- رادیو فردا: خانم دهقان، موضوع شکایتی که در نامه شما به رئیس جدید قوه قضائیه به آن اشاره شده چیست؟
معصومه دهقان: آقای سلطانی از مدت‌ها پيش و قبل از اينکه بازداشت شود، از اين سه نفر [آقای مرتضوی، آقای حداد و آقای راسخ] شکايت کرده بود.
متأسفانه وقتی آقای سلطانی در ۲۷ خردادماه بازداشت می‌شود، می‌بيند قرار بازداشت او را يکی از همين سه نفر امضا کرده و اين بازداشت از طرف همين افراد بوده است. اواعتراض می‌کند و می‌گويد اين فرد نمی‌تواند حکم بازداشت مرا صادر کند، چون نمی‌تواند بی‌طرف باشد.
- علت شکايت آقای سلطانی از متين راسخ و سعيد مرتضوی در گذشته چه بوده است؟
علت آن را نمی‌دانم، ولی آقای سلطانی خودش می‌گفت که هم از آقای مرتضوی و هم آقای حداد و آقای راسخ شکايت کرده‌ام. قرار بازداشت آقای سلطانی را هم آقای راسخ امضا کرده بود که اصلاً صلاحيت اين کار را ندارد.
وقتی وکلای ما برای پيگيری پرونده آقای سلطانی به معاون امنيت مراجعه کرده بودند، معاون امنيت گفته بود آقای مرتضوی راضی نيست پرونده به دادگاه بيايد. اين سه نفر طرف دعوای آقای سلطانی هستند و پرونده او همچنان دست اين افراد مانده است.
- انگيزه شما برای نوشتن اين نامه به آقای لاريجانی، رئيس جديد قوه قضاييه، چه بوده است؟
درخواست من اين است که بعد از دو ماه بايد تکليف آقای سلطانی مشخص شود. جمعه گذشته دو ماه بازداشت آقای سلطانی تمام شده و بايد يا قرار بازداشت او را تمديد می‌کردند و يا با قرار وثيقه آزاد می‌شد، ولی اکنون حدود ۷۰ روز است که در زندان مانده و اين مسئله خلاف قانون است و کسانی که او را در زندان نگه داشته‌اند مجرم محسوب می‌شوند.
ما اميدوار بوديم با آمدن آقای لاريجانی تکليف زندانی‌ها مشخص شود، اما خبری نشد. به همين دليل من اين نامه را نوشتم.
- شما از وضعيت آقای سلطانی اطلاع داريد؟
يکی از شکايت‌های ما اين است که چرا او را بايد از پشت شيشه ملاقات کنيم، مگر ملاقات حضوری چه مشکلی دارد که اجازه نمی‌دهند.
آقای سلطانی اصلاً به بازداشت خود معترض است، چون بازداشت او غير قانونی بوده است. البته روحيه او خوب است اما شرايط زندان خوب نيست و آقای سلطانی از ماندن در زندان ناراحت است. او از اين که نمی‌تواند با وکلای خود ديدار کند و از اين که ملاقات ما حضوری نيست و مهم‌تر از همه اين که بلاتکليف است، به شدت ناراضی است.
- آقای سلطانی وکيل دارد؟
بله آقايان طباطبايی، کشاورز و خانم‌ها غيرت، رحمانی و چند نفر ديگر به طور دائم کار او را پيگيری می‌کنند و برای ملاقات تقاضا داده‌اند، اما هيچ پاسخی دريافت نکرده‌اند.
ما بايد شاهد باشيم که آقای سلطانی به ناحق در زندان مانده و هر روز وزنش کمتر می‌شود. زندانی بودن خودش شکنجه روحی است.
- شما چند بار با آقای سلطانی ملاقات داشتيد؟
ما تا کنون حدود چهار يا پنج بار يعنی تقريباً هر دوشنبه با او ملاقات کرده‌ايم. يک بار به صورت حضوری و بارهای ديگر غيرحضوری ديدار کرديم.
