بیش از یکصد نفر در شهر پاریس، پایتخت فرانسه، برای پشتیبانی از فرانسوی‌های زندانی در ایران و با درخواست آزادی آنها، گرد آمدند و تظاهرات کردند.
در این گردهمایی اعتراضی که در پی فراخوان خانواده‌های چهار زندانی فرانسوی، روز شنبه ۴ فروردین در میدان جمهوری پاریس برگزار شد، تجمع کنندگان پلاکاردهایی با عکس و نام سسیل کوهلر، ژاک پاریس، لوئی آرنو و شهروندی به نام «الیویه» را به‌نمایش گذاشتند.
نام خانوادگی آقای الیویه به‌درخواست خانواده او تاکنون آشکار نشده است.
بسیاری از حاضران در این گردهمایی که با سخنرانی و اجرای موسیقی همراه بود، از بازداشت هم‌میهنان خود «خشمگین» بودند.
به‌گفته شماری از تظاهرات کنندگان، حکومت جمهوری اسلامی بدون داشتن «مدرک قابل قبول» شهروندان فرانسه را به‌اتهاماتی از جمله «جاسوسی و اخلال در امنیت ملی» متهم کرده است.
شماری از ایرانیان نیز در گردهمایی روز شنبه پاریس مشارکت داشتند.
بر پایه گزارش منابع غربی اکنون دستکم ۱۰ شهروند کشورهای غربی در ایران محبوس هستند.
شماری از کشورها از جمله فرانسه، بازداشت شهروندان غربی توسط حکومت جمهوری اسلامی را «دیپلماسی گروگانگیری» نامیده‌اند.
آنها می‌گویند که جمهوری اسلامی از بازداشت شهروندان برای «چانه‌زنی در مذاکرات» با غرب استفاده می‌کند.
سسیل کوهلر معلم و فعال صنفی و شریک زندگی‌اش ژاک پاریس که با ویزای گردشگری به ایران سفر کرده بودند در۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ در ایران بازداشت شدند.
این زوج که اکنون ۶۸۴ روز را در حبس گذرانده‌اند، توسط دستگاه قضائی جمهوری اسلامی به «اجتماع و تبانی به‌قصد اقدام علیه امنیت ملی» متهم شده‌اند.
نوئمی، خواهر سسیل کوهلر در گفت‌وگو با رادیوفردا گفت که سسیل در هر ماه حدودا یک بار با یکی از اعضای خانواده که ممکن است پدر، مادر، برادران و یا خود او باشد، تماس می‌گیرد.
به‌گفته او، تماس‌های تلفنی سسیل کوهلر همواره به‌صورت نامنظم انجام می‌شود و هیچ گاه نمی‌شود پیش‌بینی کرد که او در چه روزی و به چه کسی تلفن می‌کند.
نوئمی کوهلر گفت: «تازه‌ترین ارتباط ما با سسیل در شنبه نوزدهم اسفندماه رخ داد. او به من تلفن کرد و صحبت ما پنج دقیقه طول کشید. این گفت‌وگو مثل همیشه تحت کنترل [شنود] بود.»
خواهر سسیل کوهلر افزود که «آزادانه صحبت کردن با او» بسیار دشوار است.
به‌گفته نوئمی کوهلر، خانواده او حس می‌کنند که سسیل نمی‌تواند در مورد شرایط بازداشت خود به آنها حرفی بزند.
خواهر سسیل کوهلر همچنین با اشاره به این که خانواده‌اش از شرایط واقعی زندان بودن او آگاه نیستند، آن را «بسیار ناراحت کننده» خواند و تأکید کرد: «اما سسیل همچنان خودش را خوب نگه می‌دارد. او قوای ذهنی بسیار قوی دارد.»
نوئمی کوهلر همچنین در مورد وضعیت ژاک پاریس به رادیو فردا گفت که او نیز گاهی با خانواده‌اش تماس می‌گیرد و نمی‌توان به‌صورت دقیق دریافت که وضعیتش در زندان چگونه است.
لوئی آرنو مشاور ۳۶ ساله امور بانکی، یکی دیگر از فرانسوی‌هایی است که در ایران محبوس است.
او در تابستان ۱۴۰۱ در مسیر گردش در کشورهای جاده ابریشم وارد ایران و چندی بعد بازداشت شد.
لوئی آرنو بر پایه اتهاماتی از جمله تبلیغ علیه نظام، به تحمل ۵ سال حبس محکوم شده است.
مادر لوئی آرنو که فرزندش را بیگناه می‌داند، می‌گوید که خانواده‌های زندانیان هر روز و هر ساعت به آنها فکر می‌کنند و همه زندگیشان دچار تلاطم است.
خانواده آرنو تا اوایل بهمن ماه ۱۴۰۱ نمی‌خواستند که خبر بازداشت فرزندشان که در روزهای آغازین اعتراضات «زن زندگی آزادی» رخ داده بود، رسانه‌ای شود.
این اعتراضات در اواخر شهریور ۱۴۰۱ و در پی جان باختن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد پلیس، در ایران آغاز شد و به‌اشکال گوناگون تا ماه‌ها ادامه داشت.
در گردهمایی روز شنبه پاریس چند زندانی پیشین در ایران از جمله بنجامین برییر، برنارد فیلان و اولیویه وانده‌کستیل نیز، مشارکت داشتند.
بنجامین برییر گردشگر فرانسوی و برنارد فیلان، گردشگر فرانسوی-ایرلندی که چندین ماه در ایران در بند بودند، در اواخر اردیبشهت ماه ۱۴۰۲ آزاد شدند و به فرانسه سفر کردند.
وزیر وقت امور خارجه فرانسه، علت آزادی این دو را «مسائل بشردوستانه» عنوان کرده بود.
اولیویه وانده‌کستیل، امدادگر بلژیکی که پیشتر در ایران زندانی بود نیز برای پشتیبانی از زندانیان در تظاهرات پاریس حضور داشت.
او در خرداد ماه ۱۴۰۲ با اسدالله اسدی، دیپلمات ایرانی زندانی در بلژیک مبادله شد.
اسدالله اسدی با اتهام برنامه‌ریزی و تلاش برای بمبگذاری در یک گردهمایی مخالفان حکومت جمهوری اسلامی در حوالی پاریس، در دادگاه آنتورپ بلژیک به تحمل ۲۰ سال زندان محکوم شده بود.
