گزارشی تازه درباره وضعیت مسکن در ایران حاکی است که «فقر مسکن» در کشور «رکورد زده» و «بدمسکنی» به بدترین وضعیت در دهه‌های اخیر رسیده است.
این گزارش تازه از خبرگزاری ایلنا تأکید کرده که همهٔ دولت‌ها در جمهوری اسلامی از تأمین مسکن برای طبقات محروم و فرودست در ایران، «به شدت ناکام» بوده‌اند.
خبرگزاری کار ایران اضافه کرده که «طنز تلخ ماجرا در این است که این رکورد عجیب بدمسکنی در دولتی اتفاق افتاده که قرار بود سالی یک میلیون مسکن برای شهروندان بسازد.»
اشاره این گزارش به دولت ابراهیم رئیسی است که در همه حوزه‌ها از جمله مسکن، وعده‌های کلانی مطرح کرده بود. دولت سیزدهم وعده ساخت چهار میلیون مسکن طی چهار سال استقرار خود را مطرح کرده بود.
این خبرگزاری به طور ویژه به وضعیت مسکن کارگران پرداخته و نوشته است که «قیمت هر متر مسکن در تهران، بیش از هفت برابر حداقل دستمزد یک کارگر است. هفت ماه دستمزد کامل و دست‌نخورده‌ٔ یک کارگر فقط یک متر مربع مسکن در تهران می‌شود آن هم در یک محله ضعیف و یا متوسط.»
خبرگزاری کار ایران با محاسبه میزان وام پرداختی و سودی که یک کارگر باید بابت آن پرداخت کند و نیز دستمزد کارگران، نوشته «زمان انتظار صاحب خانه شدنِ کارگران در ایران ۵۰۰ سال است.»
بر اساس گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس در ۳۰ اردیبهشت سال جاری درباره وضعیت مسکن، «بیش از نیمی از خانوارهای ایرانی در بدمسکنی به سر می‌برند؛ بدمسکنی در اوایل دهه۹۰ معادل ۳۳ درصد بوده اما در پایان این دهه به ۵۵ درصد رسیده است».
این گزارش حاکی است که قیمت هر مترمربع مسکن در شهر تهران در آذرماه ۱۴۰۱ نسبت به ۵ سال گذشته در ماه مشابه، (آذر ۱۳۹۶)، بیش از ۸۴۴ درصد افزایش یافته است. تورم ۸۴۴ درصدی مسکن آنهم فقط در طول ۵ سال، یک رکورد بی‌سابقه از گرانیِ ضروری‌ترین مایحتاج زندگی خانوارها یعنی مسکن در طول تاریخ رسمی کشور است.
در این گزارش سیاست‌های همهٔ دولت‌ها در حوزه مسکن که محدود به طرح‌های مختلف ساخت مسکن است، «شکست‌خورده» توصیف شده است.
مسکن مهر، مسکن اجتماعی و مسکن ملی عناوین سه طرح دولتی بوده‌اند که طی دو دههٔ گذشته در دولت‌های محمود احمدی‌نژاد، حسن روحانی و ابراهیم رئیسی برای حل معضل مسکن مطرح شدند، اما هیچ‌کدام مانع رشد جهشی قیمت مسکن و اجاره‌ها در ایران نشدند.
ایلنا نوشته طرح‌های ساخت مسکن از جمله مسکن امید و مسکن ملی هیچ زمان نتوانستند به خانه دار شدن دهک‌های فرودست کمک کنند.
خبرگزاری کار ایران در ادامه به خوابیدن کارگرانی که برای کار به تهران می‌آیند در «پارک‌ها، اتوموبیل‌های شخصی یا در اتوبوس‌هایی که برای خواب کرایه داده می‌شود»، اشاره کرده است.
این گزارش همچنین به موارد متعددی از فروش جای خواب در پشت بام‌ها یا مینی‌بوس‌ها برای طبقات کم‌درآمد اشاره و بارها تأکید کرده است که همهٔ «دولت‌ها در دهه‌های اخیر در تأمین مسکن برای طبقات فرودست به شدت ناکام و ناموفق بوده‌اند».
