی گفت که ممکن است جامعه برای «ابراز نارضایتی و رهایی از ناامیدی میل به خشونت پیدا کند و طبعا ممکن است حکومت به خشونت متقابل متوسل شود و یک سیکل ایجاد شود».
وی تاکید کرد که «این سیکل باعث میشود که نفرت و خشونت از هر دو طرف زیادتر شود و مشکل بسیاری به وجود بیاید».
سخنان آقای خاتمی درباره «خشونت متقابل» معترضان و حکومت در حالی بیان شده که اکثر تجمعهای اعتراضی در سالهای گذشته با دخالت ماموران امنیتی به خشونت کشیده شده است.
در این شرایط بارها نهادهای مدافع حقوق بشر به سرکوب شدید تجمعهای اعتراضی در ایران اعتراض کردهاند. یکی از خونینترین این اعتراضات اواخر آبان ماه گذشته رخ داد که آمار قربانیان هنوز محل سئوال است و در حالی که نهادهای حکومتی از ارائه آن سر باز میزنند، خبرگزاری رویترز گزارش داده که ۱۵۰۰ نفر از معترضان آبان ماه سال گذشته توسط نیروهای امنیتی کشته شدند.
مقامات جمهوری اسلامی نیز از کشته شدن حدود ۱۰ نفر از نیروهای امنیتی در این اعتراضات خبر دادهاند.
همچنین گزارشهای مختلفی از به آتش کشیده شدن بانکها و نهادهای دولتی منتشر شده است که حکومت ایران آن را به معترضان نسبت میدهد. تعدادی از فعالان سیاسی اصلاحطلب دلیل به خشونت کشیده شدن اعتراضات را «نبود آزادی فعالیت مدنی» در جمهوری اسلامی دانستهاند.
پس از این اعتراضها، عبدالکریم سروش، متفکر و پژوهشگر دینی، در یک سخنرانی نسبت به افزایش خشونت در سوی معترضان و حتی دست بردن گروهی از مردم به «اسلحه» در صورت تن ندادن حکومت به خواستههایشان هشدار داده بود.
رییسجمهور سابق ایران در ادامه سخنانش با اشاره به حملات به طرح او برای آشتی ملی افزود که اگر این طرح مورد پذیرش قرار گرفته بود وضعیت بهتری داشتیم.
وی همچنین با استقبال از آزادی تعدادی از زندانیان برای جلوگیری از شیوع کرونا این پرسش را مطرح کرد که چرا دیگر زندانیان آزاد نشدند.
طرح محمد خاتمی برای آشتی ملی در سال ۹۵ از سوی آیتالله خامنهای رهبر جمهوری اسلامی، رد شد.
یک سال بعد از این طرح شعار معترضان تجمعهای اعتراضی دیماه ۹۶ با عنوان «اصلاحطلب، اصولگرا دیگه تمومه ماجرا»، بازتاب گستردهای یافت.
حسین ذوالفقاری، معاون امنیتی وزیر کشور، همان زمان اذعان کرد که اعتراضهای دیماه «عبور از همه جریانهای سیاسی کشور بود».
اعتراضهای سال ۹۶ و ۹۸ اگر چه با موضوعات اقتصادی آغاز شد اما شعارهای اصلی معترضان علیه رهبر جمهوری اسلامی، حکومت و روحانیون بود.