روزنامه نیویورک‌تایمز در شماره دهم اکتبر خود مقاله‌ای دارد به قلم جان مارکوف با عنوان «خودروهای گوگل خودشان را در جاده ها می‌رانند». در بخش‌هایی از این مقاله که آخرین پیشرفت‌ها در زمینه خودروهای بدون راننده و چشم‌انداز آینده این فناوری توضیح داده شده می‌خوانیم:
کسانی که به تازگی در بزرگراه شماره یک بین سان‌فرانسیسکو و لس‌آنجلس رانندگی کرده‌باشند ممکن است شاهد عبور یک دستگاه خودروی تویوتا پری‌یس شده‌باشند که استوانه قیف‌مانند عجیبی بر روی سقفش نصب شده و شخصی که پشت فرمان آن نشسته، دستش به فرمان نیست و کاری به رانندگی ندارد.
این اتوموبیل یکی از پروژه‌های شرکت گوگل است که کار بر روی آن در خفا انجام می‌گیرد ولی نتایج آن در برخی خیابان‌ها در حال رفت‌وآمد هستند. شرکت خدمات اینترنتی و نرم‌افزاری گوگل هم‌اینک پا به عرصه «خودروهای خودراننده» گذاشته و برای این کار از نرم‌افزارهای مربوط به هوش مصنوعی استفاده می‌کند که اتوموبیل‌ها با استفاده از اینگونه نرم‌افزار می‌توانند هر آنچه در نزدیکی‌شان قرار دارد را حس کرده و تصمیم‌های یک راننده انسانی را تقلید کنند.
گوگل تاکنون موفق شده با هفت خودروی آزمایشی جمعاً مسافت ۱۶۰۰ کیلومتر را بدون راننده طی کند و ۲۲۵ هزار کیلومتر دیگر هم با دخالت گهگاهی یک راننده انسانی پیموده شده‌است. یکی از خودروهای آزمایشی گوگل حتی موفق شد سراسر خیابان معروف شیبدار و زیگزاگی لومبارد در سان‌فرانسیسکو را با موفقیت طی کند.
البته ما هنوز با تولید انبوه «خودران‌ها» سال‌ها فاصله داریم اما فناورانی که مدت‌ها است در رؤیای چنین ماشین‌هایی به‌سر می‌برند معتقدند این امر امکان‌پذیر است و ورود این خودروها به بازار، باعث تأثیرات بزرگی بر جامعه خواهد شد که قابل قیاس با تأثیر اینترنت بر دنیا است.
راننده‌های رباتیک، نسبت به انسان از سرعت عمل بیشتری برخوردارند، حوزه دید و درک آنها ۳۶۰ درجه را دربر می‌گیرد و دچار حواس‌پرتی، خواب‌آلودگی و مستی نمی‌شوند. همچنین از آنجا که خودروهای رباتیک کمتر احتمال تصادف دارند، خودروسازان می‌توانند ماشین‌ها را سبک‌تر بسازند که این خود باعث صرفه‌جویی در مصرف سوخت می‌شود.
البته برای اینکه به اینگونه خودروها اطمینان کنیم رایانه‌های آنها باید به مراتب امن‌تر از رایانه‌های امروزی باشد که دائماً با هنگ کردن و ویروس و این قبیل مسائل مواجهند.
تویوتا پری‌یس گوگل که هفته گذشته از مقر شرکت گوگل در ۵۶ کیلومتری جنوب سان‌فرانسیسکو حرکت کرد و به چالاکی وارد بزرگراه شلوغ ۱۰۱ شد توانست با رعایت کامل حد مجاز سرعت، چند خروجی جلوتر، از بزرگراه خارج شود و نقشه کاملی از محیط پیرامون خود را تحویل آزمایش‌کننده‌ها بدهد.
آزمایشگران گوگل، نقشه‌ای از همه سرعت‌های مجاز تک‌تک جاده‌ها را در حافظه استوانه قیفی روی سقف این خودرو قرار داده‌اند که باعث می‌شود این ماشین در همه‌جا سرعت را به درستی رعایت کند. این خودرو همچنین قابل برنامه‌ریزی برای سبک‌های مختلف رانندگی است که برای نمونه قرار دادن آن در حالت «رانندگی با احتیاط» باعث می‌شود اتوموبیل به دنبال دادن حق تقدم بیشتری به دیگر عابران باشد و عوض کردن حالت به «رانندگی جسورانه» باعث می‌شود این خودرو حق تقدم بیشتری برای خود قائل شود.
