در حالی که موج اخراج استادان دانشگاهها ادامه دارد، غلامرضا نوری قزلجه رئیس فراکسیون مستقلین مجلس شورای اسلامی، به صراحت گفت که «شخص ابراهیم رئیسی مسئول اخراج اساتید از دانشگاه» است. همزمان یک عضو موتلفه اسلامی شمار استادان اخراج شده را حدود «۱۰۰ تن» اعلام کرد و این تعداد را در مقابل آمار کل مدرسان دانشگاهها رقمی ناچیز عنوان کرد.
در همین حال «فعالان صنفیدانشجویی دانشگاه تربیتمدرس» طی بیانیهای با اعتراض به موج اخراج استادان و فشارهای امنیتی و احکام اخراج و تعلیق دانشجویان معترض، خطاب به مقامهای جمهوری اسلامی نوشتند:«تشت رسوایی سیاستهای ترسخورده سرکوبتان از بام فرو افتاده است» و «زخمی که بر تن دانشگاه میزنید، با تعویض نامها پنهان نمیشود.»
غلامرضا نوری قزلجه، رئیس فراکسیون مستقلین ولایی مجلس شورای اسلامی، روز شنبه در مصاحبهای با سایت دیدهبان ایران، گفت: «شخص ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری اسلامی، مسئول اخراج اساتید از دانشگاه است» و «من این اقدامات در حوزه فرهنگ و دنشگاهها را خلاف روشن روح قانون اساسی و خلاف روشن اصول مترقی در حوزههای کرامت انسانی، آزادی بیان و اندیشه، برابری همه مردم در مقابل قانون میدانم.»
این نماینده مجلس با تاکید بر اینکه «با این فرمان کشور را به جاهای خطرناکی میبرند»، افزود: «آنچه در دانشگاهها رخ داده را به خودکشی فرهنگی تعبیر میکنم.»
آقای نوری قزلجه هدف از «حذف اساتید منتقد» را ادامه یکدستسازی و «خالصسازی» حکومت عنوان کرد و افزود: «اگر در یک جمله خلاصه کنم هدف تداوم همان خالصسازی است که در حوزه سیاست و قدرت صورت گرفته و الان وارد حوزه فرهنگ و دانشگاهها شده است.»
این نماینده مجلس حذف طیفهای مختلف فکری و سیاسی توسط «یک اقلیت صاحب قدرت» در ایران را یک اقدام سازماندهی شده و دامنه دار خواند و گفت که «یک جریان افراطی پشت این قضایا وجود دارد که شاید یک بخشی از آن جبهه پایداری» است اما ماهیت آن «فارغ از افکار و احزاب سیاسی» طیفهایی در حکومت هستند که «یک جریان افراطی خطرناک را در کشور» تشکیل دادهاند.
رئیس فراکسیون مستقلین مجلس برای نمونه به بیانیه وزارت کشور در حمایت از اقدامات وزارت علوم در اخراج استادان دانشگاه، افزود که این بیانیه «بسیار تعجبآور» بود و نشان میدهد که «کسانی در عرصه قدرت و سیاست» در حال انجام « یکدست سازی» هستند.
نوری قزلجه همچنین گفت: ما در فراکسیون اقلیت حتما در مورد اخراج استادان موضعگیری خواهیم کرد ولی به نظر میآید اکثریت مجلس با این اقدامات دولت رئیسی هماهنگ» است و اساسا «مجموعه اکثریت مجلس و دولت» خود مسئول یکدستسازی هستند و به همین دلیل «بعید است در مجلس اقدامات جدی» در مورد اخراج استادان انجام شود.
«اخراج کمتر از ۱۰۰ استاد»
همزمان اما محمدکاظم انبارلویی، عضو شورای مرکزی موتلفه اسلامی، استادان اخراجی را به خاطر حمایتشان از اعتراضات زن، زندگی، ازادی و دانشجویان معترض، افرادی «وابسته به سرویسهای امنیتی دولتهای غربی» و نبوق اجانب» خواند و تعداد «استادان اخراج شده» را «کمتر از ۱۰۰ نفر» اعلام کرد.
این عضو موتلفه اسلامی با حمایت از موج اخراج استادان، نوشت: « اینهمه سروصدا در مورد بهاصطلاح اخراج اساتید» در حالی است که تعداد این استادان «کمتر از ۱۰۰ نفر» است و تعدادشان «به چهار دهم درصد تعداد کل استادان دانشگاهها» هم نیست.
آقای انبارلویی در ادامه نوشت: «تعجبم از برخی سایتهای خبری است که همت خود را مصروف دفاع از این جماعت موسوم به اخراجی گذاشتهاند که برخی از آنها یا قراردادشان تمامشده یا بازنشسته شدند و فقط چند نفر بوق اجانب هستند که اینهمه غوغا برای اخراج آنها راه افتاده است.»
اعلام تعداد نزدیک به «۱۰۰ نفری» استادان اخراج شده از دانشگاه توسط یک عضو موتلفه اسلامی، از احزاب نزدیک به جناح حاکم بر ایران، در حالی است که هفته گذشته علی شمسیپور، سخنگوی وزارت علوم، اخراج یا تعلیق «۵۸ تن از استادان دانشگاه» در دولت ابراهیم رئیسی را تایید کرده بود.
