ایرانیان مقیم خارج از کشور در روزهای اخیر، تجمع‌ها و راهپیمایی‌هایی را در کشورهای مختلف در همبستگی با معترضان به نتایج انتخابات ریاست جمهوری ۲۲ خرداد در برخی از شهرهای جهان برگزار کرده‌اند.
کانادا، یکی از این کشورهاست که ایرانیان مقیم آن کشور تظاهرات متعددی را برگزار کرده‌اند.
رضا مریدی، نماینده پارلمان محلی اونتاریو در کانادا، در گفت‌گو با رادیو فردا به تشریح تأثیر وقایع اخیر در ایران بر افکار عمومی کانادا پرداخته است.
رادیو فردا: آقای مریدی، تحولات اخیر در ایران چه بازتابی در کانادا یافته است؟
رضا مریدی: افکار عمومی کانادا کاملاً تحت تأثیر حرکتی که در ايران اتفاق افتاده، قرار گرفته است. نخست‌وزير کانادا در اعلاميه‌ای سرکوب و کشتار مردم را محکوم کرد و از دولت ايران خواست نسبت به شمارش بی‌طرفانه آرا اقدام کرده و به آن چه «تقلب انتخاباتی» خوانده می‌شود، رسيدگی کنند.
علاوه بر نخست‌وزير کانادا ديگر مقامات سياسی کانادا هم به همين ترتيب اقدام کردند و افکار عمومی به خصوص در اين ۱۰ روز اخير به شدت نسبت به موضوع حساس شده و مرتب مردم کانادا دراين باره صحبت می‌کنند و روزنامه‌های کانادايی هر روز صفحاتی را به حوادث ايران اختصاص می دهند و تلويزيون‌های کانادا هم مرتب حوادث ايران را انعکاس می‌دهند.
اين تحولات بر روی افکار عمومی ايرانيانی که در کانادا زندگی می کنند، چه تاثيری داشته است؟
ايرانيان مقيم کانادا از همان ابتدا که اين اتفاق افتاد و نتايج انتخابات اعلام شد، نسبت به اين حرکت عکس‌العمل نشان دادند و از همان موقع اجتماعات متعددی در مکان‌های عمومی شهرهای مختلف از جمله تورنتو، ونکوور و اتاوا برپا کردند.
يکی از اين اجتماعات يکشنبه هفته گذشته در محل پارلمان اونتاريو بود که حدود ۹ هزار نفر از ايرانيان آنجا جمع شده بودند و تعدادی از وزرا و نمايندگان پارلمان هم حضور داشتند و برای مردم سخنرانی کردند.
قرار است روز شنبه و يکشنبه مجدداً در محل پارلمان اونتاريو و در خيابان‌های شهر تظاهرات برگزار شود. مردم در پياده‌روها دست يکديگر را می‌گيرند و يک زنجيره انسانی به طول چند کيلومتر درست می‌کنند تا نظر افکار عمومی را جلب کنند.
نکته‌ای که در تظاهرات اخير کانادا و در ساير کشورها وجود دارد، اين است که تعداد بسيار زيادی از ايرانيان در آن شرکت کرده‌اند که شايد بی‌سابقه بوده است. شما حضور پرشمار ايرانيان خارج از کشور را در همبستگی با معترضان به نتايج انتخاباتی چگونه ارزيابی می‌کنيد؟
ايرانی‌هايی که سال‌هاست که در کشورهای اروپايی و يا آمريکا زندگی می‌کنند، چون اين کشورها دموکراتيک هستند و در آنجا انتخابات شفاف و بی‌طرفانه انجام می‌شود و رأی مردم دولت‌ها را روی کار می‌آورد و از سر کار بر می‌دارد، به اين شرايط عادت کرده‌اند و دوست دارند در کشور عزيزشان هم چنين سيستمی برقرار شود و نظر مردم حاکم باشد نه اين که يک فرد يا يک گروه برای ۷۰ ميليون نفر تعيين تکليف کنند.
ايرانيان مقيم کشورهای خارج که به روايتی حدود پنج يا شش ميليون نفر هستند، علت مهاجرتشان به کشورهای خارجی وجود همين سيستم غيردموکراتيک سياسی در کشورشان بوده است و به همين دليل حساسيت زيادی نسبت به تحولات ايران دارند.
فکر می‌کنيد همين اعلام همبستگی‌ها يا تظاهرات چه تأثيری می‌تواند بر روند اتفاقات در ايران داشته باشد؟
قطعاً بدون تاثير نخواهد بود. البته ما می‌دانيم سيستم‌های ديکتاتوری در دنيا وجود دارند که هرگز به افکار عمومی جهان توجه نمی‌کنند و منزوی هستند، مانند ايران و کره شمالی. ولی وضعيت ايران طوری نيست که بتواند به افکار عمومی جهان بی‌تفاوت باقی بماند، بنابراين اين اقدامات در اتفاقاتی که در آينده ايران رخ خواهد داد، تأثير خواهد گذاشت.
نکته ديگری که بايد اشاره کنم، اين است که دنيا مثل يک دهکده کوچک شده و ديگر نمی‌توان کشورهای دنيا را با سيستم‌های قديمی چند صد سال پيش اداره کرد. مديريت جوامع بسيار پيچيده شده، چون جوامع بسيار پيچيده است، در نتيجه اگر حاکمان می‌خواهند حکومتشان دوام بياورد، بايد به افکار عمومی توجه کنند. بی‌توجهی به افکار عمومی مردم چنين کشتار و سرکوبی را به وجود می‌آورد.
