هرمز کی، فيلمسازايرانی که اغلب درفرانسه فيلم مي سازد، با فيلم «زندگی، چکه ايست آويزان»، جايزه نخست جشنواره سينمائی شهر "لارشل" را در فرانسه بدست آورد .
دوربين هرمز کی، اين بار دريچه اي است که به روی روزهای پايان حيات يک فيلسوف فرانسوی، «کريستيان درابدی» گشوده مي شود .
از اين دريچه، شخصيتی مشاهده مي شود که در اثر مرض قند، با جثه ای نحيف و پيکری که در اثر آتش سوخته و سپس ترميم شده است، تلاش مي کند با زندگی کوتاه خود روش هستی را نشان دهد. او با وجود بيماری، توان فکری خودرا حفظ کرده و دنيایی ست از شعر، کمدی و تراژدی .
هرمز کی در گفت وگویی با راديو فردا در مورد فيلمش مي گويد: اين فيلم درعين حال يک سند است، اما صرفاً يک فيلم مستند نيست و با وجودي که يک فيلم داستانی هم نيست اما داستان يک چکه آويزان است به نام زندگی .
وی مي افزايد: اين فيلم داستان ندارد وداستان آن در بی داستانی ست. شايد تعريفی ويژه باشد از سينما که ادعایی هم ندارد و يک فيلم ساده است .
پروژه فيلم و رويدادهای روزانه درون آن، هرروز در پس فردائی نامعلوم ادامه مي يابد و عاقبت آن به يک نخ وابسته بود. چرا که ادامه آن، در گرو مرگ و زندگی اين فيلسوف، مدام در معرض تهديد پايان نيافتن قرارداشت .
هرمز کی همچنين مي گويد: شايد بتوان به عنوان ويژگی فيلم، تنهائی او و تنهائی شخصيت فيلم، کرستيان درابدی را ياد آوری کرد .
به نظر او، فيلم «زندگی چکه ايست آويزان»، يا به قول خودش «آونگان» فيلمی است هم مسنتد و هم داستانی .
در واقع، داستان مجموعه اي است ازاو، شخصيت فيلم، کريستيان و تماشاگر، که بر روی لبه يک تيغ قراردارد و در طول آن، گذشته از تراژدی تماشاگررا به خنده وامي دارد .
کارگردان فيلم «زندگی چکه ايست آويزان» در مورد همکاری و همراهی اين فيلسوف که شخصيت اصلی فيلم است مي گويد: آنچه برايش موجب شگفتی مي شد اين بود که چگونه يک شخصيت علمی و فلسفی در اين فيلم، تماشاگران را از هر طبقه ای به خنده وا مي دارد .
وی در انتها مي افزايد: همه بار اين فيلم بر دوش "کريستيان درابدی" است، و نسبت به او ادای دين مي کند .
فيلم «زندگی چکه ايست آويزان»، تاکنون در شش جشنواره شرکت کرده و پس از شرکت در جشنواره ی "پوپولی" در شهرفلورانس، قرار است در سال ۲۰۰۷ در سينماهای فرانسه به نمايش عمومی درآيد.