فعالان صنفی دانشجویی دانشگاه تربیتمدرس: تشت رسوایی سیاستهای ترسخورده سرکوب از بام فرو افتاده است
در همین حال اعتراض تشکلهای دانشجویی به موج اخراج اساتید دانشگاهها ادامه دارد و در تازهترین مورد «فعالان صنفیدانشجویی دانشگاه تربیتمدرس» با انتشار بیانیهای به «سرکوب اساتید و دانشجویان» اعتراض کردند.
در این بیانیه «فعالان صنفیدانشجویی دانشگاه تربیتمدرس» که عصر شنبه ۱۸ شهریور در کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور منتشر شد، خطاب به مقامهای جمهوری اسلامی، وزارت علوم و مدیران دانشگاهها آمده است: «به جای اخراج میگویید قطع همکاری» و «احکام انضباطی سیاسی را ]احکام[ آموزشی جا میزنید» در حالی که «شما که هرگز دغدغهی علم در دانشگاه نداشتهاید.»
دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس در بیانیه خود همچنین خطاب به مقامهای حکومتی نوشتند: «تشت رسوایی سیاستهای ترسخورده سرکوبتان از بام فرو افتاده است» و «زخمی که بر تن دانشگاه میزنید، با تعویض نامها پنهان نمیشود.»
آنها در ادامه با اعتراض به موج اخراج استادان از جمله سمیه سیما، استاد دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه تربیت مدرس»، این اخراجها را «سرکوب صدای آزادیخواهی و برابریطلبی» توصیف کردند و نوشتند: «ما دانشجویان دانشگاه تربیتمدرس در کنار سمیه سیما، دو دانشجوی تعلیقی و دیگر دانشجویان و اساتیدی که در یک سال اخیر تحت فشارهای نهادهای امنیتی در دانشگاه قرار گرفتهاند، میمانیم و سرکوب را برنمیتابیم.»
«فعالان صنفیدانشجویی دانشگاه تربیتمدرس» در بیانیه خود با تاکید بر اینکه «دانشگاه رستنگاه آزادی است»، افزودند: «دانشگاه خانه ماست، از این خانه مراقبت میکنیم. به قول یارانمان، حرفی با شما نداریم الا "نه"، اما در این خانه میمانیم و یقین بدانید آن را به دستان شما نااهلانش وانمیگذاریم» و «نیک میدانیم که میبینیم آن شکفتن شادی را، آن جشن بزرگ روز آزادی را.»
از زمان آغاز اعتراضات زن، زندگی، آزادی در ایران، شماری از استادان دانشگاههای تهران، علامه، تربیت مدرس، صنعتی شریف، فردوسی مشهد، دانشگاه اصفهان، دانشگاه هنر تهران، دانشگاه کرمان، دانشگاه حکیم سبزواری، دانشگاه بهشتی، دانشگاه شیراز، دانشگاه گیلان و دیگر دانشگاههای ایران به خاطر حمایت از دانشجویان معترض از کار «تعلیق» یا «اخراج» شدهاند.
در جدیدترین مورد از اخراج استادان، روز شنبه ۱۸ شهریور ماه محمد سعادتی، استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند، نیز خبر داد که پس از ۱۳ سال تدریس از این دانشگاه اخراج شده است.
محمد سلطانی در شبکۀ اجتماعی ایکس (توییتر سابق) نوشت: «بالاخره بعد از سیزده سال، دوسال بورسیه و ۱۱ سال تدریس، نوبت ما هم رسید هفته پیش شفاها اعلام کردند، و روز شنبه هم نامه اخراج را دریافت کردم» و «دلیلی که شفاها اعلام کردند مربوط به صلاحیت عمومی» است.
ابعاد «تعلیق» و «اخراج» استادان چنان گسترده است که شوراهای صنفی دانشجویان کشور پیشتر آن را بخشی از «پروژه بزرگتر تصفیه دانشگاهها در سراسر کشور» خوانده است.
علاوه بر بیانیههای دانشجویان چندین دانشگاه در اعتراض به موج اخراج استادان دانشگاه و واکنشهای گسترده در فضای عمومی و مجازی به اخراج دهها استاد دانشگاه، کانون صنفی استادان دانشگاهی ایران یکشنبه ۵ شهریور در بیانیهای با اشاره به تشکیل «صدها پرونده» برای استادان دانشگاه به موج اخراج استادان اعتراض کرد و خواهان توقف روند «احضار» و «اخراج» استادان دانشگاهها شد.
همچنین کانون نویسندگان ایران دوشنبه ۶ شهریور ماه در بیانیهای ضمن اعتراض به اخراج استادان دانشگاه، نسبت به «تنگتر شدن حلقه سرکوب دانشگاه» و «تکرار فاجعه تصفیه دهه ۶۰ دانشگاهها» هشدار داد.
دوازده تشکل صنفی هنرمندان ایران نیز روز جمعه ۱۷ شهریور در نامهای سرگشاده، با اعتراض به «فضای امنیتی در دانشگاهها»، خواهان «توقف رفتارهای خشونتبار» حکومتی، «لغو تمامی احکام تعلیق، تبعید و محرومیت از تحصیل صادره علیه دانشجویان»، «توقف اخراج اساتید» و «بازگشت استادان اخراجی به دانشگاهها» شدند.