شکوه میرزادگى، سخنگوى کمیته نجات دشت پاسارگاد، ضمن تشریح فعالیت‌هاى این کمیته گفته است، آبگیرى سد سیوند نه تنها باعث آسیب وارد آمدن به آثار باستانى در تنگه بلاغى و زیر آب رفتن بسیارى از گنجینه‌هاى باستانى شده، بلکه به کشاورزى در منطقه نیز آسیب زده است.
روز یکشنبه ششمین سالگرد آغاز به کار کمیته بین‌المللى نجات دشت پاسارگاد بود که براى حفظ میراث و آثار باستانى تنگه بلاغى در استان فارس تشکیل شده است.
به همین مناسبت رادیو فردا با خانم شکوه میرزادگى، سخنگوى این کمیته درباره تلاش‌هاى آن و پیامدهاى احداث و آبگیرى سد سیوند گفت و گویى انجام داده است که متن آن در پى مى‌آید:
رادیو فردا: لطفاً در ابتدا کمى درباره تلاش‌هاى کمیته بین‌المللى نجات دشت پاسارگاد و نتایج احداث سد سیوند بر آثار باستانى منطقه توضیح دهید.
شکوه میرزادگى: کمیته نظارت پاسارگاد همزمان با آبگیرى یعنى قصد آبگیرى سد سیوند شروع شد. سال ۲۰۰۴ و پس از آن ما تمام تلاش خود را انجام دادیم که از این آبگیرى جلوگیرى کنیم و دلیلش هم این بود که این آبگیرى بسیارى از مناطق باستانى و مناطق تاریخى ما را خراب مى‌کرد و در عین حال اثرات بسیار بدى مى‌گذاشت روى آرامگاه کوروش و اصولاً آن منطقه از سرزمین مان و حتى معتقد بودیم که این آبگیرى به نفع کشاورزان هم تمام نخواهد شد.
ـ آیا کمیته نجات پاسارگاد تنها در این زمینه تلاش مى‌کند یا در امور دیگر میراث فرهنگى هم این کمیته فعالیت‌هایى کرده است؟
ما وقتى شروع کردیم همانطور که گفتم قصدمان جلوگیرى از آبگیرى سد سیوند بود ولى بر اثر توجه مردم، نامه نگارى‌هایى که از داخل ایران داشتیم و اینکه رفتیم کند و کاو کردیم که چرا این ها بدون توجه به حفظ میراث فرهنگى و طبیعى ما چنین کارهایى را مى‌کنند و کمیته مبدل شد به کمیته‌اى که کارش حمایت از کل میراث فرهنگى، تاریخى و طبیعى ایران باشد. الان در واقع مى‌توانم بگویم که تنها ان جى او ئی هستیم که براى میراث فرهنگى، تاریخى و طبیعى و محیط زیستمان در ایران تلاش مى‌کنیم.
ـبرگردیم به مسئله سد سیوند که گزارش فنى هم در این زمینه توسط آقاى کوروش زعیم منتشر شده است. به صورت خلاصه آیا این سد به آرامگاه کوروش و سایر آثار باستانى آن محدوده در استان فارس آسیبى وارد کرده یا خیر؟
بله. آقاى کوروش زعیم که ضمناً مسئول امور مهندسى و فنى بنیاد میراث پاسارگاد هم هستند، گزارشى نوشته‌اند که مخاطبان شما مى‌توانند در سایت ما ببینند. ولى کل ماجرا به این شکل است که آبگیرى بر اثر سر و صداهایى که ما و دیگر نهادهاى طرفدار میراث فرهنگى راه انداختند، بلندایش از ۵۷ متر آمد پائین و یعنى آنها با ۲۱ و ۲۷ متر این بلنداى آبگیرى را کاهش دادند.
این سبب شد که آرامگاه کوروش زیر آب نرود. اما در عین حال همین مقدار آب هم سبب شده که اولاً تمام گنجینه‌هاى مثل کارگاه‌هاى مختلف چوب برى، آهنگرى، سفالگرى، شراب‌سازى و چیزهایى که در تنگه بلاغى بود از بین برود. آن منطقه الان حدود سى در صد رطوبت دارد که به عبارتی دو برابر گذشته شده است. این رطوبت باعث رشد گل سنگ‌هایىدر به آثار باستانى و آرامگاه کوروش شده است. در واقع با یکلجبارى و یک عمل نابخردانه کشاورزى آنجا هم لطمه خورده است. نه تنها این آب و سد به آنها کمک نکرده، آنچه را هم که داشتند از بین برده اند و افزایش آب هم همان مقدار سطح آبى که هست اثرات بسیار بدى روى منطقه گذاشته که در این گزارش جزییات آن وجود دارد.
