جمعی از مردم و نیز خانواده‌های معترضان کشته شده در بسیاری از شهرهای ایران روز و شامگاه جمعه همزمان با مراسم مذهبی «عاشورا»، بر آرامگاه کودکان، زنان و جوانان کشته شده در اعتراضات حضور یافته و ضمن یادآوری کشتار معترضان به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، بر ادامه «دادخواهی» تاکید کردند.
در شهر آمل گروه موزیک تکیه نیاکی، یکی از تکایای بزرگ این شهر، روز جمعه همزمان با مراسم ظهر عاشورا با لباس‌های سفید و با نواختن تصنیف «از خونه جوانان وطن لاله دمیده» در کنار آرامگاه غزاله چلابی حضور یافتند و به این دختر جوان کشته شده در جریان اعتراضات زن، زندگی، آزادی ادای احترام کردند.
این اقدام در حالی انجام شد که مسئولان امام‌زاده قاسم آمل به تازگی بخشی از این آرامستان را که در آن آرامگاه غزاله چلابی قرار دارد به گونه‌ای دیوارکشی کرده‌اند که آرامگاه این معترض کشته شده از خیابان مجاور قابل مشاهده نشود.
ویدیوهای منتشر شده از دقایق حضور گروه موزیک تکیه نیاکی بر آرامگاه غزاله چلابی، همچنین سوگواری فاطمه مجتبایی و تشکر او از این گروه را به تصویر کشیده است.
فاطمه مجتبایی، مادر غزاله چلابی، پیش از این نیز بارها از مردم به ویزه مردم شهرش آمل به خاطر حضور مستمرشان بر ارامگاه دخترش تجلیل کرده است.
او یک روز پیش نیز در صفحه اینستاگرام خود با اشاره به دیوارکشی که برای محدود کردن آرامگاه دخترش انجام شده، نوشت: «دیواری که دور مزار غزاله قهرمان کشیدید حتی اگر دیوار برلین باشد بازهم مردم کم نمی‌آورند.»
مادر غزاله چلابی در ادامه خطاب به نیروهای حکومتی افزود: «چشم‌های کورتان را باز کنید و از حسرت و حسادت بمیرید، آنها [غزاله و دیگر معترضان کشته شده ] در قلب مردم حک شده‌اند.»
همزمان در روز عاشورا شماری از جوانان و نوجوانان با حضور بر آرامگاه سیاوش محمودی در بهشت زهرای تهران، با نواختن طلب و سنج و موسیقی آئینی به این نوجوان کشته شده به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، ادای احترام کردند.
طبق ویدیوهایی منتشر شده در ایذه نیز جمعی از جوانان با حضور بر آرامگاه پویا مولایی‌راد و نواختن طبل، مراسم سوگواری را در کنار آرامگاه این جوان کشته شده برگزار کردند.
پویا مولایی‌راد، پسر عموی ماه‌منیر مولایی‌راد بود که همزمان با سالروز تولد کیان پیرفلک، کودک کشته شده به دست نیروهای امنیتی، در یکی از جاده‌های اطراف ایذه هدف شلیک نیروهای امنیتی قرار گرفت و کشته شد.
در ویدیویی که بستگان حانه کیا بر آرامگاه او در شب عاشورا منتشر شده نشان می‌دهد که از حضور مادر و خواهر و اعضای خانواده کیا در حال سوگواری بر مزار او هستند. خواهر حانه کیا همراه این ویدیو نوشت: «شب عاشورای ما امشب در کنار آرامگاه خواهر پهلو شکسته‌ام.»
بسیاری از خانواده‌های معترضان کشته شده نیز روز جمعه با انتشار تصوایر و ویدیوهایی بر دادخواهی تاکید کرده و عاشورای خود را روز کشته شدن کودکان، زنان و جوانان معترض توصیف کردند.
پوریا روحی، برادر حمیدرضا روحی معترض کشته شده با شلیک نستقیم نیروهای حکومتی در شهرزیبای تهران، با انتشر ویدیویی از مداحی برادرش، نوشت: «محرم امسال با دیدن جای خالی‌ات انگار یک بار دیگر خبر تیر خوردنت رو شنیدم.»
مادر عرفان خزایی نیز ضمن انتشار ویدیویی از حضور خودش و شماری از بستگان و مردم در روز عاشورا بر آرامگاه این جوان معترض کشته شده، خطاب به مقام‌های حکومتی نوشت: «نگذاشتید بچه‌هایمان از این آب و خاک لذت ببرند. غریبانه به خاک سیاهمان نشاندید و خیمه دلمان را آتش زدید.»
بیتا لایق‌پور، خواهر بهنام لایق‌پور، معترض کشته شده در رشت، در صفحه اینستاگرام خود با انتشار ویدیویی از طبل‌زنی سالهای گذشته برادرش در سالهای گذشته و بیان اینکه «بهنام عزیز من از بچگی عاشق محرم بود»، نوشت: «محرم من سی شهریور ۱۴۰۱ باقی می‌ماند.
همچنین مادر مجتبی قناعتی نیز با انتشار تصویری از آرامگاه فرزندش، در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «گوشه گوشه این کشور لاله‌زار است.»
مریم کریم‌بیگی، خواهر مصطفی کریم‌بیگی معترض کشته شده در عاشورای سال ۸۸ نیز در توییتی با شرح کشته شدن برادرش و مجازات خود به خاطر دادخواهی، نوشت: «من این ظلم را با خودم تا اتاق بازجویی و سلول‌های ۲۰۹ بردم من فقط خواستم خواهرت باشم و این در کشوری که همه چیز ممنوع است جرم بزرگی تلقی شد. اول تورا از من گرفتند و سپس چون نام‌ات سر زبانمان بود مجازات شدیم.»
مصطفی قیصری، برادر محسن قیصری معترض کشته شده به دست نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی در ایلام نیز با انتشار ویدیویی از عزاداری برادرش، در صفحه اینستاگرام خود نوشت: «من عزادارم، نه عزای محرم و حسین، من عزادار انسان‌هایی هستم که زنده‌اند و زندگی نمی‌کنند» و «به نشانه عزایم، لباس سفید به تن می‌کنم.»
پدر و مادر محسن محمدی کوچکسرایی، نیز در روز عاشورا با همراهی جمعی از بستگان و مردم بر آرامگاه فرزندشان حضور یافته و گفتند: «مادیگر عزادار نیستیم، ما دادخواه خون فرزندمان هستیم.»
