هفته قوه قضائیه در ایران میتواند نگاهی به کارنامه یک نام هم باشد. غلامحسین محسنی اژهای، مردی که به زبان، خود را جایگزینی برای ابراهیم رئیسی رئیسجمهور فعلی که زمانی در این کسوت بود، نمیدید.
آقای اژهای ۶۶ ساله در نشست خبری خود با تلویزیون دولتی ایران در هفته قوه قضائیه، از تحقق ۹۰درصد برنامه هایش در این قوه گفته و شادمانی اش را از یکدست شدن حاکمیت پنهان نکرده است.
چرا که به تعبیر رئیس قوه قضاییه، او با دولتی سر کار دارد که «احساس مچ گیری» ندارد.
رئیس «دستگاه عدلیه» یا «قاضی القضات» تعابیری که میزان خبرگزاری رسمی قوه قضائیه برای آقای اژهای استفاده کرده است، ضعفهایی چند را هم برای دستگاه تحت ریاستش به میان میکشد.
مسائلی که شاید گفتن و شنیدنش تازگی نداشته باشد؛ «به درازا کشیدن دادرسی، پروندههایی با شاکیان بسیار و یا حتی جرمانگاری فراوان در ایران»، آنچه به تعبیر آقای اژهای «عناوین مجرمانه» را زیاد کرده است.
غلامحسین محسنی اژهای، اما از دلایل بالارفتن شمار اعدامها که گزارش سازمان ملل متحد تعداد آن را در زمستان سالی که گذشت بیش از ۱۰۰ نفر اعلام کرده، چیزی نمیگوید.
رئیس قوه قضائیه، حتی برخی رویه های تازه در برخوردهای قضایی، مانند پرونده «دادخواهان سلامت» را هم به رخ نمیکشد و نقد نمیکند.
اینکه چگونه است جای شکایتکنندگان با متهمان پرونده در رسیدگی قضایی عوض میشود.
غلامحسین محسنی اژهای در قوه ای که در ادبیات رسمی خود را «مستقل» میخواند اما آیتالله خامنهای رهبر جمهوری اسلامی، که دستی بر همه سیاستهای کلی نظام دارد، منصوبش کرده، نشسته است و از «عدالت اجتماعی» میگوید.
در قوهای که رئیسش خود اقرار میکند، «نیروی کافی متناسب» ندارد و با «مشکل بودجه» روبهروست.
محمد ضرغامی در میزگردی با حضور محمد محمدرضایی نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی در کردستان و محمد سیفزاده حقوقدان و از اعضای مؤسس کانون مدافعان حقوق بشر در تهران به کارنامه قضا در جمهوری اسلامی پرداخته است.