نرگس محمدی، فعال حقوق بشر و زندانی سیاسی، در پیامی سالروز «کشته‌شدن مهسا (ژینا) امینی» در ۲۵ شهریور سال ۱۴۰۱ را «روز ثبت ظلم حکومت استبدادی دینی علیه زنان ایران» دانست.
خانم محمدی در پیام خود تاکید کرده است که «در این روز در کنار پدر و مادر مهسا و دست در دست هم صدای فریاد اعتراض انقلابی باشیم و همه‌مان با هر امکان و نشان در هر صحن و خیابان، نمایش اعتراض باشیم.»
او گفته است: «جنبش انقلابی "زن، زندگی، ازادی" نشان از" اقتدار معترض" دارد و مسقط "مشروعیت "و اقتدار "حکومت دینی استبدادی است.»
اشاره خانم محمدی به اعتراضات سراسری و ادامه‌دار در ایران در سال گذشته است که جرقه آن در پی جان باختن مهسا (ژینا) امینی در بازداشت گشت ارشاد، زده شد و دامنه آن به سرعت گسترش یافت. در جریان سرکوب شدید این اعتراضات بیش از صدها نفر از جمله ۶۴ نوجوان و ۳۴ زن، کشته شدند.
این فعال سیاسی زندانی در پیام خود تاکید کرد: «یک سال گذشت. کشتار و اعدام جوانان در خیابان و در زندان و بازداشت و شکنجه و حبس زنان و مردان گرچه ملتی را به اندوه نشانده اما حکومت را با فلاکت، انزجار و تزلزل هراس‌آلودی مواجه کرده است.»
نرگس محمدی به‌دلیل فعالیت‌های مدنی خود از جمله انتقاد از سرکوب اعتراضات مردم، حمایت از زندانیان سیاسی، مخالفت با مجازات اعدام و دفاع از حقوق شهروندان در دوهه اخیر بارها روانهٔ زندان شده وهم‌اکنون نیز در زندان است.
این فعال سیاسی زندانی در ادامه پیام خود تصریح کرده است که «تشدید سرکوب» توسط جمهوری اسلامی، «نه از سر اوج قدرت که از حضیض ذلت است».
او تاکید کرده است که همزمان با «گسترش حوزه های سرکوب» توسط حکومت جمهوری اسلامی «حکومت بیش از پیش در باتلاق عدم مشروعیت فرو رفته است.»
نرگس محمدی در پایان این پیام خود گفته است که «پیروزی نهایی قطعی است.»
مرداد امسال در پی صدور حکم جدید علیه نرگس محمدی، مجموع دوره زندان این فعال حقوق بشر به ده سال و ۹ ماه به‌همراه ۱۵۴ ضربه شلاق افزایش یافت.
خانم محمدی به‌ویژه در ماه‌های گذشته با انتشار نامه‌های متعدد درباره وضعیت زندان‌ها و بازداشتگاه و خشونت علیه زندانیان و بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری هشدار داده است.
او اواسط آذر پارسال در نامه‌ای به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، «تعرض به زنان حین بازداشت و در بازداشتگاه‌ها» را «بخشی از برنامه سرکوب» جمهوری اسلامی علیه زنان معترض و مبارز خوانده بود.
