بعد از حضور پر شمار نامهای لژیونرهای مرد ایرانی، کم کم زنان لژیونر ایران نیز در جهان ورزش سر بر میآورند. به تازگی رسانههای ایرانی خبر از آن دادند که فدراسیون فوتسال اسپانیا موافقت خود را برای حضور بهناز خیاط در رقابتهای سوپر لیگ بانوان این کشور «فمنینا» اعلام کرده است.
خانم خیاط که سنگربان تیم ملی فوتسال بانوان ایران و عضو تیم تجارتخانه کیش است، به تازگی پیشنهادی از سوی تیم فوتسال تریپا چیکو اسپانیا داشته و در پی تقاضای این تیم از فدراسیون فوتسال اسپانیا، مسئولان فدراسیون موافقت کردهاند که خانم خیاط با پوشش اسلامی خود در رقابتها حضور داشته باشد.
هنوز اما مشخص نیست که بهناز خیاط با پیشنهاد این تیم اسپانیایی موافقت کرده باشد گرچه خبرهای اولیه مبنی بر تمایل او به حضور در لیگ فوتبال اسپانیاست.
در صورت حضور بهناز خیاط در این تیم اسپانیایی این نخستین بار خواهد بود که بانوان فوتبالیست ایرانی در لیگهای خارجی حضور خواهند داشت.
با این حال سولماز شریف، دبیر مجله اینترنتی «شیر زنان» که به مسائل ورزش زنان میپردازد، در گفتگو با رادیو فردا میگوید که این بار اول نیست که یکی از دختران ایران برای بازی در یک تیم خارجی دعوت میشود.
رادیو فردا: خانم شریف در این صورت چرا خبر حضور احتمالی خانم خیاط در سوپرلیگ فوتسال زنان اسپانیا این چنین بازتاب داشته است؟
سولماز شریف: اینکه خبرهایی در این باره منتشر شده و [روی این موضوع] الان تمرکز شده، چند دلیل میتواند داشته باشد. یکی ناشناخته بودن لژیونرهای قبلی است چون مقوله ورزش زنان است و رویش دقت و تمرکز نمیشود.
دوم اینکه از طرف فدراسیون از داخل ایران و با شرط رعایت پوشش اسلامی این اتفاق دارد میافتد. در نتیجه جای مانور را برای نشریات داخلی گذاشته که رویش بخواهند کار کنند اما پیشتر از این ما داشتیم خانم مونا نگهبان از تیم والیبال ایران بودند که برای یکی از تیمهای والیبال زنان ایتالیا دارند بازی می کنند.
دو بازیکن بسکتبال داشتیم، ماندانا مهرانپور و سارا غنینژاد که الان دارند در لیگ بسکتبال زنان انگلیس بازی میکنند. اینها کسانی هستند که از داخل ایران و از باشگاههای ایران به خارج از کشور رفته اند. مهم این است که یک ایرانی دارد در یک لیگ ورزشی کشور دیگری کار میکند و کماکان اصرار دارد بر ایرانی بودنش.
مثلاً خانم ارغوان رضایی تنیسباز مطرحی هم هست، الان در فرانسه بازی میکند. خود این خانم بارها اعلام کرده که حاضر است با پوشش اسلامی در تیم ملی زنان ایران بازی کند. ما نمیتوانیم ایرانی بودن این خانم را با توجه به علاقهای هم که دارد، زیر سؤال ببریم. یا خانم شادی طباطبایی که او هم از ایران رفته است، مستقیماً از باشگاه تنیس ایران رفته و الان دارد در باشگاه ترایتون فعالیت میکند.
به نظر میرسد که برای اولین بار است که از یک زن فوتبالیست ایرانی دعوت به عمل آمده که در خارج از کشور بازی کند. این طور نیست؟
نه، این طور نیست. مهناز امیرشقاقی، سرمربی تیم پرسپولیس بود، قبلاً از باشگاه نادی عمان پیشنهاد داشت که خودش قبول نکرده بود. پیش از او هم نارملا فتحی توسط یکی از تیمهای فوتبال زنان آلمان دعوت شده بود که قبول نکرد.
آیا خبر قطعی دارید که خانم بهناز خیاط پیشنهاد یک تیم اسپانیایی را قبول کرد یا نه؟
هنوز قبول نکرده اما بعید نیست که قبول کند. خودش از لحاظ قیمت و شرایط راضی است. مثلاً بهارک زرینقبا گفته بود یکی از دلایلی که پیشنهاد را رد کرده بود به خاطر قیمتش بود که به صرفه نبود. اما این حالا برعکس است. در مورد بهناز خیاط، میانگین دستمزدی که بازیکن فوتبال در ایران میگیرد، سالانه ۲.۵ تا سه میلیون است. اما بازیکن متوسط فوتبال در لیگ بانوان اسپانیایی ١٠ تا ١٢ میلیون تومان میگیرد.
خوب این رقم هم از لحاظ قیمتی به صرفه است هم خودش علاقهمند است. تیم اسپانیا هم با پوشش اسلامی او مشکل ندارد. برای بهناز خیاط شرایط مهیا است که قبول کند.
دلیل اینکه به گفته شما تعدادی از این افراد پیشنهاد را رد کردند، میتواند مسئله مربوط به خانواده و مسائل اجتماعی هم باشد؟ یا صرفاً ماجرا ورزشی و مالی است؟
قطعاً اینهم میتواند تأثیرگذار باشد. بالاخره دخترانی که دارند الان ورزش میکنند و عضو تیمها و باشگاهها هستند، دختران گروه سنی جوان هستند. وقتی به یک کشور دیگر میروند، با توجه به نگاه سنتی ایرانی، یک دختر تنها در کشور غریب، سخت است. این امکان را نمیدهد که هر خانوادهای اطمینان کند و با خیال راحت بگذارد برود. خصوصاً هم باشگاههایی که اسپانسر میشوند، اسپانسر بازیکن میشوند و نه کل خانواده.
اما این نگاه در خانوادهها در حال تغییر است. دخترها دارند مستقلتر میشوند، خانوادهها اعتماد بیشتری میکنند. در هر صورت در بخش ورزش زنان خیلی چیزها دارد تغییر پیدا میکند. از جمله نگاه خانوادهها.
در همین زمینه
انتخاب سردبیر
پرخوانندهترینها
۱