کانادا، یکی از این کشورهاست که ایرانیان مقیم آن کشور تظاهرات متعددی را برگزار کرده‌اند.
رضا مریدی، نماینده پارلمان محلی اونتاریو در کانادا، در گفت‌گو با رادیو فردا به تشریح تأثیر وقایع اخیر در ایران بر افکار عمومی کانادا پرداخته است.
رادیو فردا: آقای مریدی، تحولات اخیر در ایران چه بازتابی در کانادا یافته است؟
رضا مریدی: افکار عمومی کانادا کاملاً تحت تأثیر حرکتی که در ايران اتفاق افتاده، قرار گرفته است. نخست‌وزير کانادا در اعلاميه‌ای سرکوب و کشتار مردم را محکوم کرد و از دولت ايران خواست نسبت به شمارش بی‌طرفانه آرا اقدام کرده و به آن چه «تقلب انتخاباتی» خوانده می‌شود، رسيدگی کنند.
علاوه بر نخست‌وزير کانادا ديگر مقامات سياسی کانادا هم به همين ترتيب اقدام کردند و افکار عمومی به خصوص در اين ۱۰ روز اخير به شدت نسبت به موضوع حساس شده و مرتب مردم کانادا دراين باره صحبت می‌کنند و روزنامه‌های کانادايی هر روز صفحاتی را به حوادث ايران اختصاص می دهند و تلويزيون‌های کانادا هم مرتب حوادث ايران را انعکاس می‌دهند.
اين تحولات بر روی افکار عمومی ايرانيانی که در کانادا زندگی می کنند، چه تاثيری داشته است؟
ايرانيان مقيم کانادا از همان ابتدا که اين اتفاق افتاد و نتايج انتخابات اعلام شد، نسبت به اين حرکت عکس‌العمل نشان دادند و از همان موقع اجتماعات متعددی در مکان‌های عمومی شهرهای مختلف از جمله تورنتو، ونکوور و اتاوا برپا کردند.
يکی از اين اجتماعات يکشنبه هفته گذشته در محل پارلمان اونتاريو بود که حدود ۹ هزار نفر از ايرانيان آنجا جمع شده بودند و تعدادی از وزرا و نمايندگان پارلمان هم حضور داشتند و برای مردم سخنرانی کردند.
قرار است روز شنبه و يکشنبه مجدداً در محل پارلمان اونتاريو و در خيابان‌های شهر تظاهرات برگزار شود. مردم در پياده‌روها دست يکديگر را می‌گيرند و يک زنجيره انسانی به طول چند کيلومتر درست می‌کنند تا نظر افکار عمومی را جلب کنند.
نکته‌ای که در تظاهرات اخير کانادا و در ساير کشورها وجود دارد، اين است که تعداد بسيار زيادی از ايرانيان در آن شرکت کرده‌اند که شايد بی‌سابقه بوده است. شما حضور پرشمار ايرانيان خارج از کشور را در همبستگی با معترضان به نتايج انتخاباتی چگونه ارزيابی می‌کنيد؟
ايرانی‌هايی که سال‌هاست که در کشورهای اروپايی و يا آمريکا زندگی می‌کنند، چون اين کشورها دموکراتيک هستند و در آنجا انتخابات شفاف و بی‌طرفانه انجام می‌شود و رأی مردم دولت‌ها را روی کار می‌آورد و از سر کار بر می‌دارد، به اين شرايط عادت کرده‌اند و دوست دارند در کشور عزيزشان هم چنين سيستمی برقرار شود و نظر مردم حاکم باشد نه اين که يک فرد يا يک گروه برای ۷۰ ميليون نفر تعيين تکليف کنند.
ايرانيان مقيم کشورهای خارج که به روايتی حدود پنج يا شش ميليون نفر هستند، علت مهاجرتشان به کشورهای خارجی وجود همين سيستم غيردموکراتيک سياسی در کشورشان بوده است و به همين دليل حساسيت زيادی نسبت به تحولات ايران دارند.
فکر می‌کنيد همين اعلام همبستگی‌ها يا تظاهرات چه تأثيری می‌تواند بر روند اتفاقات در ايران داشته باشد؟
قطعاً بدون تاثير نخواهد بود. البته ما می‌دانيم سيستم‌های ديکتاتوری در دنيا وجود دارند که هرگز به افکار عمومی جهان توجه نمی‌کنند و منزوی هستند، مانند ايران و کره شمالی. ولی وضعيت ايران طوری نيست که بتواند به افکار عمومی جهان بی‌تفاوت باقی بماند، بنابراين اين اقدامات در اتفاقاتی که در آينده ايران رخ خواهد داد، تأثير خواهد گذاشت.
نکته ديگری که بايد اشاره کنم، اين است که دنيا مثل يک دهکده کوچک شده و ديگر نمی‌توان کشورهای دنيا را با سيستم‌های قديمی چند صد سال پيش اداره کرد. مديريت جوامع بسيار پيچيده شده، چون جوامع بسيار پيچيده است، در نتيجه اگر حاکمان می‌خواهند حکومتشان دوام بياورد، بايد به افکار عمومی توجه کنند. بی‌توجهی به افکار عمومی مردم چنين کشتار و سرکوبی را به وجود می‌آورد.
