همایون سامه‌یح، عضو کمیسیون بهداشت مجلس، در مورد کمبود دارو در ماه‌های آینده هشدار داد و اعلام کرد بودجهٔ لازم برای تهیه دارو و تجهیزات پزشکی ۱۵۰ هزار میلیارد تومان است اما بودجه‌ای که دولت برای دارو تخصیص داده، از نصف این رقم بیشتر نیست.
این نمایندهٔ مجلس روز دوشنبه چهارم اردیبهشت در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا با انتقاد از تصمیماتی که هیئت دولت و سازمان برنامه و بودجه در تدوین بودجه گرفته‌اند، افزود: «پیش‌بینی ما این است که در ماه‌های آینده نه تنها مشکل دارو بلکه مشکلات تجهیزات پزشکی هم به‌شدت اضافه خواهد شد.»
این خلاف ادعای وزیر بهداشت است که به‌تازگی گفته بود «در سال جاری هیچ‌گونه نگرانی در این حوزه نخواهیم داشت».
آقای سامه‌یح توضیح داد که «مجلس ۶۹ همت (هزار میلیارد تومان) در این خصوص تصویب کرده است. در زمان تصویب بودجه مسئولان غذا و دارو اعلام کرده بودند که نزدیک به ۱۱۰ همت باید برای دارو اختصاص داده شود و حدود ۴۰ همت کسری داشتیم اما با توجه به تورمی که وجود دارد و افزایش قیمت‌های جهانی و افزایش قیمت در ایران پیش‌بینی می‌کنیم، آنچه که برای دارو لازم است ۱۵۰ همت است و آنچه که برای دارو تخصیص داده شده، نصف آن چیزی است که لازم است.»
همایون سامه‌یح همچنین تأکید کرد که «در حال حاضر تعداد داروهای کمیاب یا نایاب زیاد است و اغلب این داروها داروهای اساسی هستند.»
ارائه این آمارها از سوی این عضو کمیسیون بهداشت مجلس در حالی صورت می‌گیرد که بهرام عین‌اللهی، وزیر بهداشت روز ۲۹ فروردین مدعی شده بود که «خوشبختانه با توافقی که با سازمان برنامه و بودجه داشتیم، یک و نیم میلیارد دلار ارز ترجیحی برای حوزه تجهیزات پزشکی و داروهای گران‌قیمت تصویب شد و در سال جاری هیچ‌گونه نگرانی در این حوزه نخواهیم داشت.»
دولت ابراهیم رئیسی از ۲۳ تیر ۱۴۰۱ با اجرای طرحی تحت عنوان «دارویار» ارز ترجیحی واردات دارو را حذف کرد و از آن زمان انتقادات از عملکرد دولت او در حوزهٔ تأمین دارو بالا گرفته است.
این در حالی است که دولت ابراهیم رئیسی بودجه‌های کلانی برای مؤسسات تبلیغی، مذهبی و نهادهایی که به مجلس و دولت پاسخگو نیستند، در نظر گرفته است.
در هفته‌های اخیر، کارشناسان در مورد کمبود داروهای اعصاب، ضد افسردگی و برخی داروهای بیماران خاص در کشور هشدارهای زیادی داده‌اند و هم‌زمان وضعیت کنونی بیماران هموفیلی در کشور نیز «نگران‌کننده» توصیف شده است.
چند روز پیش از این، سی‌ام فروردین، کامبیز کاظمی، از مدیران اسبق شرکت‌های دارویی و کارشناس حوزه دارو، در این باره به پایگاه خبری «انتخاب» گفت که اوضاع فعلی بازار دارو به خاطر کمبود ارز و قیمت‌گذاری دستوری است.
کامبیز کاظمی در مورد عملکرد دولت رئیسی در این حوزه گفت که «دولت برای کمبود دلار سعی کرده در هر جایی منابعی را که برای واردات منابع اولیه در نظر می‌گیرد، کم کند. شرکت‌های دارویی نیز منتظر ماده اولیه هستند و زمانی که فقدان ماده اولیه داریم، این مشکل پیش می‌آید.»
او افزود که مسئولان اعلام کردند ۴۰ کشتی در بنادر منتظر ترخیص‌اند، اما چون دلاری به آن‌ها پرداخت نشده است، بار را تخلیه نمی‌کنند.
«در زاهدان اسپری تنفسی هم پیدا نمی‌شود»، «مورد توجه دولت قرار نگرفت»
بنابر یک گزارش تازه از خبرگزاری ایلنا در روز یکم اردیبهشت، وضعیت دارویی در مناطق محروم کشور بسیار وخیم شده و ازجمله پرستاران شاغل در بیمارستان‌های زاهدان لظعلر نگرانی کرده‌اند.
به‌گفتهٔ آنان، «سال گذشته با کمبود داروهایی مثل سرم یا انسولین در زاهدان مواجه بودیم؛ حتی در روزهایی در زمستان، اسپری تنفسی در زاهدان پیدا نمی‌شد؛ آن‌هم در شرایطی که به خاطرِ گرد و غبار و شرایط آب و هوایی، افراد زیادی از جمله کودکان خردسال به اسپری تنفسی نیاز داشتند؛ سال قبل شرایط‌مان اینگونه بود، امسال که از ابتدای سال هشدار کمبود و گرانی دارو می‌دهند، قرار است چه اوضاعی نصیب ما شود؟»
مرتضی خاتمی، نایب رئیس کمیسیون بهداشت مجلس، هم بیست و هفتم فروردین گفته بود: «با توجه به میزان اعتبارات پیش‌بینی شده برای دارو و تجهیزات پزشکی در سال گذشته و سال جاری به‌طور قطع با کمبود دارو در سال جاری مواجه خواهیم شد و درحالی‌که این موضوع را به رئیس‌جمهور و در کمیسیون تلفیق و صحن علنی مجلس به نماینده دولت و سازمان برنامه و بودجه متذکر شده‌ایم، اما متأسفانه مورد توجه قرار نگرفت.»
علاوه بر بی‌توجهی مسئولان دولتی به این موضوع، حسینعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی، روز ۲۱ اسفند ضمن هشدار این‌که «در سال آینده در بحث دارو و تجهیزات پزشکی با مشکل مواجه خواهیم شد»، خبر داد که «مسئولان آمار دقیقی هم از کمبودهای دارویی ندارند.»
در همین حال صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران در دوره‌های اخیر پیاپی گزارش‌های خبرنگاران خود از کشورهای اروپایی، مانند آلمان، فرانسه و بریتانیا را پخش می‌کنند با این ادعا که کمبود دارو در این کشورها نیز یک امر عادی و حتی وخیم‌تر از ایران است. منابع مستقل اما این گزارش‌ها را تأیید نمی‌کنند.