شرکتی اهل قمار
این پروژه نتیجه فکر و تلاش سباستین ترون، مدیر ۴۳ساله «آزمایشگاه هوش مصنوعی استنفورد» و از مهندسان گوگل است که سرویس «نقشه‌برداری با دید خیابانی» (استریت ویو مپینگ) گوگل از جمله اختراعاتی است که او همراه با دیگران انجام داده‌است.
شرکت گوگل در کنار یک تیم پانزده‌نفره از مهندسان، ده‌ها راننده ماهر را هم برای آزمایش‌های خود استخدام کرده ولی هنوز طرح مشخصی برای نوع کسب و درآمدی که قرار است در آینده از این تجربه‌ها نصیبش شود تنظیم نکرده‌است. حوزه‌هایی که کارکنان گوگل در این رابطه به آن فکر می‌کنند کسب درآمد از طریق فروش اطلاعات، فناوری و خدمات نرم‌افزار رانندگی به سازنده‌های خودروهای خودران آینده است.
به گفته دکتر ترون، دست زدن گوگل به پروژه‌هایی این‌چنین نشان می‌دهد که این شرکت اهل قمار است زیرا بنا بر خوش‌بین‌ترین برآوردها، اجرایی شدن این فناوری دست کم هشت سال به طول خواهد انجامید.
البته نتایج رانندگی‌های آزمایشی که تا امروز انجام شده چنان نویدبخش بوده که سباستین ترون با امیدی قاطعانه در مورد خودروهای خودراننده آینده صحبت می‌کند.
به گفته او در آینده حتی امکان ساخت اتوموبیل‌هایی که کاملاً بی‌نیاز از توجه راننده انسانی عمل کنند هم وجود دارد. چنین پیشرفتی باعث می‌شود که مردم در هر جا بتوانند به جای تاکسی، ماشین خود را با تلفن همراه صدا بزنند، میزان تصادف‌ها به‌شدت پایین بیاید و در مصرف سوخت و فضای لازم در جاده‌ها صرفه‌جویی زیادی صورت بگیرد.
کسانی که به تازگی در بزرگراه شماره یک بین سان‌فرانسیسکو و لس‌آنجلس رانندگی کرده‌باشند ممکن است شاهد عبور یک دستگاه خودروی تویوتا پری‌یس شده‌باشند که استوانه قیف‌مانند عجیبی بر روی سقفش نصب شده و شخصی که پشت فرمان آن نشسته، دستش به فرمان نیست و کاری به رانندگی ندارد.
این اتوموبیل یکی از پروژه‌های شرکت گوگل است که کار بر روی آن در خفا انجام می‌گیرد ولی نتایج آن در برخی خیابان‌ها در حال رفت‌وآمد هستند. شرکت خدمات اینترنتی و نرم‌افزاری گوگل هم‌اینک پا به عرصه «خودروهای خودراننده» گذاشته و برای این کار از نرم‌افزارهای مربوط به هوش مصنوعی استفاده می‌کند که اتوموبیل‌ها با استفاده از اینگونه نرم‌افزار می‌توانند هر آنچه در نزدیکی‌شان قرار دارد را حس کرده و تصمیم‌های یک راننده انسانی را تقلید کنند.
گوگل تاکنون موفق شده با هفت خودروی آزمایشی جمعاً مسافت ۱۶۰۰ کیلومتر را بدون راننده طی کند و ۲۲۵ هزار کیلومتر دیگر هم با دخالت گهگاهی یک راننده انسانی پیموده شده‌است. یکی از خودروهای آزمایشی گوگل حتی موفق شد سراسر خیابان معروف شیبدار و زیگزاگی لومبارد در سان‌فرانسیسکو را با موفقیت طی کند.
البته ما هنوز با تولید انبوه «خودران‌ها» سال‌ها فاصله داریم اما فناورانی که مدت‌ها است در رؤیای چنین ماشین‌هایی به‌سر می‌برند معتقدند این امر امکان‌پذیر است و ورود این خودروها به بازار، باعث تأثیرات بزرگی بر جامعه خواهد شد که قابل قیاس با تأثیر اینترنت بر دنیا است.
