بدرالسادات مفیدی در گفت‌وگو با رادیو فردا با تأیید این گزارش می‌گوید: داشتم به همراه خانواده‌ام به یک سفر خانوادگی به خارج از کشور می‌رفتم. بعد از اینکه مهر خروج روی پاسپورتم خورده شد در فرودگاه چند مأمور جلویم را گرفتند و گفتند که شما بنابر حکم قضایی معاونت امنیت دادگاه انقلاب از تاریخ ۲۱ شهریور ماه حق خروج از کشور را ندارید و این حکم تا یکسال قابلیت اجرا دارد. همان جا سؤال کردم اما آنها اعلام کردند که ما نمی‌دانیم جریان چیست و اگر مایل هستید به آنجا مراجعه کنید. پاسپورتم را هم ضبط کردند و گفتند برای گرفتن پاسپورتتان هم باید به همان جا مراجعه کنید. در صورتی که آنها حکم شما را لغو کنند می‌توانید بروید و از جایی دیگر پاسپورتتان را دریافت کنید.
- رادیو فردا: آیا برای اینکه اطلاعاتی در این زمینه به دست بیاورید که چرا ممنوع الخروج شده‌اید به معاونت امنیت مراجعه کردید؟
تشخیص دادم که فعلاً مراجعه نداشته باشم. به این دلیل که با کنسل شدن این سفر، فعلاً سفر دیگری در پیش ندارم. در نتیجه رجوع نکردم تا مدتی بگذرد. منتها کاملاً این اقدام را غیر قانونی می‌دانم. از یکی دو تن از وکلا هم که پرسیدم که آیا این رفتار اعتبار قانونی دارد؟ گفتند اصلاً قانونی نیست.
برای من جای سؤال بود که کسی که دادگاهی برایش تشکیل نشده و هیج جا هم به عنوان متهم، بر علیه‌اش اعلام جرمی صورت نگرفته است چطور ممکن است چنین حکمی در موردش صادر شود؟ حدس می‌زنم که این تصمیمات متأثر از فضای امنیتی کشور است که این روزها ایجاد شده است.
فشارهایی که این روزها روی روزنامه‌نگاران بوده، متأسفانه افزایش یافته است. از فردای روز اعلام نتایج انتخابات، علاوه بر برخورد با فعالان سیاسی، برخورد با روزنامه‌نگاران هم در دستور کار حکومت قرار گرفته است. عده‌ای بازداشت و عده‌ای احضار شده‌اند. به تدریج هرچه جلوتر رفته‌ایم دایره برخوردها گسترده‌تر شده است.
همچنین اخیراً با بحث ممنوع‌الخروجی افراد مواجه شده‌ایم که ظاهراً تنها مشمول من نبوده و هر چه جلوتر می‌رویم متوجه می‌شویم که افراد بیشتری با این نوع محدودیت‌ها روبه‌رو بوده‌اند.
- اشاره کردید که برخی دیگر از خبرنگاران دیگر هم ممنوع‌الخروج شده‌اند. آیا می‌توانید اسامی آنها را ذکر کنید؟
طبیعتاً اجازه این کار را ندارم. بهتر است خود اشخاص رأساً اعلام کنند. ولی از آنجایی که طی این چند روز اسامی خانم‌ها زهرا ابراهیمی و فرزانه روستایی علنی شده است به نام آنها اشاره می‌کنم. یکی از این افراد در روزنامه همشهری و دیگری در روزنامه اعتماد مشغول به کار است. به هر ترتیب ممکن است این اقدام گسترده‌تر از این باشد چون من نام اشخاص دیگری را هم شنیده‌ام.
- فکر می‌کنید این فشارهایی که به روزنامه‌نگاران، به خصوص بعد از اعلام نتایج ریاست جمهوری، وارد می‌شود به چه دلیل است؟
من واقعاً نمی‌دانم. این را باید از حکومت ایران پرسید که چرا اینگونه برخورد می‌کنند. هم اکنون شرایطی که برای رسانه‌ها و مطبوعات ایجاد شده است بسیار محدود کننده است. نه رسانه‌های مستقل متنوعی در کشور وجود دارد و نه اینکه همین چند روزنامه محدودی که منتقد دولت هستند اجازه دارند هر خبری را منتشر کنند.
من به شخصه به این فکر می‌کنم که روزنامه‌ام را در آستانه انتخابات توقیف کردند. قبل از آن من در انجمن صنفی روزنامه‌نگاران به عنوان دبیر فعالیت می‌کردم. اما پس از آن ساختمان دبیرخانه انجمن را پلمب کردند. بعد از آن بحث ممنوع‌الخروجی‌ام پیش آمد.
من نمی‌دانم چرا دارند این برخوردها را می‌کنند؟ من را به عنوان یک شهروند و سایر روزنامه‌نگاران را از حداقل حقوق اجتماعی که باید ازآن برخوردار باشیم محروم می‌کنند. شاید فکر می‌کنند ما خطری داریم. ظاهراً حاکمیت متوجه نیست که خطر جای دیگری است.
