یکی دیگر از ورزشکاران سرشناس ایران که بلافاصله پس از پایان دوران قهرمانی، سرمربی تیم ملی شده بودند و از دستیابی به نتیجه مطلوب بازماندند، از سمت خود برکنار شد.
محمود میران در مهرماه ۸۷ و پس از آنکه آرش میراسماعیلی از سرمربیگری تیم ملی جودو کنارهگیری کرد، جانشین او شد.
منتقدان میگویند، استفاده از ستارههای جوان ورزش برای سرمربیگری تیمهای ملی، نوعی مهرهسوزی در ورزش ایران است که دائماً منجر به عدم نتیجهگیری نیز شده است.
علیرضا حیدری در سال ۲۰۰۷ در سن ۳۲ سالگی سرمربی تیم ملی کشتی ازاد ایران شد. اما تیم او در مسابقات جهانی باکو به رتبه بسیار ضعیف هفتمی دست یافت که در تاریخ کشتی ایران بیسابقه بود.
علی دایی هم در سن ۳۸ سالگی سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد. این تیم با هدایت او از راهیابی به جام جهانی ۲۰۱۰ باز ماند. آخرین روز سرمربیگری دایی، شکست تیم ملی فوتبال ایران مقابل عربستان در ورزشگاه آزادی بود.
آرش میراسماعیلی هم در سن ۲۷ سالگی، سرمربیگری تیم ملی جودو ایران را پذیرفت اما او نیز موفقتی در عرصه مربیگری کسب نکرد.
محمود میران هم یکی دیگر از نخبگان ورزش است که بلافاصله پس از خداحافظی از تیم ملی، مسئولیت هدایت تیم ملی را برعهده گرفت اما به موفقیتی دست پیدا نکرد.
رقابتهای جودوی جایزه بزرگ تونس که مسابقات گزینشی برای ورود به المپیک لندن هم محسوب میشد، با شکست نمایندگان ایران به پایان رسید. جودوکاهای اعزامی به تونس حتی یک پیروزی هم کسب نکردند.
ناکامی در مسابقات قهرمانی آسیا، شکست سنگین در مسابقات جهانی هلند و تعطیلی چند ماهه اردوی تیم ملی و سرانجام شکست کامل در تونس، بر فهرست ناکامی های این رشته ورزشی طی یک سال اخیر افزود.
پس از شکست در تونس، ورزش جودو در ایران طی هفته گذشته دو بار دیگر خبرساز شد.
بازگشت آرش میراسماعیلی به صحنه مسابقات، آن هم در شرایطی که مراسم خداحافظی او تاکنون در دو نوبت جداگانه به انجام رسیده، اواخر هفته گذشته منتشر شد.
خبر برکناری محمود میران سرمربی تیم ملی جودو نیز اتفاق مهم دیگری بود که در پایان هفته رخ داد. فدراسیون جودو تصمیم گرفته مانند گذشته از محمدرضا حاجی یوسفزاده برای هدایت تیم ملی جودو استفاده کند.
محمود میران به همراه آرش میراسماعیلی، تنها جودوکاهای تاریخ این رشته ورزشی در ایران هستند که وفق به کسب مدال جهانی شدهاند.
میران با دفاع از فعالیت هایش در دوران سرمربیگری تیم ملی به خبرگزاری ایسنا گفته است: سال پیش، ۱۰ روز مانده به مسابقات قهرمانی آسیا مسئولیت این پست را پذیرفتم. زمانی هم كه سرمربی شدم نفرات اصلی تیم مانند آرش میراسماعیلی، مسعود حاجی آخوندزاده، محمدرضا رودكی و بنده از تركیب كنار رفته بودند. در آن رقابتها فقط یک برنز گرفتیم كه همه و عدم موفقیت تیم را به پای من نوشتند. پس از مسابقهها نیز حادثه سقوط هواپیما پیش آمد و فضای جودو متشنج شد و كسی حوصله كار كردن نداشت.
میران که صاحب بازوبند دائمی کشتی پهلوانی ایران هم هست، درباره ناکامی تونس گفت: طبیعی بود كه تیم نتیجه نگیرد. البته منتقدان هم دیواری كوتاهتر از كادر فنی پیدا نكردند.
حاجی یوسفزاده سرمربی جدید تیم ملی که قبلاً نیز هدایت این تیم را برعهده داشت، درباره مسئولیت جدیدش میگوید: وقتی رفتم، تیم را قهرمان آسیا تحویل دادم و حالا تیم نهم آسیا را تحویل میگیرم.
اما میران در پاسخ به این اظهارات میگوید: آن زمان كه یوسفزاده تیم ملی را تحویل داد، من سرمربی نبودم و میراسماعیلی سرمربی بود. من تنها ۱۰ روز پیش از مسابقات آسیایی، تیم را تحویل گرفتم. به احتمال زیاد در چند سال آینده هم تمام ناكامیهای تیم ملی را به پای من خواهند نوشت و این موضوع حاشیه امنیتی میشود برای كادر فنی فعلی كه ناكامیها را بپوشاند.
