دبیر کانون صنفی استادان دانشگاه می‌گوید دخالت دولت ابراهیم رئیسی در امور دانشگاه‌ها به جایی رسیده که وزارت علوم «هیچ نقشی ندارد» و نهادهای «متعدد» دیگر برای دانشگاه‌های ایران تصمیم‌گیری می‌کنند.
به‌گفتۀ کارن ابری‌نیا، «دخالت‌های دولت در دانشگاه زیاد شده» و از زمان آغاز اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» محرومیت و محدودیت شامل «حدود ۲۰۰ استاد دانشگاه» شده است.
آقای ابری‌نیا روز شنبه، ۱۵ اردیبهشت‌ماه، در گفت‌وگو با خبرآنلاین ضمن اشاره به این که «۲۵ استاد از دانشگاه اخراج شدند»، گفت از مرداد سال گذشته هر روز یک استاد اعلام می‌کرد «یا از دانشگاه اخراج شده یا اینکه با او قطع همکاری کرده‌اند».
آقای ابری‌نیا با بیان این که این محدودیت‌ها به دلیل اعلام موضع درباره اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» بوده گفت برخی از این استادان نیز به دلیل فعالیت صنفی با محدودیت روبه‌رو شدند.
دبیر کانون صنفی استادان همچنین گفت: «مسائل امنیتی که بر دانشگاه‌ها حاکم شده از طرف وزارت کشور و شورای امنیت کشور است، در این وضعیت می‌شود گفت وزارت علوم هیچ نقشی ندارد.»
او گفت: «به‌نظر می‌رسد این وزارت کشور است که به دانشگاه دستور می‌دهد.»
انتشار مصاحبه دبیر کانون صنفی همزمان است با انتقاد و واکنش فراوان به انتصاب جمیله علم‌الهدی، همسر ابراهیم رئیسی، به عنوان عضو هیئت اجرایی جذب استاد در دانشکده خانواده دانشگاه تهران که خود گمانه‌زنی فعالان سیاسی درباره دخالت بیشتر دولت در دانشگاه تهران را افزایش داده است.
محمد مقیمی، رئیس دانشگاه تهران، اسفند سال گذشته برای چندمین بار با انکار اخراج اساتید این دانشگاه به دلیل گرایشات سیاسی گفت حاضر است با هر استادی که «ادعا دارد به دلایل سیاسی اخراج شده» مناظره کند.
آقای مقیمی با انکار حتی «یک مورد اخراجی» از دانشگاه تهران، در گفت‌وگو با خبرگزاری مهر گفت که با این اساتید به دلایلی چون «مشکل اخلاقی»، «عدم نیاز گروه» و «نمرهٔ پایین ارزیابی دانشجویی» قطع همکاری شده است.
اما رضا ملک‌زاده، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، روز ششم فروردین امسال به سایت خبری «جماران» گفت که حدود ۴۰ نفر از اعضای هیئت علمی این دانشگاه طی دو سال گذشته اخراج یا بازنشسته شده‌اند.
کارن ابری‌نیا در مصاحبه خود افشا کرده است که «برخی دانشگاه‌ها به استادان گفتند کسانی که درباره حوادث سال ۱۴۰۱ بیانیه‌ای امضا کردند اگر می‌خواهند به کارشان ادامه دهند باید توبه‌نامه امضا کنند و اظهار پشیمانی کنند».
پس از روی کار آمدن دولت ابراهیم رئیسی، به‌ویژه پس از اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، موج گسترده‌ای از اخراج، تعلیق و بازنشستگی اجباری استادان در بسیاری از دانشگاه‌های کشور رخ داده است.
روزنامه اعتماد شهریورماه سال گذشته در گزارشی فهرستی از ۵۲ استاد اخراج‌شده از دانشگاه‌های ایران را منتشر کرد که نشان می‌داد موج اخیر اخراج استادان دانشگاه از ابتدای دولت ابراهیم رئیسی در سال ۱۴۰۰ آغاز شده است.
این روزنامه اعلام کرد که دانشگاه‌های آزاد، تهران، علوم پزشكی تهران، علامه طباطبایی و شهید بهشتی، بیشترین احكام تعلیق، انفصال موقت از تدریس، ممنوع الورودی، قطع حقوق استاد، پایان همكاری و بازنشستگی اجباری را در میان دانشگاه‌های ایران داشته‌اند.
ابعاد «تعلیق» و «اخراج» استادان در دانشگاه‌های مختلف ایران چنان گسترده بود که شوراهای صنفی دانشجویان کشور پیشتر آن را بخشی از «پروژه بزرگ‌تر تصفیه دانشگاه‌ها در سراسر کشور» خواند.
