(rm) صدا | [ 5:09 mins ]
خبرگزاری مهر، در ادامه مصاحبههائی که بعد از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری اسلامی با چهرههای سیاسی ایران انجام می دهد به سراغ دکتر ابراهیم یزدی، دبیرکل نهضت آزادی رفته است و با اشاره به سابقهٌ دکتر یزدی در اوان انقلاب برخی از نظرات او را درباره چگونگی مشارکت مردم، آراء سازماندهی شده و تقلبی در انتخابات و آینده دولت احمدی نژاد منعکس کرده است. یزدی در این مصاحبه این تحلیل را که با انتخاب احمدی نژاد اصلاح طلبی در داخل چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی منتفی شده است را رد می کند، ولی انتخاب احمدی نژاد را غیرمنتظره می داند و می گوید سازماندهی در ریختن آرا به صندوق ها قطعا موجب افزایش بی اعتمادی مردم نسبت به حکومت جمهوری اسلامی شده است. علی سجادی (رادیوفردا): خبرگزاری مهر با اشاره به سرنوشت دو تن از یاران آیت الله خمینی در انقلاب یعنی صادق قطب زاده که – به دلیل مخالفت با استبداد حکومت اسلامی و تلاش در سرنگونی آن - اعدام شد و ابوالحسن بنی صدر که به دلیل مخالفت با به قول خودش «مهر لاستیکی شدن» آیت الله خمینی توسط وی از ریاست جمهوری اسلامی خلع شد و از ایران گریخت، مینویسد از میان سه نفری که بین مردم به مثلث «بیق» مشهور بودند یعنی بنی صدر و یزدی و قطب زاده، و هر سه از گروه موسوم به روشنفکران دینی و مسلمانان نوگرا، تنها ابراهیم یزدی باقی مانده است و همین بقاء نشان می دهد که یزدی حداقل از دو ضلع دیگر این مثلث بسیار زیرکتر بوده است!
خبرگزاری مهر همچنین درباره سوابق انقلابی دکتر یزدی مینویسد چهره ابراهیم یزدی اولینبار در روزهای نخست بعد ازپیروزی انقلاب اسلامی به همراه حجتالاسلام صادق خلخالی مطرح شد، در حالی که در یک برنامه تلویزیونی مشغول بازجویی از چند تن از مقامات رژیم شاه بودند.
دکتر یزدی در این مصاحبه طولانی هدف اصلی جنبش اصلاحات در ایران را حرکت در چارچوب فانون اساسی میداند، نه تغییر آن، و در پاسخ به این پرسش که برخی از صاحبنظران، انتخابات نهم را نقطه پایان اصلاحات درون حکومتی و حذف اصلاحطلبان حکومتی میدانند، آیا شما با این نظر موافق هستید؟ می گوید: نه من معتقد نیستم. اگر در نظر بگیریم که هدف اصلی جنبش اصلاحطلبی ایران تغییر در ساختارهای حقیقی بوده است نه ساختارهای حقوقی، اکنون پرسش اساسی مهم و سرنوشتساز این است که آیا این جریان تمامیتخواهی که با هدایت انتخابات اخیر تمامی قدرت را یکپارچه کرده است، میتواند بدون تغییر در رفتارهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی خود و بدون اعتنا به قانونمندیهای حفظ قدرت، با همان روشهای گذشته ادامه بدهد یا خیر.
دکتر یزدی شرکتکنندگان در انتخابات را به سه گروه تقسیم میکند: گروهی که به هر حال علاقهای به شرکت در انتخابات ندارد، گروهی که به شرکت در سرنوشت و دادن رای علاقمند است و احساس مسئولیت می کند اما ناامید است، و بالاخره گروهی که حضورش مشروط به آرایش نیروهای سیاسی در زمان انتخابات است.
دکتر یزدی با این تقسیم بندی میزان شرکت مردم در انتخابات اخیر را تحلیل میکند و بعد از پرداختن به نقش اصلاحطلبان درون حاکمیت و بیرون آن درباره آراء سازماندهی شده و پیامدهای آن در جامعه میگوید: شواهد و قرائن همگی حاکی از آن است که در مورد آقای احمدینژاد، به خصوص در دوره اول، آرای سازماندهی شده وجود داشت. در دور اول احمدینژاد تبلیغاتی نداشت، نه پوستری چاپ کرده بود و نه پردهای بر در و دیوار آویخته بود. در نظرسنجیها، نفر ششم یا هفتم بود. یک فعال سیاسی - فرهنگی شناخته شدهای هم نبود. اگر کارنامه وی در شهرداری تهران هم مثبت ارزیابی شود، حداکثر میتوانست در آرای حوزه انتخابیه تهران موثر باشد، نه در شهرهای دیگر. عضو یک حزب سیاسی فراگیر هم نبود و هیچ حزبی هم از او حمایت نکرد. پس سئوال اساسی پاسخ داده نشده این است که وی چگونه توانست آرایی بیش از سایر کاندیداها، که تبلیغات فراوان و گستردهای هم در همه جا داشتند به دست آورد؟ اما در مورد پیامد این نوع سازماندهی در آرای ریخته شده به صندوقها، قطعا موجب افزایش بیاعتمادی مردم به نهادها و ساختارها و کاهش اعتبار انتخابات و زبان نظام جمهوری اسلامی است.
ابراهیم یزدی با اشاره به این که نتیجه انتخابات اخیر آرایش نیروهای سیاسی را تغییر داده و برخی از گروههایی که از درون حاکمیت به بیرون پرتاب شده اند در کنار اپوزیسیون قرار گرفته اند می گوید: این گروهها، دیر یا زود به توافق پیرامون همکنشی و همکاری با یکدیگر بر محور مشترکات خواهند رسید و بر فرآیند تحولات اصلاحطلبانه تاثیرگذار خواهد بود.
دبیرکل نهضت ازادی معتقد است دولت احمدی نژاد با چالشهای جدی در سطح ملی و بینالمللی روبرو است و می افزاید: نظام جمهوری اسلامی در سطح ملی با پنج بحران و چالشهای جدی روبرو است که عبارتند از سیاسی، اقتصادی، مدیریت، ایدئولوژیک و فرهنگی.
و بالاخره دبیرکل نهضت آزادی درباره چشم انداز آینده بحران هسته ای و اختلاف جمهوری اسلامی با غرب می گوید: اگر ایران نتواند بر سر فعالیتهای هستهای خود با اتحادیه اروپا به توافق برسد، احتمال ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد و صدور قطعنامه علیه ایران، بسیار زیاد خواهد بود.