محمود میران در مهرماه ۸۷ و پس از آنکه آرش میراسماعیلی از سرمربیگری تیم ملی جودو کنارهگیری کرد، جانشین او شد.
منتقدان میگویند، استفاده از ستارههای جوان ورزش برای سرمربیگری تیمهای ملی، نوعی مهرهسوزی در ورزش ایران است که دائماً منجر به عدم نتیجهگیری نیز شده است.
علیرضا حیدری در سال ۲۰۰۷ در سن ۳۲ سالگی سرمربی تیم ملی کشتی ازاد ایران شد. اما تیم او در مسابقات جهانی باکو به رتبه بسیار ضعیف هفتمی دست یافت که در تاریخ کشتی ایران بیسابقه بود.
علی دایی هم در سن ۳۸ سالگی سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد. این تیم با هدایت او از راهیابی به جام جهانی ۲۰۱۰ باز ماند. آخرین روز سرمربیگری دایی، شکست تیم ملی فوتبال ایران مقابل عربستان در ورزشگاه آزادی بود.
آرش میراسماعیلی هم در سن ۲۷ سالگی، سرمربیگری تیم ملی جودو ایران را پذیرفت اما او نیز موفقتی در عرصه مربیگری کسب نکرد.
محمود میران هم یکی دیگر از نخبگان ورزش است که بلافاصله پس از خداحافظی از تیم ملی، مسئولیت هدایت تیم ملی را برعهده گرفت اما به موفقیتی دست پیدا نکرد.
رقابتهای جودوی جایزه بزرگ تونس که مسابقات گزینشی برای ورود به المپیک لندن هم محسوب میشد، با شکست نمایندگان ایران به پایان رسید. جودوکاهای اعزامی به تونس حتی یک پیروزی هم کسب نکردند.
ناکامی در مسابقات قهرمانی آسیا، شکست سنگین در مسابقات جهانی هلند و تعطیلی چند ماهه اردوی تیم ملی و سرانجام شکست کامل در تونس، بر فهرست ناکامی های این رشته ورزشی طی یک سال اخیر افزود.
پس از شکست در تونس، ورزش جودو در ایران طی هفته گذشته دو بار دیگر خبرساز شد.
بازگشت آرش میراسماعیلی به صحنه مسابقات، آن هم در شرایطی که مراسم خداحافظی او تاکنون در دو نوبت جداگانه به انجام رسیده، اواخر هفته گذشته منتشر شد.
خبر برکناری محمود میران سرمربی تیم ملی جودو نیز اتفاق مهم دیگری بود که در پایان هفته رخ داد. فدراسیون جودو تصمیم گرفته مانند گذشته از محمدرضا حاجی یوسفزاده برای هدایت تیم ملی جودو استفاده کند.
محمود میران به همراه آرش میراسماعیلی، تنها جودوکاهای تاریخ این رشته ورزشی در ایران هستند که وفق به کسب مدال جهانی شدهاند.
میران با دفاع از فعالیت هایش در دوران سرمربیگری تیم ملی به خبرگزاری ایسنا گفته است: سال پیش، ۱۰ روز مانده به مسابقات قهرمانی آسیا مسئولیت این پست را پذیرفتم. زمانی هم كه سرمربی شدم نفرات اصلی تیم مانند آرش میراسماعیلی، مسعود حاجی آخوندزاده، محمدرضا رودكی و بنده از تركیب كنار رفته بودند. در آن رقابتها فقط یک برنز گرفتیم كه همه و عدم موفقیت تیم را به پای من نوشتند. پس از مسابقهها نیز حادثه سقوط هواپیما پیش آمد و فضای جودو متشنج شد و كسی حوصله كار كردن نداشت.
میران که صاحب بازوبند دائمی کشتی پهلوانی ایران هم هست، درباره ناکامی تونس گفت: طبیعی بود كه تیم نتیجه نگیرد. البته منتقدان هم دیواری كوتاهتر از كادر فنی پیدا نكردند.
حاجی یوسفزاده سرمربی جدید تیم ملی که قبلاً نیز هدایت این تیم را برعهده داشت، درباره مسئولیت جدیدش میگوید: وقتی رفتم، تیم را قهرمان آسیا تحویل دادم و حالا تیم نهم آسیا را تحویل میگیرم.
اما میران در پاسخ به این اظهارات میگوید: آن زمان كه یوسفزاده تیم ملی را تحویل داد، من سرمربی نبودم و میراسماعیلی سرمربی بود. من تنها ۱۰ روز پیش از مسابقات آسیایی، تیم را تحویل گرفتم. به احتمال زیاد در چند سال آینده هم تمام ناكامیهای تیم ملی را به پای من خواهند نوشت و این موضوع حاشیه امنیتی میشود برای كادر فنی فعلی كه ناكامیها را بپوشاند.