در پی فروش مجسمه سر «توت عنخ آمون» در حراج مؤسسه کریستیز در لندن، جلسه‌ای فوق‌العاده در قاهره برای بازگرداندن اشیا و مجسمه‌های باستانی و تاریخی مصر که به گفته مسئولان این کشور به سرقت رفته‌اند، تشکیل شد.
در این جلسه خالد العنانی وزیر آثار باستانی مصر، زاهی حواس وزیر پیشین آثارباستانی مصر، و نمایندگانی از وزارت خارجه و چند تن از وکلای دادگستری این کشور شرکت داشتند.
هفته گذشته در حراج کریستیز در لندن، مجسمه «توت عنخ آمون» به مبلغ شش میلیون دلار به فروش رسید. اعتراض‌های پیشین مصر برای جلوگیری از فروش آن به جایی نرسید. مقامات مصری می‌گویند، این مجسمه همراه اشیا و مجسمه‌های باستانی دیگر از مصربه سرقت رفته است.
به نوشته روزنامه مصری «الیوم السابع» مقامات مصری علیه «کریستیز» به پلیس بین‌الملل شکایت کرده‌اند. این مقامات می‌گویند، در جریان اعتراض آنها برای جلوگیری از برگزاری حراج کریستیز، دولت انگلستان هیچ همکاری به عمل نیاورد.
همراه با مجسمه «توت عنخ آمون» اشیای دیگری متعلق به مصر باستان از جمله اسبی چوبی که سواری بر آن است، نیز در حراج کریستیز به فروش رسید.
«توت عنخ آمون» از هجدهمین سلسله فراعنه مصر بیش از سه هزار سال پیش در ۹ سالگی به حکمرانی رسید و ۹ سال در این مقام بود. برخی از کارشناسان مصر باستان علت مرگ فرعون جوان مصر را سوءقصد به جان او می‌دانند.
جنگ امپراتوری‌های ایران و رم بر سر عطرهای گرانقیمت
«درب البخور» در شبه جزیره عربستان مدتی است که محل کندوکاو باستانشاسان و مورد توجه مورخینی قرار گرفته که تاریخ شبه‌جزیره را پی گرفته‌اند.
تاریخ این منطقه و آثاربه جا مانده در آن به قرن‌های نخست میلادی باز می‌گردد، و با گذر از همین منطقه بود که ابرهه پادشاه حبشه مکه را مورد حمله قرار داد.
«درب البخور» یکی از شریان‌های بزرگ اقتصادی در آن زمان‌ها بود چرا که میان مکه و مدینه و در مسیر عبور به بلاد شام در شمال و بحرین در شرق و مقاصد دیگر و دورتر از منطقه قرار داشت.
اما چرا نام این منطقه را «درب البخور» یا «دروازه عطریات» نهاده‌اند؟
روزنامه الحیا توضیح می‌دهد که بیشتر مال‌التجاره‌ای که از این منطقه صادر می‌شد، عطریات فاخر و گران‌بها بوده است.
این روزنامه می‌افزاید، این منطقه تا «باب المندب» ادامه داشت و به نزدیکی طائف که سرزمین گل‌های فراوان و محل تولید عطرهای کمیاب بود، می‌رسید.
در طول تاریخ بارها وسوسه تسلط بر این منطقه باعث جنگ میان اپراتوری‌های ایران، روم و مصر شد.
کاروان‌هایی که از سواحل یمن در جنوب می‌آمدند به «درب الخور» که می‌رسیدند به دو شاخه می‌رفتند، یکی به سوی نجد و عراق و آن دیگر به سوی فلسطین و از آن طریق به سوی سواحل مدیترانه امروز و مصر.
اما در آغاز قرن پنجم میلادی قافله‌ها راه دیگری را برگزیدند که از مناطق پرآب‌تری می‌گذشت و همین باعث شد تا به مرور «درب البخور» اهمیت خود را از دست بدهد.