راننده‌های رباتیک، نسبت به انسان از سرعت عمل بیشتری برخوردارند، حوزه دید و درک آنها ۳۶۰ درجه را دربر می‌گیرد و دچار حواس‌پرتی، خواب‌آلودگی و مستی نمی‌شوند. همچنین از آنجا که خودروهای رباتیک کمتر احتمال تصادف دارند، خودروسازان می‌توانند ماشین‌ها را سبک‌تر بسازند که این خود باعث صرفه‌جویی در مصرف سوخت می‌شود.
البته برای اینکه به اینگونه خودروها اطمینان کنیم رایانه‌های آنها باید به مراتب امن‌تر از رایانه‌های امروزی باشد که دائماً با هنگ کردن و ویروس و این قبیل مسائل مواجهند.
تویوتا پری‌یس گوگل که هفته گذشته از مقر شرکت گوگل در ۵۶ کیلومتری جنوب سان‌فرانسیسکو حرکت کرد و به چالاکی وارد بزرگراه شلوغ ۱۰۱ شد توانست با رعایت کامل حد مجاز سرعت، چند خروجی جلوتر، از بزرگراه خارج شود و نقشه کاملی از محیط پیرامون خود را تحویل آزمایش‌کننده‌ها بدهد.
آزمایشگران گوگل، نقشه‌ای از همه سرعت‌های مجاز تک‌تک جاده‌ها را در حافظه استوانه قیفی روی سقف این خودرو قرار داده‌اند که باعث می‌شود این ماشین در همه‌جا سرعت را به درستی رعایت کند. این خودرو همچنین قابل برنامه‌ریزی برای سبک‌های مختلف رانندگی است که برای نمونه قرار دادن آن در حالت «رانندگی با احتیاط» باعث می‌شود اتوموبیل به دنبال دادن حق تقدم بیشتری به دیگر عابران باشد و عوض کردن حالت به «رانندگی جسورانه» باعث می‌شود این خودرو حق تقدم بیشتری برای خود قائل شود.
شرکتی اهل قمار
این پروژه نتیجه فکر و تلاش سباستین ترون، مدیر ۴۳ساله «آزمایشگاه هوش مصنوعی استنفورد» و از مهندسان گوگل است که سرویس «نقشه‌برداری با دید خیابانی» (استریت ویو مپینگ) گوگل از جمله اختراعاتی است که او همراه با دیگران انجام داده‌است.
شرکت گوگل در کنار یک تیم پانزده‌نفره از مهندسان، ده‌ها راننده ماهر را هم برای آزمایش‌های خود استخدام کرده ولی هنوز طرح مشخصی برای نوع کسب و درآمدی که قرار است در آینده از این تجربه‌ها نصیبش شود تنظیم نکرده‌است. حوزه‌هایی که کارکنان گوگل در این رابطه به آن فکر می‌کنند کسب درآمد از طریق فروش اطلاعات، فناوری و خدمات نرم‌افزار رانندگی به سازنده‌های خودروهای خودران آینده است.
به گفته دکتر ترون، دست زدن گوگل به پروژه‌هایی این‌چنین نشان می‌دهد که این شرکت اهل قمار است زیرا بنا بر خوش‌بین‌ترین برآوردها، اجرایی شدن این فناوری دست کم هشت سال به طول خواهد انجامید.
البته نتایج رانندگی‌های آزمایشی که تا امروز انجام شده چنان نویدبخش بوده که سباستین ترون با امیدی قاطعانه در مورد خودروهای خودراننده آینده صحبت می‌کند.
به گفته او در آینده حتی امکان ساخت اتوموبیل‌هایی که کاملاً بی‌نیاز از توجه راننده انسانی عمل کنند هم وجود دارد. چنین پیشرفتی باعث می‌شود که مردم در هر جا بتوانند به جای تاکسی، ماشین خود را با تلفن همراه صدا بزنند، میزان تصادف‌ها به‌شدت پایین بیاید و در مصرف سوخت و فضای لازم در جاده‌ها صرفه‌جویی زیادی صورت بگیرد.
