فعالان مدنی در تهران از یورش نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی به منزل محمد حبیبی، سخنگوی بازداشت شده کانون صنفی معلمان، خبر دادند و گفتند که این نیروها تعدادی از تعدادی از معلمان و فعالان مدنی و کارگری را هنگام دیدار با خانواده حبیبی بازداشت کردند.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران گزارش داد که «جمعه، هشتم اردیبهشت ماه نیروهای امنیتی با یورش به خانه محمد حبیبی، سخنگوی زندانی کانون صنفی معلمان تهران، تعدادی از معلمان حاضر در این دیدار و نیز تعدادی از فعالان صنفی و مدنی مدافع حقوق کارگران را با خشونت» بازداشت کردند.
این شورا تاکید کرد که در جریان ورود نیروهای امنیتی به منزل محمد حبیبی و بازداشت فعالان حقوق فرهنگیان و کارگران «یکی از معلمان زن دچار حمله قلبی شد» و به بیمارستان انتقال یافت.
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان از «ریحانه انصاری‌نژاد، عسل محمدی، هیراد پیربداقی، آنیشا اسدالهی، سروناز احمدی، کامیار فکور، حسن ابراهیمی، ژاله روحزاد و اولدوز هاشمی» به عنوان تعدادی از فعالانی نام برد که در یورش نیروهای امنیتی به منزل محمد حبیبی، بازداشت و به زندان اوین منتقل شده‌اند.
عالیه مطلب‌زاده، روزنامه‌نگار، عکس و زندانی سیاسی پیشین، در صفحه توییتر خود نوشت: «عصر جمعه هشتم اردیبهشت، ماموران به خانه محمد حبیبی یورش برده و تعدادی از معلمان و فعالانی که به دیدار خانواده ایشان رفته بودند را بازداشت کردند.»
در این توییت تاکید شده که در جریان این یورش، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی همچنین اقدام به بازداشت خدیجه پاک‌ضمیر، معلم و همسر محمد حبیبی، کردند.
مطلب‌زاده همچنین از «عسل محمدی، هیراد پیربداغی ، ندا ناجی» سه تن از فعالان مدنی و کارگری به عنوان دیگر بازداشت شدگان در منزل محمد حبیبی نام برد و افزود که «احتمالا آنیشا اسدالهی» مترجم و از فعالان کارگری هم جزو بازداشت شدگان است.
همزمان محمود بهشتی لنگرودی از اعضای سرشناس کانون صنفی معلمان ایران و از فعالان حقوق فرهنگیان که مدت‌ها بازداشت و زندانی بوده نیز در توییتی نوشت: «تعدادی از معلمان و فعالان مدنی که برای دیدار با خانواده محمد حبیبی به منزل این معلم زندانی رفته بودند بازداشت شدند. خانم خدیجه پاک ضمیر، همسر آقای حبیبی هم بازداشت شد و در جریان این بازداشت یکی از خانم‌ها دچار حمله قلبی شد و در بیمارستان بستری شده است.»
محمود بهشتی لنگرودی ساعتی بعد توییت خود درباره جزئیات بازداشت‌ها در جریان یورش نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی به منزل محمد حبیبی، سخنگوی بازداشت شده کانون صنفی معلمان، را «حذف» کرد و نوشت که این توییت را «بنا به مصالحی که بعدا توضیح داده خواهد شد» حذف کرده است.
محمد حبیبی، سخنگوی کانون صنفی معلمان(تهران)، در چند سال گذشته بارها بازداشت و زندانی شده است. او آخرین بار نوزدهم بهمن ماه ۱۴۰۱ پس از تحمل حدود ده ماه حبس آزاد شده بود اما روز شانزدهم فروردین ماه ۱۴۰۱، کمتر از دو ماه پس از آزادی، بار دیگر نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی با حضور در محل کارش، یکی از هنرستان‌های شهرک اندیشه شهریار، این معلم را بازداشت کردند.
خدیجه پاک‌ضمیر، همسر محمد حبیبی، روز بیست و هشتم فروردین ماه در مصاحبه با روزنامه شرق با اشاره به تداوم بی‌خبری از وضعیت همسرش، گفت: «نگرانیم، ولی کسی پاسخگوی ما نیست. من نمی‌دانم همسرم هنوز در بند ۲۰۹ زندان اوین است یا به محل دیگری منتقل شده، در انفرادی است یا خیر» و با وجود اینکه «در قانون برای بازداشت‌شدگان حقوق مشخصی پیش‌بینی شده، ولی ما از آن‌ها محرومیم.»
فشارها بر معلمان شامل احضار، بازداشت و اجرای احکام زندان از پیش صادر شده از آغازین روزهای سال ۱۴۰۲ و در پی تجمع‌های اعتراضی اسفند ماه معلمان در اعتراض به حملات سریالی به مدارس و مسموم‌سازی دانش‌آموزان دختر و همچنین تجمع‌های اعتراض به «ناتوانی دولت در پرداخت حقوق و معوقات معلمان» اوج گرفته است.
در استان گیلان روز شنبه نوزدهم فروردین ماه انوش عادلی، محمود صدیقی‌پور و عزیز قاسم‌زاده، سه تن از فعالان صنفی فرهنگیان گیلان، برای تحمل «حکم یک سال حبس» صادر شده از دادگاه انقلاب پس از احضار به اجرای احکام دادگستری رشت، بازداشت و به زندان لاکان این شهر منتقل شدند.
امید شاه‌محمدی از معلمان شهر دیواندره و عضو انجمن صنفی معلمان استان کردستان نیز روز بیستم فروردین ماه برای اجرای حکم یک سال حبس تعزیری به زندان بیجار منتقل شد.
این در حالی است که شماری از فعالان حقوق فرهنگیان چون اسماعیل عبدی، هاشم خواستار، رسول بداقی، جعفر ابراهیمی و مهدی فتحی مدت‌هاست که زندانی شده‌اند و شماری نیز در ماه‌های گذشته بازداشت شده‌اند.
