ده‌ها هنرمند و چهره سرشناس دانشگاهی فرانسه با امضای بیانیه‌ای در حمایت از جعفر پناهی، محمد رسول‌اف و مصطفی آل‌احمد، ضمن اعتراض شدید به حکومت ایران، خواستار آزادی فوری این سه فیلمساز از زندان شدند.
امضاکنندگان این بیانیه که روز چهارشنبه، پنجم مرداد، منتشر شد، این سه فیلمساز را صدای جامعه ایران «به‌ویژه صدای فقیرترین و سرکوب‌شده‌ترین بخش‌های جامعه» توصیف کردند که از اعتراضات مردم به فساد منجر به فرو ریختن برج متروپل آبادان و کشته شدن ۴۳ نفر حمایت کرده بودند.
پناهی، رسول‌اف و آل‌احمد از امضاکنندکان بیانیه‌ای با عنوان «تفنگت را زمین بگذار» بودند که در اعتراض به سرکوب اعتراضات مردم آبادان منتشر شد و در واکنش، مأموران امنیتی جمهوری اسلامی رسول‌اف و آل‌احمد را بازداشت کردند.
پس از آن، در بیستم تیرماه، جعفر پناهی با گروهی از سینماگران برای پیگیری بازداشت همکاران‌شان به دادسرای زندان اوین مراجعه کرد، اما او نیز در دادسرا بازداشت و زندانی شد.
فیلمسازان و بازیگران و نویسندگان فرانسوی در بیانیه خود با ابراز خشم از بازداشت، ارعاب و زندانی کردن این سه فیلسماز نوشتند: «ما خواهان آزادی فوری همکاران‌مان و پایان دادن به تمامی محدودیت‌های وضع‌شده برای آنان هستیم.»
۸۱ فیلمساز و بازیگر و نویسنده و چهره دانشگاهی فرانسه که بیانیه حمایت از جعفر پناهی، محمد رسول‌اف و مصطفی آل‌احمد را امضا کرده‌اند، ضمن ابراز همبستگی کامل با همه نویسندگان، هنرمندان و فیلمسازان ایرانی، آنان را هنرمندانی توصیف کردند که «هر روز برای خلق آثار هنری باید بهایی همچون آزادی خود را بپردازند».
در عین حال، هنرمندان فرانسوی در بیانیه خود این سه فیلمساز زندانی را «الگو و الهام‌بخش یک نسل کامل از هنرمندان ایرانی و بین‌المللی و فیلمسازان فرانسوی و اروپایی» خوانده و نوشته‌اند: «شجاعت، عزم شما، کارهای شما و همبستگی شما را تحسین می‌کنیم و حمایت ما تا آزادی شما بی‌وقفه ادامه خواهد داشت.»
به نوشته این بیانیه، جعفر پناهی با وجود ممنوع‌ازکار شدن در جمهوری اسلامی، در یک دهه گذشته با آثارش راه‌هایی برای فیلمسازی درعین وجود همه مشکلات، مبارزه با بی‌عدالتی، حمایت از حقوق زنان و دور زدن خشونت‌های یک رژیم توتالیتر ارائه کرده و محمد رسول‌اف نیز در فیلم «شیطان وجود ندارد» همین کار را انجام داده است.
امضاکنندگان در بیانیه خود همچنین با اشاره به موارد دیگری از بازداشت فیلمسازان و هنرمندان ایرانی، از جمله فیروزه خسروانی و مینا کشاورز و همچنین هجوم مأموران به دفاتر و منازل «ده‌ها کارگردان و تهیه‌کننده دیگر فیلم‌های مستند»، آن را نشانه «هراس حکومت» خواندند و نوشتند: «این خشونت در برابر بیان و مردم باید متوقف شود.»
مینا کشاورز و فیروزه خسروانی دو مستندسازی هستند که ۱۹ اردیبهشت امسال توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی بازداشت و پس از یک هفته با قرار وثیقه از زندان آزاد شدند.
بازداشت برخی مستندسازان و عکاسان بخشی از موج جدید بازداشت در ایران است که همزمان با گسترش اعتراضات مردمی به راه افتاده است.
آلیس دیوپ، پاتریسیو گوزمان، ادگار مورن، کوستا گاوراس، ژان‌پیر و لوک داردَن، امیلی دُلوز، کریستین مونگیو، کاترین کورسینی، خاویر بیویس، ژاک اودیار، میشل آزاناویسیوس، اسکال فران و پیر ژولیو از جمله ۸۱ نفری هستند که این بیانیه را امضا کرده‌اند.
بازداشت پناهی، رسول‌اف و آل‌احمد پیش از این هم واکنش‌های گسترده دیگری هم در سطح داخلی و هم بین‌المللی در پی داشته است.
۲۵ تیرماه وزارت خارجه فرانسه بازداشت آنان را «خودسرانه» خواند و از حکومت ایران خواست سه سینماگر بازداشت‌شده را هرچه سریع‌تر آزاد کند.
پیش از آن جشنواره فیلم کن نیز با صدور بیانیه شدیداللحنی از بازداشت جعفر پناهی، محمد رسول‌اف و مصطفی آل احمد انتقاد کرده بود.
ده‌ها تن از ایرانیان فعال در عرصه فرهنگ و هنر مقیم خارج هم ۲۴ تیرماه با امضای بیانیه‌ای از همه فعالان و کنشگران داخل ایران حمایت کرده و موج تازه بازداشت‌ها در کشور را محکوم کردند و نوشتند: «بازداشت و حبس کلیۀ فعالان سیاسی و مدنی، به‌ویژه محمد رسول‌اف، مصطفی آل‌احمد و جعفر پناهی را به شدت محکوم کرده و خواهان آزادی بی‌قید و شرط و هرچه سریع‌تر آن‌ها هستیم».
کانون نویسندگان ایران، دیده‌بان حقوق بشر، وزارت خارجه آمریکا و چندین جشنواره مهم سینمایی و هنری اروپایی دیگر نیز بازداشت این سه فیلمساز را محکوم کرده‌اند و از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته‌اند به «سرکوب مخالفان» پایان دهند.
جمهوری اسلامی اتهام محمد رسول‌اف و مصطفی آل‌احمد را «ارتباط با ضد‌انقلاب و التهاب‌آفرینی و برهم زدن امنیت روانی جامعه» و اتهام جعفر پناهی را «اجتماع و تبانی» و «فعالیت تبلیغی» علیه نظام عنوان کرده است.
این در حالی است که این فیلمسازان می‌گویند کاری جز اعلام همبستگی با مردم معترض به حکومت نکرده‌اند و آقای پناهی هم چندین روز پس از بازداشت، در تماس تلفنی با همسر خود از زندان، تأکید کرد که مأموران امنیتی او را «ربوده‌اند».
