کاوشگر ناسا با نام «پِرسیویرَنس» (به‌معنای استقامت) اولین حرکت‌های خود را در مریخ انجام داده و مهندسان ناسا در حال آماده‌سازی آن برای طی مسیر ۱۵ کیلومتری در مریخ هستند؛ حرکتی که قرار است راز و رمز حیات در مریخ را آشکار کند.
کاوشگر استقامت توانسته است ابتدا حدود شش و نیم متر حرکت کند که البته این مقدار تنها یک محک برای چک کردن تجهیزات این کاوشگر قبل از عملیات اصلی بود.
یکی از مهم‌ترین نکاتی که پس از فرود این کاوشگر ارزیابی شده، بازوهای رباتیک آن بوده است. حرکت این کاوشگر کمی به جلو انجام شده، سپس چرخش ۱۵۰ درجه‌ای رخ داده و بعد کمی حرکت به عقب انجام شده است. این حرکت و بررسی آن حدود ۳۳ دقیقه طول کشیده است.
با این حرکت، رد چرخ‌های این خودروی رباتیک روی سطح مریخ نقش بسته است. این مریخ‌نورد این حرکت را در منطقه‌ای انجام داده که دانشمندان گمان می‌کنند میلیاردها سال قبل بستر یک دریاچه بوده است.
این مریخ‌نورد برای کاوش‌های خود طی دو سال حدود ۱۵ کیلومتر طی خواهد کرد. مهم‌ترین حرکت این کاوشگر به سمت جایی است که دانشمندان حدس می‌زنند احتمال دارد میلیاردها سال قبل یک دلتا بوده باشد و اگر این حدس درست باشد، شاید این کاوشگر بتواند نشا‌نه‌هایی از حیات پیدا کند.
از قابلیت‌های مهم کاوشگر استقامت این است که برخلاف کاوشگرهای قبلی قابلیت ارسال محموله به سمت زمین را هم دارد.
علاوه بر این‌ها، در این آزمایشگاه رباتیک تعداد زیادی دوربین استفاده شده که شمار آن‌ها از تعداد دوربین‌های تمام کاوشگرهایی که تا کنون به سیارهٔ مریخ ارسال شده بیشتر است.
این مریخ‌نورد در بخشی از مأموریت خود از اولین هلی‌کوپتر فضایی هم استفاده خواهد کرد. این کار طی هفته‌های آینده انجام خواهد شد و برای آن مریخ‌نورد باید به مکانی مناسبی برای برخاستن این هلی‌کوپتر حرکت کند.
طی مدت یک ماه قرار است این بالگرد پنج بار پرواز کند و پس از هر فرود مدتی سپری می‌شود تا باتری‌های آن با پنل‌های خورشیدی شارژ شود.
کاوشگر ناسا همچنین از یک رادار خاص بهره می‌برد که می‌تواند آب و یا یخ را تا عمق ۱۰ متری از سطح مریخ شناسایی کند.
مریخ‌نورد استقامت حدود پنج سانتیمتر در ثانیه سرعت دارد و می‌تواند بخشی از مسیر را به‌صورت خودران و بدون کنترل از راه دور حرکت کند.
این مریخ‌نورد در اولین مرحله قرار است حدود ۲۰۰ متر را طی کند. مهندسان ناسا پس از فرود توانسته‌اند برنامه‌های عملیاتی این کاوشگر را به‌روز کنند. این برنامه‌ها جایگزین برنامه‌های قبلی فرود در کاوشگر ناسا شده است.
این کاوشگر همچنین بازوی دو متری خود را هم باز کرده است و مهندسان ناسا موفق شدند در طول دو ساعت بازوی پنج مفصلی آن را حرکت دهند.
مهندسان ناسا پیش از شروع مأموریت اصلی باید تمام تجهیزات کاوشگر استقامت را کالیبره کنند و از انجام درست مأموریت‌های آن اطمینان حاصل کنند.
در این مدت دوربین‌های این مریخ‌نورد که با کیفیت‌ترین در نوع خود هستند هم توانسته‌اند کارایی خود را با موفقیت نشان دهند و تصاویر آن‌ها از طریق شبکهٔ دوردست ناسا که دی‌اس‌ان نام دارد به زمین فرستاده شده است.
تصویر گرفته‌شده توسط این مریخ‌نورد به مدارگرد ارسال می‌شود و این مدارگرد تصاویر را به زمین ارسال می‌کند.
