منابع نزدیک به میرحسین موسوی و زهرا رهنورد از اعمال محدودیت‌های ناگهانی در زندان خانگی این دو رهبر جنبش سبز خبر دادند و دلیل تشدید محدودیت‌ها را انتشار بیانیه‌های آنها در حمایت از اعتراضات مردمی و «جنبش زن زندگی آزادی» عنوان کردند.
وب‌سایت کلمه، نزدیک به میرحسین موسوی، نوشت: «در حالی‌که سیزدهمین سال حصر همراهان جنبش سبز آغاز شده است، به‌دنبال انتشار بیانیه‌ها و مواضع اخیر زهرا رهنورد و میرحسین موسوی در ارتباط با جنبش زن، زندگی، آزادی، از عصر یک‌شنبه هفتم اسفند محدودیت‌های ناگهانی در حصر اختر ایجاد شده است.»
این وب‌سایت به جزئیات محدودیت‌های جدید اشاره نکرد اما افزود که درباره جزئیات تشدید محدودیت‌های زندان خانگی برای میرحسین موسوی و زهرا رهنورد اطلاع‌رسانی خواهد کرد.
اردشیر امیرارجمند، مشاور میرحسین موسوی که در خارج ایران اقامت دارد، نیز در توئیتی تشدید محدودیت‌های زندان خانگی برای آقای موسوی و خانم رهنورد را تأیید کرد.
میرحسین موسوی، از رهبران «جنبش سبز» شنبه ۱۵ بهمن ماه در بیانیه‌ای که از حصر منتشر کرد، خواستار برگزاری همه‌پرسی «آزاد و سالم» در ایران، «تشکیل مجلس موسسان» و «تدوین قانون اساسی جدید» شد که استقبال شخصیت‌ها و گروه‌های سیاسی مختلف را در پی داشت، از جمله حدود ۳۵۰ تن از فعالان سیاسی و رسانه‌ای که عمدتاً ساکن ایران هستند با اشاره به «یأس جامعه از اصلاح در چارچوب ساختار موجود» از پیشنهادات او حمایت کردند.
آقای موسوی در این بیانیه تأکید کرده که حوادث «خونبار» ماه‌ها و سال‌های اخیر ایران نشان می‌دهد «اجرای بدون تنازل قانون اساسی، به عنوان شعاری که ۱۳ سال پیش بدان امید می‌رفت، دیگر کارساز نیست و باید گامی فراتر از آن گذاشت.»
در بخشی از این بیانیه نیز، میرحسین موسوی به صراحت اعلام کرد که «ایران و ایرانیان نیازمند و مهیای تحولی بنیادین‌اند، که خطوط اصلی‌‌اش را جنبش پاک زن، زندگی، آزادی ترسیم می‌کند».
زهرا رهنورد، همسر میرحسین موسوی، نیز پیشتر خشونت حاکمیت علیه زنان را «نهایت خشونت و بی‌رحمی» توصیف کرده بود که «حتی در دیکتاتوری‌های قرون وسطی نیز سابقه ندارد.»
علاوه بر این، موسوی و رهنورد روز پنج‌شنبه هفدهم آذر ماه در بیانیه‌ای خطاب به حاکمیت نوشتند که «چوبه‌های دار جنبش مردم را متوقف نخواهد کرد.»
میرحسین موسوی و زهرا رهنورد از ۲۵ بهمن سال ۱۳۸۹ تحت حصر قرار گرفتند و اکنون که بیش از دوازده سال از آن روز می‌گذرد، طولانی‌ترین حصر در تاریخ ایران رقم خورده است.
با وجود آنکه یکی از شعارهایی حسن روحانی در سال ۱۳۹۲ «رفع حصر» از موسوی، رهنورد و همچنین مهدی کروبی بود، اما این شعار هرگز عملی نشد و آنها همچنان بدون محاکمه و برگزاری هیچ گونه دادگاهی در زندان خانگی به سر می برند.