روز یکشنبه ششمین سالگرد آغاز به کار کمیته بین‌المللى نجات دشت پاسارگاد بود که براى حفظ میراث و آثار باستانى تنگه بلاغى در استان فارس تشکیل شده است.
به همین مناسبت رادیو فردا با خانم شکوه میرزادگى، سخنگوى این کمیته درباره تلاش‌هاى آن و پیامدهاى احداث و آبگیرى سد سیوند گفت و گویى انجام داده است که متن آن در پى مى‌آید:
رادیو فردا: لطفاً در ابتدا کمى درباره تلاش‌هاى کمیته بین‌المللى نجات دشت پاسارگاد و نتایج احداث سد سیوند بر آثار باستانى منطقه توضیح دهید.
شکوه میرزادگى: کمیته نظارت پاسارگاد همزمان با آبگیرى یعنى قصد آبگیرى سد سیوند شروع شد. سال ۲۰۰۴ و پس از آن ما تمام تلاش خود را انجام دادیم که از این آبگیرى جلوگیرى کنیم و دلیلش هم این بود که این آبگیرى بسیارى از مناطق باستانى و مناطق تاریخى ما را خراب مى‌کرد و در عین حال اثرات بسیار بدى مى‌گذاشت روى آرامگاه کوروش و اصولاً آن منطقه از سرزمین مان و حتى معتقد بودیم که این آبگیرى به نفع کشاورزان هم تمام نخواهد شد.
ـ آیا کمیته نجات پاسارگاد تنها در این زمینه تلاش مى‌کند یا در امور دیگر میراث فرهنگى هم این کمیته فعالیت‌هایى کرده است؟
ما وقتى شروع کردیم همانطور که گفتم قصدمان جلوگیرى از آبگیرى سد سیوند بود ولى بر اثر توجه مردم، نامه نگارى‌هایى که از داخل ایران داشتیم و اینکه رفتیم کند و کاو کردیم که چرا این ها بدون توجه به حفظ میراث فرهنگى و طبیعى ما چنین کارهایى را مى‌کنند و کمیته مبدل شد به کمیته‌اى که کارش حمایت از کل میراث فرهنگى، تاریخى و طبیعى ایران باشد. الان در واقع مى‌توانم بگویم که تنها ان جى او ئی هستیم که براى میراث فرهنگى، تاریخى و طبیعى و محیط زیستمان در ایران تلاش مى‌کنیم.
ـبرگردیم به مسئله سد سیوند که گزارش فنى هم در این زمینه توسط آقاى کوروش زعیم منتشر شده است. به صورت خلاصه آیا این سد به آرامگاه کوروش و سایر آثار باستانى آن محدوده در استان فارس آسیبى وارد کرده یا خیر؟
بله. آقاى کوروش زعیم که ضمناً مسئول امور مهندسى و فنى بنیاد میراث پاسارگاد هم هستند، گزارشى نوشته‌اند که مخاطبان شما مى‌توانند در سایت ما ببینند. ولى کل ماجرا به این شکل است که آبگیرى بر اثر سر و صداهایى که ما و دیگر نهادهاى طرفدار میراث فرهنگى راه انداختند، بلندایش از ۵۷ متر آمد پائین و یعنى آنها با ۲۱ و ۲۷ متر این بلنداى آبگیرى را کاهش دادند.
این سبب شد که آرامگاه کوروش زیر آب نرود. اما در عین حال همین مقدار آب هم سبب شده که اولاً تمام گنجینه‌هاى مثل کارگاه‌هاى مختلف چوب برى، آهنگرى، سفالگرى، شراب‌سازى و چیزهایى که در تنگه بلاغى بود از بین برود. آن منطقه الان حدود سى در صد رطوبت دارد که به عبارتی دو برابر گذشته شده است. این رطوبت باعث رشد گل سنگ‌هایىدر به آثار باستانى و آرامگاه کوروش شده است. در واقع با یکلجبارى و یک عمل نابخردانه کشاورزى آنجا هم لطمه خورده است. نه تنها این آب و سد به آنها کمک نکرده، آنچه را هم که داشتند از بین برده اند و افزایش آب هم همان مقدار سطح آبى که هست اثرات بسیار بدى روى منطقه گذاشته که در این گزارش جزییات آن وجود دارد.
