نمایش فیلم سینمایی «ناپلئون»، به‌کارگردانی ریدلی اسکات، با واکنش‌های متفاوتی به‌خصوص در فرانسه روبه‌رو شده است.
این فیلم که داستان ظهور و سقوط ناپلئون بناپارت در انتهای قرن هجدهم و ابتدای قرن نوزدهم میلادی را روایت می‌کند، از ۲۲ نوامبر (یکم آذرماه) روی پردهٔ سینماهای جهان رفته و در همان روز اول نمایش در فرانسه نزدیک به ۱۲۰ هزار نفر را در این کشور به سالن‌های سینما کشاند.
برخی رسانه‌های فرانسوی این فیلم را به‌دلیل آن‌چه «عدم دقت تاریخی و موضع ضد فرانسوی» خوانده‌اند، مورد انتقاد قرار داده‌اند.
روزنامهٔ فرانسوی فیگارو حتی به‌کنایه فیلم «ناپلئون» را «باربی و کين تحت امپراتوری» نامیده است؛ اشاره‌ای ضمنی به فیلم «باربی» و مقایسهٔ دو کاراکتر ناپلئون و ژوزفین با شخصیت‌های کِن و باربی.
در واکنش، ریدلی اسکات پاسخ منتقدان سرسخت را با این جمله داده است: «فرانسوی‌ها حتی خودشان را هم دوست ندارند.»
هالیوود چندین دهه درصدد ساخت فیلم زندگی‌نامهٔ ناپلئون بود. استنلی کوبریک، کارگردان فقید و شهیر سینما، نیز سال ۱۹۶۹ به‌دنبال ساخت چنین فیلمی بود، اما به‌خاطر کنار کشیدن حامیان مالی، آن هم به‌دلیل شکست تجاری فیلم «واترلو»، این پروژه نیز به فراموشی سپرده شد.
سرانجام ریدلی اسکات، کارگردان پرتجربهٔ هالیوود، در ۸۵ سالگی به سراغ ساخت فیلمی بر مبنای مقطعی از زندگی ناپلئون بناپارت رفت؛ از زمان به قدرت رسیدنش تا رابطهٔ پیچیدهٔ مبتنی بر عشق و نفرتش با همسرش ژوزفین.
بودجهٔ ساخت فیلم «ناپلئون» تا حدود ۲۰۰ میلیون دلار برآورده شده و نسخهٔ سینمایی فیلم ۱۵۸ دقیقه است. با این حال، ریدلی اسکات یک نسخهٔ چهار ساعته نیز از فیلمش آماده کرده که در سرویس اَپل‌تی‌وی پلاس عرضه خواهد شد.
واکین فینیکس در نقش ناپلئون و ونسا کربی در نقش ژوزفین در این فیلم بازی کرده‌اند؛ فیلمی که جدا از به تصویر کشیدن چند نبرد معروف، عمدهٔ تمرکزش بر رابطهٔ پیچیدهٔ این زوج فرانسوی استوار است. جالب این‌که غیرفرانسوی‌ها بازی این دو بازیگر را ستو‌ده‌اند، اما فرانسوی‌ها آن را مورد انتقاد و حتی تمسخر قرار داده‌اند.
