تیل مایر، عکاس فدراسیون بینالمللی صلیب سرخ و هلال احمر که در سال ۲۰۰۳ پس از وقوع زلزله ویرانگر بم برای تهیه گزارش تصویری از اقدامات امدادرسانی به این منطقه سفر کرده بود، در پنجمین سالگرد این زلزله بار دیگر به بم سفر کرده است.
در جریان زلزله شهر بم دههاهزار نفر کشته و بنای باستانی ارگ بم تقریباً ویران شد واکنون تیل مایر در پنجمین سالگرد وقوع این زلزله به بم سفر کرده است تا ببیند که این شهر و مردم آن در چه حالی هستند.
گزارش تیل مایر از این سفر به تازگی در وب سایت خبری سی ان ان منتشر شده است.
آقای مایر اینگونه گزارش خود را آغاز کرده است: زهرا طهماسبزاده با صدایی رسا و شفاف برای بقیه کودکان که در اتوبوس هستند ترانهای میخواند. در پایان این ترانه کودکان همه ساکت هستند. تنها صدایی که شنیده میشود موتور اتوبوس و قطعه فلزی است که به آسفالت جاده برخورد می کند. تلق،تلق،تلق.
وفتی زهرا سر خود را بلند میکند قطرات اشک بر چهره او هویداست. همه میدانند غم او چیست. این کودکان بازماندگان زلزلهای هستند که در ۲۶ دسامبر سال ۲۰۰۳ جان بیش از ۲۶ هزار نفر را گرفت و شهری را ویران کرد.
دقایقی بعد اتوبوس به مقصد میرسد و حدود ۵۰ کودک پسر و دختر شادی کنان پیاده میشوند تا از شهر ویران شده خود عکس بگیرند.
این سفر که ۴ سال پیش ترتیب داده شد، بخشی از فعالیتهای هلال احمر ایران برای کمک روحی و روانی به کودکان بازمانده از زلزله بم بود که حاصل آن انتشار کتابی بود حاوی عکسهای این کودکان.
آقای مایر مینویسد: اکنون پس از این سالها دوباره زهرا را میبینم. یکی از عکسهایی که او در آن سفر گرفته بود دری است که در میان ویرانهای از خانهها سالم سر جای خود ایستاده است. او در کنار این عکس نوشته است، «اگر اینجا دری هست پس باید کسانی باشند که از این در رفت و آمد کنند و به این ترتیب نیازی نیست که احساس تنهایی کنم».
مادر زهرا میگوید دخترش قصد دارد در آینده وکیل شود چون برای او عدالت موضوع بسیار مهمی است. حکومت ایران به خانواده زهرا ودیگران در شهر بم یک خانه پیش ساخته و مقداری وام با بهره نازل داده است. پول وام به پایان رسیده و خانه آنها هنوز کامل نشده و پایان کار ساختمان با حقوق بازنشستگی ناچیزی که پدر زهرا میگیرد ناممکن است.
به نوشته آقای مایر، ساخت و ساز در شهر بم به وسعت جریان دارد و باستانشناسان مشغول کار هستند تا ارگ بم را قطعه قطعه بازسازی کنند. مدرسه فعلی زهرا نیز جزو ساختمانهای جدید است. مراکز متعدد هلال احمر و درمانگاه ها را در سطح شهر می توان دید و ساختمان بازار قرار است در آینده نزدیک کامل شود.
شهر بم به مرور در حال بازگشت به وضعیت عادی است ولی این بازسازی مسیر دشواری خواهد بود.
زهرا برای تسکین اندوه خود راه جدیدی پیدا کرده است و آن سرودن شعر است. او اخیراً مجموعه اشعار خود را تکمیل کرده است. او میگوید «برای کسانی که به دنبال زیبایی هستند، زندگی زیباست».
هلال احمر ایران در شهر بم فعالیتهای مختلفی را برای کمک به بازپروری مردم اجرا میکند از جمله آموزشگاه خیاطی برای زنان. برنامههای روان درمانی و کمکهای روانشناسی حدود هزار نفر را در بر میگیرد. با کمک اهدایی صلیب سرخ آلمان یک ورزشگاه برای بخش جوانان هلال احمر در بم ساخته شده که علاوه بر رشتههای ورزشی، کلاسهای کامپیوتر، موسیقی و قرائت قرآن نیز دارد.
چند کیلومتر دورتر از مرکز شهر، قبرستان بزرگ بم را میبینید. جایی که هر شب جمعه مردم برای یادبود عزیزان خود روی قبر آنها گل میگذارند. در
حاشیه این قبرستان دو تل بزرگ از خاک و آوار است، یادگاری از ویرانگری زلزله و جایی که بسیاری از قربانیان بینام و نشان دفن شدهاند.
دیدن این صحنهها برای کسانی که حتی پس از ۵ سال از وقوع زلزله به بم میآیند یادآور عمق این فاجعه است و اینجاست که اهمیت جمله زهرا طهماسبزاده را در می یابیم: «برای کسانی که به دنبال زیبایی هستند، زندگی زیباست.»