سینمای ایران یک سال استثنایی را پشت سر گذاشت؛ سالی که شبیه هیچ سالی از چهار دههٔ گذشته نبود. از زمان شکل‌گیری جریان اصلی سینمای بعد انقلاب ایران در سال‌های ابتدایی دهه ۶۰ تا کنون، این میزان فاصله‌گیری سینما با حکومت دیده نشده بود.
در یک سال گذشته تعداد قابل توجهی از سینماگران به شکل‌های مختلف مخالفت خود را با حکومت نشان دادند و روند تولید فیلم‌های بدون مجوز حکومتی، پرقدرت‌تر از همیشه به جلوه‌ای از تصویر هنرهای نمایشی ایران در دنیا تبدیل شد.
حجاب از سر برداشتن تعدادی از سرشناس‌ترین زنان سینماگر که در سطوح بالایی از جریان رسمی هنرهای نمایشی ایران فعال بودند، جلوهٔ مهمی از اتفاقات کم‌نظیر یک سال اخیر در سینمای ایران بود.
افزایش تعداد فیلم‌هایی که بدون دریافت مجوزهای مرسوم حکومتی ساخته شدند و در اغلب آن‌ها زنان بازیگر حجاب اجباری ندارند، اتفاق مهم و کم‌سابقهٔ دیگر حاصل از تحولات اجتماعی و سیاسی اخیر بود.
اهمیت این اتفاق زمانی بیشتر شد که این فیلم‌ها در صحنهٔ بین‌المللی نمایندهٔ ایران در جشنواره‌های معتبر شدند و جریان رسمی سینمای ایران از برنامه‌ها کنار گذاشته شد.
مجلهٔ هفتگی «صحنه» در یک سالگی اعتراضات «زن زندگی آزادی»، تأثیر این اعتراضات بر سینمای ایران را در گفت‌وگو با امیرعطا جولایی، پژوهشگر و نویسندهٔ سینمایی، بررسی کرده است.
