اعتراضات سراسری پرستاران به وضعیت سخت شغلی و عدم رسیدگی به مطالبات پس از گذشت بیش از دو هفته به پایتخت ایران رسید.
بر اساس تصاویر منتشرشده در شبکه‌‌های اجتماعی، پرستاران تهرانی روز چهارشنبه ۳۱ مرداد در مقابل ساختمان وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور تجمع کردند.
در این تجمع پرستاران شعارهایی چون «اضافه‌کار ۲۰ تومن، خجالت، خجالت»، «وعده وعید شعاره، پرستار بیچاره» و «پرستار نباشه، سیستم از هم می‌پاشه» سر دادند.
همزمان تجمع‌های اعتراضی دیگری در شهرهایی چون اصفهان، تبریز، رشت، اهواز، مریوان، دهدشت و کرمانشاه نیز برگزار شده است.
تجمعات اعتراضی پرستاران از ماه‌ها پیش ادامه داشته است اما دور جدید آن ۱۳ مرداد با اعتراض و اعتصاب بیمارستان‌های شیراز آغاز شد و به شهرهای دیگر گسترش پیدا کرد.
پرستاران بیمارستان‌های شیراز از شنبه ۱۳ مردادماه در اعتراض به «اضافه‌کار اجباری، اجرا نشدن قوانین، حقوق پایین، کار سخت و فراوان، توهین‌ها و تهدیدها» دست از کار کشیده و خواستار رسیدگی مستقیم مسعود پزشکیان، رئیس جمهور ایران، شدند.
در برخی از شهرها از جمله شیراز پرستاران دست از کار کشیده‌اند و در برخی از شهرها مانند اصفهان نیز پرستاران تهدید کرده‌اند در صورت ادامهٔ بی‌توجهی مسئولان آنها نیز دست به اعتصاب خواهند زد.
روزنامهٔ هم‌میهن روز یکشنبه ۲۱ مردادماه با بیان اینکه ۹۰ درصد پرستاران بیمارستان‌های شیراز دست از کار کشیده‌اند، گزارش داد به جای تماس مدیران بیمارستان‌ها با این پرستاران، «نهادهای امنیتی و سرپرستاران با آنها تماس گرفته‌اند و با تهدید خبر از اخراج و تشکیل پرونده و احضار داده‌اند».
پیش از این نیز نهادهای صنفی از تهدید پرستاران این شهر توسط نهادهای امنیتی خبر داده بودند.
محمد شریفی مقدم، دبیر خانه پرستار، نیز روز پنجشنبه ۲۵ مرداد گفت به دلیل اعتصاب پرستاران در روزهای گذشته اتاق‌های عمل پنج یا شش بیمارستان در شیراز به شکل کامل تعطیل بوده‌اند.
آقای شریفی‌مقدم با اشاره به سختی‌های بسیار زیاد حرفهٔ پرستاری اعلام کرد که آمار خودکشی پرستاران نسبت به بقیهٔ گروه‌ها «به شدت بیشتر است منتهی رسانه‌ای نمی‌شود».
